«پایتخت 6» و رواج ایرانگریزی و ایرانتضعیفی
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا حجتالاسلام دکتر عبدالحسین خسروپناه معاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی در یادداشتی به نقد سریال تلویزیون پایتخت پرداخته است که در ادامه از نظر میگذارنید:
دوستانی از بنده خواستند تحلیلی از پایتخت۶ داشته باشم و اینک بعد از مشاهده قسمت ۱۵، ضمن تشکر از دست اندرکاران این سریال و تبریک سال نو و اعیاد رجبیه و شعبانیه به نقدی کلیدی اشاره میکنم. البته کارشناسان نقدهای واردی بر آن گرفتند؛ از جمله: اختلاط نامحرم، ترویج بی حد رقص و موسیقی، تعابیر بیادبانه مخصوصا نسبت به والدین و بزرگترها، بیاحترامی به نماز و حج و ...
لکن نقد ریشهایتر این سریال به نظر بنده، رویکرد ایرانگریزی و ایران تضعیفی است که متأسفانه از دوره قاجار توسط مستشرقین و بعد روشنفکر نمایان داخلی دنبال میشود و کتابها در باب ناتوانی و مجمع الرذایل بودن ایرانیان نوشته میشود.
این سریال با نشان دادن ایرانیانی که یا قاچاقچی (ارسطو) هستند یا روانی(بهبود) یا مسئول ناتوان و بیعرضه و منفعل(نماینده مجلس) یا دارای کمبود شخصیت(بهتاش) یا نوجوانان غرق در اینستاگرام و فضای مجازی(دختران دوقلو) یا مدعیان پرادعای هیچ کاره و فرصتطلب(نقی) یا مروج آرایشگری و رفتارهای نامناسب(رحمت و فهیمه) یا عقل کلی که در مواردی احساسی داوری می کند(هما) که برای بیننده مخصوصاً بیننده خارجی تصویر بسیار منفی علیه ایران میسازد.
سوال این است که چرا عدهای از نویسندگان و هنرمندان با هم تلاش میکنند تا ایرانی را با موفقیتها، مقاومتها و فرهنگ و تمدن بزرگ به ایرانی بی عرضه، ناکارآمد و احساسی و فاقد فرهنگ و تمدن معرفی کنند.
انتظار این بود لااقل واقعیتهای ایران اعم از ضعفها و قوتها به نمایش گذاشته شود تا ناامیدی در مخاطب تحقق نیابد.
نکته قابل تأمل اینکه چرا پایتخت۶ بعد از پایتخت۵(مقابله با داعش) ساخته می شود؟ آیا نباید مدیران صدا و سیما در باب جریان شناسی سریالهای ایرانی دقت بیشتری نمایند.
* استاد فلسفه ومعاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/