محمد بهشتی: مسئولان هنوز متوجه بحران آب در کشور نیستند

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا، محمد بهشتی رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در اولین همایش ملی جامعه، منابع طبیعی، آب و محیط زیست که به همت انجمن جامعه شناسی ایران برگزار شد گفت: وقتی شنیدم بحران آب کشور تا سال 1420 ادامه دارد خیلی خوشحال شدم از این جهت که اگر بحران آب کشور یک ساله، چهار ساله و یا هفت ساله بود باز ما این بحران را از سر می‌گذراندیم و به مسیر قبلی خود ادامه می‌دادیم اما آنقدر طول این بحران ادامه دارد که ما را ناگزیر از تغییر روند و رویکرد می‌کند.

وی افزود: خبر بحران آب را از مسئولان نمی‌شنویم و حتی امروز ابعاد واقعی این بحران را نمی‌دانیم بلکه این اخبار را از کسانی که مسئولیت رسمی در این مورد ندارند می‌شنویم و حتی هنوز به درستی در این زمینه توضیحی داده نشده است.

رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ادامه داد: با توجه به اینکه برنامه ششم توسعه را در پیش داریم بروز این بحران باید در رفتار همه دستگاه‌های اجرایی کشور تأثیر بگذارد در حالی که وقتی که در جلسات حاضر می‌شویم هنوز یچ تغییری ایجاد نشده است.

وی با انتقاد از اینکه در طول این سال‌ها که بحران آب و سایر بحران‌های محیط زیستی اتفاق می‌افتد از حضور و صحبت‌های جامعه‌شناسان و متخصصان استقبال نمی‌شد، افزود: متأسفانه در زمانی که دانشگاهیان و افراد متخصص در این زمینه نگرانی‌های خود را مطرح می‌کردند صحبت‌های آنان از سوی مسئولان شنیده نمی‌شد و حتی از این افراد به عنوان مجانین یاد می‌کردند بنابراین بهتر است به جای پیدا کردن مقصر اصلی بحران در کشور به فکر راه حل باشیم زیرا ما بسیاری از فرصت‌های لازم را از دست داده‌ایم بنابراین نباید برای پیدا کردن مقصر اصلی، وقت باقیمانده را به هدر دهیم.

بهشتی یادآور شد: بحران آب در تمام کمربند بیابانی جهان اتفاق افتاده است و این بحران مانند بیماری مرض قند است که به مرور زمان اثرات خود را نمایان می‌کند و ما می‌بینیم که امروز داعش و بهار عربی محصول این بحران است.

وی ادامه داد: امروز در جنوب کالیفرنیا پارک‌ها را خشک می‌کنند و چمن‌ها را برچیده و به جای آن از رنگ سبز استفاده می‌کنند این در حالی است که ما امروز در حال گسترش دادن چمن و برگزاری جشن درختکاری هستیم گویا ما هنوز متوجه بحران آب در کشور نشده‌ایم.

بهشتی یادآور شد:‌ امروز باید در سرزمینمان از قوه به فعل درآوردن منابع را داشته باشیم. الگوی زیست در اروپا الگوی شکارگری است یعنی مهارت شکار چیزی که خودشان در شکل‌گیری و پیدایش آن نقشی نداشته‌اند که اگر این الگو نبود امروز اروپا قابل زیست نبود. در حالی که در کشور ما الگوی زیست الگوی پرستاری بوده است که متأسفانه در دهه‌های اخیر و از زمانی که پول نفت وارد چرخه زندگی شد همه از الگوی پرستاری به الگوی شکارگری روی آوردند. به عنوان مثال رفتار با منابع زیرزمینی آب در الگوی پرستاری یعنی ایجاد قنات در حالی که در الگوی شکارگرانه یعنی حفر چاه‌های عمیق.

وی تأکید کرد:‌ در کشورهای اروپایی باید با اکوسیستم مراعات کنند در حالی که ما باید در سرزمینمان شرایط زیست را مبتنی بر اکوسیستم در نظر بگیریم.