«لیلاج» به زنان نگاه متفاوتی دارد/ روایت بازیگر نقش رعنا از بازیگری در مرداب

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ وهنر خبرگزاری آنا، فیلم سینمایی «لیلاج » به کارگردانی داریوش یاری وتهیه کنندگی علیرضا ابوالقاسمی‌نژاد و با بازی بازیگرانی همچون مهران احمدی، محیا دهقانی، حامد کمیلی، رضا اخلاقی‌راد و نسرین بابایی با سوژه و فضایی متفاوت از آثار فعلی سینمای ایران از ششم آذرماه روی پرده رفته است.

رعنا (محیا دهقانی) نوازنده ساز در شرف برگزاری کنسرتی در اروپاست که باخبر می‌شود دختر نوجوانش «ملودی» برای دیدار و در حقیقت کمک به پدرش بیژن( حامد کمیلی)، به زادگاه رعنا رفته است. رعنا سه سال پیش به خاطر دائم‌الخمر بودن بیژن از او جداشده و بیژن هم برای فرار از دست طلبکاران به زادگاه رعنا در منطقه‌ای تالابی در حاشیه دریای خزر پناه برده است؛ جایی که رعنا شانزده سال پیش درست در سن دخترش از آنجا فرار کرده است. رعنا کنسرت را رها می‌کند و برای پیدا کردن دخترش به زادگاه خود باز می‌گردد….

محیا دهقانی بازیگر نقش «رعنا» به عنوان شخصیت اصلی این فیلم است. فیلم‌های «شیار 143»، «ماجرای نیمروز» و سریال‌های «پایتخت4» و «قهر و آشتی» از جمله آثاری است که دهقانی در آنها ایفای نقش کرده است. 

وی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا درباره چگونگی حضور در فیلم لیلاج گفت: در سال 1395 و در روزهای پایانی بازی در فیلم ماجرای نیمروز بود که توسط یکی از عوامل فیلم به آقای یاری معرفی شدم. به من گفتند آقای یاری دنبال یک بازیگر خانم در محدوده سنی 30 تا 35 سال می‌گردد. من آن موقع 25 سالم بود. از یک طرف فیلمنامه آقای یاری و خانم خسروآبادی بسیار جذاب بود و بازی در این نقش را دوست داشتم و از سوی دیگر به دلیل داشتن اختلاف سن با این شخصیت، از بازی در این نقش نگران بودم.

کار هنرمند این نیست که صرفاً گزارشگر باشد، بلکه باید به آسیب‌های اجتماعی نگاه تحلیلی داشته باشد

این بازیگر سینما و تلویزیون اظهار کرد: فکر می‌کنم در جلسه‌ای که با آقای یاری داشتم ایشان هم در سپردن این نقش به من تردید داشت.چون از نظر چهره، جوان‌تر از نقش بودم. در صحبت‌هایی که با ایشان داشتم این اطمینان را دادم که از پس این نقش بر می‌آیم.

وی عنوان کرد: قبل از شروع کار، چند بار با آقای یاری و تعدادی از عوامل، به لوکیشن‌ فیلم در شمال کشور رفتیم و آن شرایط و فضایی که قرار بود اتفاقات فیلم در آن رقم بخورد را از نزدیک دیدیم. من قایق‌سواری بلد نبودم، حتی قرار بود یک مربی قایق‌سواری همراه گروه باشد و به بازیگران آموزش بدهد.هماهنگی‌هایش هم انجام شد،اما وقتی به محل فیلمبرداری رسیدیم یکی از افراد محلی آنجا شاید در یکی دو ساعت پارو زدن در قایق روی مرداب را به من آموزش داد و آمدن آن مربی هم لغو شد.

دهقانی افزود: لیلاج یک کار مستقل بود و متأسفانه این مستقل‌بودن روی کارگردان و عوامل فشار می‌آورد. در مجموع یک کار خیلی سخت از نظر شکل بازی‌ها، لوکیشن فیلم که بیشتر  یک مرداب مه‌آلود بود و شرایط محیطی را تجربه کردیم و مثل فیلم‌های دیگری که همه شرایط فیلمبرداری تحت کنترل باشد نبود.بارندگی و سرمای شدیدی را داشتیم و حتی شاید برای اولین بار بود که می‌دیدم در ساحل شمال برف نشسته است؛ یعنی این‌قدر سرمای عجیبی بود.

وی گفت: برای بازیگر، ایفای نقش در شرایط تحت کنترل و آرام خیلی راحت است، اما چنین شرایطی واقعاً نیاز به تلاش و تمرکز دارد. در بعضی سکانس‌های خارجی و زیر باران احساس می‌کردم که از شدت سرما دهانم قفل می‌شد و واقعاً نمی‌توانستم به راحتی کلمات را ادا کنم.

دهقانی عنوان کرد: همه بازیگران و عوامل سازنده فیلم «لیلاج» عالی بودند و از کار در کنار آنان احساس خوبی داشتم.

لیلاج یک کار مستقل بود و متأسفانه این مستقل بودن روی کارگردان و عوامل فشار می‌آورد.

بازیگر نقش رعنا در فیلم لیلاج درباره ویژگی اصلی این شخصیت نیز گفت: رعنا زنی است که ریشه‌اش در یک فضای سنتی است، اما از این ریشه فرار کرده و حالا خصلت‌های یک زن مدرن را دارد. او خودش را به‌روز کرده و به خاطر تجربه تلخی که در زادگاهش داشته از خانواده و همشهریان خود بریده است. با این حال دختر نوجوانش دوباره به همان فضا پناه آورده؛ ضمن این که همسرش هم برای فرار از مشکلات مالی، تهران را ترک کرده و به زادگاه رعنا آمده است.این بچه بهانه‌ای برای بازگشت رعنا به آن ریشه‌هایی شده که او از آنها بیزار است و برایش تبدیل به کابوس شده است.

دهقانی با تأکید براهمیت مسئولیت و دغدغه اجتماعی در این فیلم گفت: این مسئولیت اجتماعی هم برای کارگردان و هم برای من مهم بود. خشونت علیه زنان یکی از محورهای لیلاج است. همواره در تاریخ به اشکال گوناگون به زنان اجحاف شده، اما امروز دلیل ندارد هر موضوع تلخی را به همان تلخی  که هست نشان دهیم. به نظر من کار هنرمند این نیست که صرفاً گزارشگر باشد، بلکه باید به آسیب‌های اجتماعی نگاه تحلیلی داشته باشد؛ باید ریشه‌یابی کند که چرا نگاه اعضای جامعه به یک زن باید این گونه ناشایست باشد؟چرا یک اتفاق تلخ در نوجوانی باید این قدر آینده این زن را تحت تأثیر قرار دهد؟به نظرم لیلاج تا اندازه زیادی توانسته این اتفاق را رقم بزند.

وی افزود: این هنرمند است که به مخاطبانش خوراک فکری می‌دهد،امّا متأسفانه الان برعکس شده و انگار فیلمنامه‌نویسان و کارگردانان و بازیگران  به تماشاگران می‌گویند که شما بگویید تا ما بنویسیم و بسازیم و بازی کنیم! فیلم‌ساز باید نیازهای فرهنگی مخاطبانش را بفهمد. الان فیلم‌هایی به عنوان فیلم کمدی روی پرده هستند که هیچ چیزی را به داشته‌های مخاطب اضافه نمی‌کنند.

دهقانی اظهار کرد: اگر بخواهم به دوستان و اطرافیانم از «لیلاج» بگویم، می‌گویم فیلمی است که به زنان و مشکلات آنها نگاه بسیار متفاوتی دارد و فکر می‌کنم پس از تماشای آن در سینما به این باور می‌رسید که وقت و هزینه‌ای که کرده‌اید هدر نرفته و آورده‌ای برای شما داشته است.

 انتهای پیام/4104/