تاریخچه و نقشه جامع شهر مرودشت در ویکی آنا
به گزارش خبرنگار حوزه سفر و گردشگری گروه اجتماعی خبرگزاری آنا, مَرودَشت شهری در شمال استان فارس و مرکز شهرستان مرودشت است. این شهر در ۴۰ کیلومتری شمال شیراز واقع شده و آب و هوای آن کوهستانی و معتدل است. جمعیت این شهر بر پایه سرشماری سال ۱۳۹۵ برابر با ۱۴۸٬۸۵۸ تن است. مرودشت هماکنون دومین شهر پرجمعیت و چهارمین شهر بزرگ استان فارس میباشد و با سرعت بالایی در حال گسترش است. پتانسیل بالای گردشگری و توریست از ویژگیهای این شهر است، همچنین وجود بزرگراه شیراز - مرودشت با روشنایی شب باعث تسهیل در تردد بین این دو شهر شدهاست به صورتی که فاصله مرکز شیراز تا مرکز شهرستان مرودشت کمتر از نیم ساعت میباشد.
مرودشت از شهرهای شمالی استان فارس، با ارتفاع ۱۶۲۰ متر بالاتر از سطح دریا و مساحت ۴۶۴۹ کیلومتر مربع است. وجود ابنیه تاریخی از جمله تخت جمشید و نقش رستم و… در این شهر به ان موقعیتی ممتاز بخشیدهاست.
تاریخچه شکل گیری شهر مرودشت:
همزمان با آغاز به کار احداث کارخانه قند در سال 1312، نطفه ی آغازین شهر امروزی مرودشت منعقد و صدای سوت افتتاح کارخانه در سال 1314 بسان گریه نوزاد در بدو تولد، تولد شهر مرودشت را نوید داد. تا سال 1329 فقط کارکنان کارخانه قند در منازل سازمانی و تعدادی از فروشندگان تجهیزات موردنیاز کشاورزی سکونت داشتند که خیابان منتهی به روستای عمرو آباد در فاصله 5/1 کیلومتری غرب کارخانه احداث گردید و به خیابان عمرو آباد شهرت گرفت. شهرداری خودگردان در سال 1332 توسط انجمن شهر تأسیس و با رشد سریع چند خیابان کوچک اطراف، شهرداری رسمی در سال 1352 با هدف رسیدگی به وضعیت تخت جمشید تا پل خان جهت برگزاری جشنهای 2500 ساله شاهی استقرار و بخشدار زرقان بهعنوان اولین شهردار رسمی مرودشت شروع به کار نمود. هجوم کشاورزان مهاجر و همچنین سکونت سریع عشایر در آن سالها، رشد مرودشت را سرعتی دوصد چندان بخشید و در چشم برهم زدنی وسعت گرفت. احداث سد درودزن در فاصله 45 کیلومتری جنوب غرب و کارخانه پتروشیمی در فاصله 5 کیلومتری جنوب غرب کارخانه (مرودشت) و همچنین آثار میراث جهانی تخت جمشید، همه و همه باعث شد تا بسیاری از مردم که از نبود امکانات رفاهی آن زمان در رنج بودند، در این شهر نوپا منزل گزینند. وسعت قابل توجه و پتانسیلهای بالقوه و بالفعل منحصر به فرد منطقه، باعث شد تا در سال 1357 و همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی، شهر مرودشت به عنوان شهرستان مستقل جای خود را در تقسیمات کشوری تثبیت نماید.
مرودشت از شهرهاي شمالي استان فارس، با ارتفاع 1620 كيلومتر از سطح دريا و مساحت 4649 كيلومتر مربع، جمعيتي حدود 400 هزار نفر را داراست. اين سرزمين به لحاظ موقعيت جغرافيايي ممتاز و آب و هواي معتدل و برخورداري از آب فراوان و خاك مناسب از ديرباز مورد توجه بوده و به دليل ويژگيهاي طبيعي و سوق الجيشي، به سرعت گسترش يافته و اكنون دومين شهر استان فارس محسوب و با توجه به موقعيت تجاري ايدهآل و شرايط زندگي مناسب درحال رشد روز افزون است.
شهرستان مرودشت شامل 4 بخش كامفيروز با مساحت 994 كيلومتر مربع و 36 هزار نفر جمعيت، بخش سيدان با مساحت 821 كيلومتر مربع و 30 هزار نفر جمعيت، بخش درودزن با مساحت 1025 كيلومتر مربع با وجود تأسيسات عظيم سد درودزن با آب و هوايي معتدل و زمينهاي حاصلخيز و بخش مركزي مي باشد.
پیشینه تاریخی مرودشت:
پیشینه تاریخی این دیار به هزاره پنجم قبل از میلاد مسیح می رسد. تحقیقات نشان می دهد که این منطقه از ماقبل تاریخ تاکنون مسکونی بوده است. دشت وسیع مرودشت عمری به طول عمر تاریخ شناخته شده ایران دارد و بارها شاهد دگرگونی و تحولات بسیاری بوده است. با تاسیس کارخانه قند مرودشت در سال 1314 هجری شمسی به تدریج بر جمعیت و آبادانی آن افزوده شده است. وجود تعدادی از بناها و آثار تاریخی ایران در شهر مرودشت، این شهر به مهد فرهنگ و تمدن ایران زمین، گنجینه اسرار تاریخی، طلایه دار بزرگترین امپراتوری جهان باستان سرزمین اهورایی ایرانیان و نگهبان عظیم میراث گذشتگان، درآمده است.
مرودشت یکی از باستانیترین مناطق ایران است که با پیشینهی کهن خود در طول تاریخ توجه بسیاری از باستانشناسان و دوستداران فرهنگ و تمدن ایرانی را به خود معطوف داشته است. مجموعه آثار به جای مانده ماقبل تاریخ و آثار اعجاب برانگیز تاریخی بیانگر این مطلب است که این شهرستان با اهمیتی ویژه، همواره مورد توجه بوده است. مجموعه کاخهای تخت جمشید که شاهکار مدیریت باستانی و حاصل تلاش دستان آفرینشگر معماران چیره دست دورههای باستانی ایران بوده و از شهرتی همسان با دیوارعظیم چین و اهرام ثلاثه مصر برخورداراست، مهمترین مکان دیدنی شهرستان مرودشت را تشکیل میدهند. عظمت منحصر به فرد این بنا، به تنهایی گویای تاریخ شکوهمند تمدن ایران است و این درحالی است که این مجموعه تنها یکی، ولی مهمترین اثر از بناهای تاریخی کشور ایران و استان فارس است. شهرهای قدیمی به همراه نقشها و کتیبههای باستانی و کاخهای پادشاهان هخامنشی و چندین اثر تاریخی و قدیمی دیگر، از جمله جاذبههای مهم شهرستان مرودشت به شمار میآیند. مجموعه کاخهایتختجمشید، کاخ صدستون، کاخ داریوش، سنگ نبشته پهلوی، تخت گوهر یا تخت رستم، نقش رجب، آرامگاه اردشیر دوم و سوم، شهر قدیمی استخر (تخت طاووس)، قلعه استخر، برج زندان سلیمان، پل بند امیر و پل خان از جمله مهمترین آثار تاریخی این شهرستان به شمار می روند. وجود 150 اثر گرانبهاي باستاني و تاريخي در اين شهر، به خصوص آثار برجای ماندهی تخت جمشيد، نقش رستم، نقش رجب و پاسارگاد كه جزء آثار ثبت شده جهاني هستند و دیگر آثار باستانی موجود که هركدام به نوبهی خود منحصربه فرد هستند، باعث شده تا مرودشت گردشگاهي مناسب و زيبا براي مردم و جايگاه ويژهای براي جذب توريست از اقصي نقاط دنيا كه با اين آثار به خوبي آشنا هستند وخيره به عظمت و شكوه آنند، باشد.
وجه تسمیه و پیشینه تاریخی:
نام اين شهرستان احتمالاً اقتباسي از دشتها و مرغزارهاي سرسبز آن بوده است. همين طور كه اولين بار ابن بلخي در فارس نامه، ‹‹مرو›› را بهعنوان يكي از محلات شهر باستاني استخر مينامد كه بعداً جاي آن را بوستان تخت جمشيد گرفته است . مرو در لغت به معنی چمن است که در اصل به صورت مرغ و مرگ بوده و مرغزار صورت بسیار متداول آن است. در قدیم علفزارها را مرغزار میگفتند و بهنظر میرسد که مرودشت نیز مانند ارژن در آن زمان، جایی پوشیده از مرتع و چمن بوده است. کاوشهای علمی و گمانه زنیهایی که در تپه های مختلف جلگه مرودشت انجام گرفته، نشان میدهد که هزاران سال پیش از آنکه داریوش کبیر، تپه سنگی را بر دامان کوه رحمت، برای احداث کاخهای بزرگ خود انتخاب کند، اقوام متمدنی در دشت وسیع آن، میزیستهاند. آثار بر جای مانده از قبیل ظروف سفالی منقوش یا ساده، و اسباب و وسایل زندگی آن دوره، همه و همه مؤید این نکته اند. ویرانه های استخر و کاخهای تخت جمشید، بخشی از تاریخ این شهر را به نمایش میگذارند.
انتهای پیام/
انتهای پیام/