شناخت بیشتر ورزش مهیج صخره‌نوردی
ورزش صخره‌نوردی با نداشتن محدودیت سنی در تمامی رده‌های سنی مخاطب دارد.
به گزارش خبرنگار سایر حوزه‌های گروه ورزشی خبرگزاری آنا، ورزش صخره‌نوردی یا سنگ‌نوردی که زیرمجموعه کوه‌نوردی است و می‌توان آن را در سالن‌های ورزشی توسط مربیان آموخت و سپس با نظارت مربی روی صخره طبیعی انجام داد.
صخره‌نوردی به‌وسیله طناب و ابزار مخصوص با بالا رفتن از دیواره‌های سالنی و صخره‌های طبیعی انجام می‌شود. از آنجایی که این ورزش محدودیت سنی ندارد مورد علاقه عموم مردم است و انجام آن ضمن حل مشکلات روحی، باعث تقویت تمرکز ذهنی و افزایش اعتماد به نفس می‌شود. این ورزش به‌رغم هیجان زیادی که دارد بسیار خطرناک است اگر بدون نظارت مربی انجام شود.
فواید ورزش صخره‌نوردی
صخره‌نوردی ورزشی است که انجام آن چالش روحی و جسمی زیادی برای علاقه‌مندان به آن ایجاد می‌کند و باعث تجربه‌های جدید برای افراد ماجراجو می‌شود. در این ورزش از عضلات شکم گرفته تا انگشتان و شانه و بازوها درگیر می‌شوند به‌مرور قدرت عضلانی، انعطاف‌پذیری و چابکی افزایش می‌یابد.
نحوه شروع صخره‌نوردی و لوازم و تجهیزات آن
برای آغاز ورزش صخره‌نوردی با حضور در سالن مخصوص به این ورزش و استخدام مربی می‌توان این ورزش را فرا گرفت. وسایل لازم برای انجام صخره‌نوردی عبارت‌اند از: طناب، لباس، کلاه، کفش و کتانی مخصوص، صندلی صعود«Harness»، کیسه پودر، هشت فرود «Figure 8»، کارابین«Carabin»، دیسی چین، یومار، اسلینگ «Quickdraw»، نوار٬ تسمه «Tape»، میخ «Piton»، چکش، کرول، رول و مته رول، گری گری«Grigri»، شانت، طنابچه پروسیک،قرقره«y»، فی فی هوک«Fifihook» و ری ورسو«Reverso».
تغذیه در صخره‌نوردی
برای انجام ورزش صخره‌نوردی به دلیل آنکه صعود در این ورزش دارنده نقش اول است باید غذاهای کامل و سبک صرف کرد.قند خون ورزشکاران نباید دچار کاهش شود چون در زمان صعود خستگی، عصبانیت و عدم تمرکز بر فرد صعود کننده اثر می‌گذارد و بهتر است در طول روز ورزشکار 5 تا 6 مرتبه غذا بخورد. غذاهایی مانند ماست به همراه میوه‌ها یا تن ماهی با نان می‌تواند گزینه‌های مناسبی برای صخره‌نوردان باشد.
صدمات ورزش صخره‌نوردی
سختی ورزش صخره‌نوردی باعث آسیب‌دیدگی‌های زیادی می‌شود که بیشتر در انگشتان و دست‌ها ایجاد می‌شود. پزشکان صدمات صخره‌نوردی را مشتمل بر مشکلات حفره کوبیتال، استرین لیگامنت دوطرفی انگشت، اپیکندیلیتیس جانبی، بین انگشتان (IP) و خود انگشتان و کارپال تونل سندروم می‌شود.
در صخره‌نوردی آسیب‌هایی مانند سقوط کردن یا در معرض ارتفاع بالا قرار گرفتن بر قوه تشخیص و هماهنگی چشم و دست کوهنورد تأثیر می‌گذارد. شکستگی‌ها استخوان‌های مچ پا و ساق پا در میان ورزشکاران این رشته شایع است. اگر سقوط سخت و ناگهانی باشد آسیب‌های شدید به سر، گردن و کمر رخ می‌دهد و به اختلال جسمی و حتی مرگ منجر می‌شود.
انتهای پیام/4051/4048/
انتهای پیام/
