آنا گزارش می‌دهد؛
«فرهنگ» حلقه گمشده باشگاه‌های ایران/ وقتی مالک تراکتور مسبب چالش‌ها و حواشی است
مالک متمول باشگاه تراکتور ماشین‌سازی این بار هم با صحبت‌های جنجالی وزارت ورزش، فدراسیون فوتبال، داوران و البته لیگ برتر فوتبال را زیر سؤال برد.
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، این نخستین بار نیست که محمدرضا زنوزی مالک دو باشگاه تراکتور و ماشین‌سازی روی آنتن زنده اتهاماتی به فوتبال ایران وارد می‌کند که ارمغانی جز حاشیه به بار نداشته است. زنوزی در یک برنامه تلویزیونی صحبت‌هایی مطرح کرد که باعث تعجب اهالی فوتبال شد؛ مالک باشگاه تراکتور به جای اینکه از عملکرد تیمش در لیگ برتر فوتبال صحبت کند؛ اتهاماتی به بدنه وزارت ورزش و شخص وزیر وارد کرد، مدیرعامل باشگاه تراکتور برای عملکرد ضعیف تیمش بهانه‌های غیرواقعی تراشید و گفت داوران، فدراسیون و البته شخص وزیر ورزش که پرسپولیسی است اجازه نمی‌دهند تراکتور در لیگ برتر ایران قهرمان شود.
البته زنوزی برای اثبات ادعاهایش به صحبت‌های انصاری‌فرد مدیرعامل سابق باشگاه پرسپولیس استناد کرد که او مدعی شده بود وزیر ورزش در جلسات هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس شرکت می‌کند و تمام تصمیمات این باشگاه باید زیر نظر شخص وزیر ورزش و جوانان باشد. صحبت از پرسپولیسی‌بودن وزیر ورزش و جوانان سال‌هاست که سوژه رسانه‌های کشور است و البته که تا حدودی هم بر همگان محرز شده که مالک باشگاه سرخابی‌های پایتخت وزیر ورزش است و خیلی از تصمیمات این باشگاه باید از زیر ذره‌بین او عبور می‌کند.
اما اینکه مدیرعامل یک باشگاه لیگ برتری چنین ادعایی مطرح می‌کند و عملکرد ضعیف تیمش را به این موضوعات ربط می‌دهد عجیب است و البته عجیب‌تر اینکه این اولین بار نیست که او این صحبت‌هایی را بر زبان می‌آورد و فوتبال پرحاشیه ایران را بیشتر دچار چالش می‌کند. در چنین شرایطی تنها سؤال اساسی این است که چرا با او برخورد نمی‌شود؟! مگر نه اینکه مدیرعامل یک باشگاه هر صحبتی بر زبان بیاورد طرفداران به آن واکنش نشان می‌دهند و به همان سمت می‌چرخند؟! چرا در فوتبال ایران همیشه دو دستگی و بعضاً چنددستگی وجود دارد و همین اتفاقات بروز حواشی از سوی هواداران می‌شود که تنها جای تأسف دارد. چرا او به جای صحبت در مورد عملکرد تیمش به مسائل حاشیه‌ای می‌پردازد و عدم نتیجه‌گیری تیم تراکتور را به مسائل غیر منطقی ربط می‌دهد؟!
اگر به تاریخچه تیم تراکتور بپردازیم به خوبی تغییر چهره این تیم را متوجه می‌شویم؛ تیم شهرستانی که خیلی زود توانست در جمع مدعیان فوتبال ایران قرار بگیرد و یک شبه ره صد ساله را بعد از صعود به لیگ برتر طی کرد. این تیم به لطف هوادارانش در چند ساله اخیر همواره جزء مدعیان بوده است اما از زمانی که مالکیت آن به زنوزی واگذار شد بیشتر از اینکه به فکر بازیکن‌سازی و بها دادن به بازیکنان بومی باشد به دنبال جذب ستاره‌های گران قیمت خارجی و ایرانی برای موفقیت‌های مقطعی بوده است.
حتی با آمدن مصطفی دنیزلی عملکرد تیم تراکتور امسال در لیگ برتر چندان چنگی به دل نزد؛ این تیم هم‌اکنون در جایگاه سوم قرار دارد و با تیم صدر جدول 10 امتیاز فاصله دارند. در حالی که زنوزی از زمانی که به باشگاه تراکتور آمد پروژه کهکشانی را آغاز کرد و بازیکنانی را به این تیم فراخواند که به نوعی سوپراستار و بسیار گران‌قیمت بودند. اشکان دژاگه، مسعود شجاعی و احسان حاج صفی پس از سال‌ها بازی در فوتبال اروپا، به تبریز آمدند و برای این تیم به میدان رفتند؛ هر چند نتایجی که کسب شد به هیچ عنوان نه در حد و اندازه این بازیکنان و نه کادرفنی بود.
شاید به جرئت بتوان گفت یکی از بی‌ثبات‌ترین تیم‌ها به لحاظ نیمکت مربیگری تیم تراکتور است. این باشگاه بیشترین تعویض مربیان را داشته و حتی مربیانی درجه یک در سطح جهان با هزینه گزاف به این تیم آمدند اما از سوی مدیرعامل باشگاه به آنها فرصتی داده نشد و با چند بازی پرونده‌شان در تیم تراکتور بسته می‌شد و راهی کشورشان شدند.
در مورد بازیکنان هم شرایط به همین صورت است؛ نفرات خارجی که در این چند سال اخیر به تیم اول تبریز پیوستند تعدادشان بیشتر از انگشتان دو دست بود اما نه تنها از نظر فنی به کار این تیم نیامدند بلکه اکثراً قبل از اتمام قراردادشان ایران را ترک و از تراکتور به فیفا شکایت کردند. در واقع می‌توان گفت مدیریت زنوزی در باشگاه تراکتور به نوعی رفت و آمد مربیان و بازیکنان علی‌الخصوص خارجی‌ها بود. عجیب اینکه همه این نقل و انتقالات هم توسط یک واسطه که از سوی کمیته اخلاق هم محروم است همواره انجام گرفته است که خودش جای نقد بسیار دارد. طبیعی است وقتی تیمی شرایط ثبات ندارد و محل رفت و آمد است نتیجه‌ای هم کسب نمی‌کند. از طرف دیگر مدیریت باشگاه تراکتور به جای پرداختن به این حواشی پوچ فکری به حال مدیریت خود کند. وقتی تراکتور به این شکل مدیریت می‌شود نباید انتظار قهرمانی از این تیم داشت.
زنوزی باید این تفکر را تغییر دهد و به جای پرداختن به حواشی فکری به حال مدیریت خود کند؛ قطعاً تفکر اینکه همه بد هستند و ما خوب هستیم سال‌هاست که منسوخ شده و بهتر است به جای متهم کردن وزیر ورزش، داوران، صدا و سیما و گزارشگران، فدراسیون فوتبال و از همه مهم‌تر زیر سؤال بردن رقابت‌های لیگ برتر به اصل موضوع توجه کنند. اگر تراکتور این سال‌ها با وجود همه هزینه‌های کلان موفق به کسب عنوانی نشده به خاطر تصمیمات اشتباهی است که در این تیم گرفته می‌شود و این موضوع به فوتبال ایران ارتباطی ندارد.
البته که باید در برابر این صحبت‌ها به عملکرد مسئولان هم خرده گرفت که چرا اجازه چنین صحبت‌هایی داده می‌شود! قطعاً اگر این صحبت‌ها از سوی هر مدیر خارجی عنوان می‌شد با او برخورد می‌کردند و شاید تا مادام‌العمر محرومیت نصیب او می‌شد اما در ایران بارها شاهد بودیم که مدیرانی خودشان به هواداران خط می‌دهند. در واقع آنها مسبب اتفاقاتی زشت و زننده و شعارهایی ناپسند از سوی هواداران می‌شوند. اینکه چرا با این افراد برخورد نمی‌شود چالشی است که امید است مسئولان به آن ورود کنند و اگر باشگاهی عنوان فرهنگی را یدک می‌کشد ابتدا به ساکن مسئولان باشگاه ملزم به رعایت آن شوند نه اینکه با صحبت‌های جنجالی و متهم کردن این و آن فضا را برای فوتبال ایران تلخ‌تر از گذشته کنند.
انتهای پیام/4048/4057/
انتهای پیام/
