مهمترین آسیب اجتماعی پایتخت اوباشگری است
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا، فاطمه دانشور در نشست خبری خود با خبرنگاران ضمن اعلام این مطلب افزود: وقتی که مطالعات محله هرندی را بررسی میکنیم متوجه میشویم که اوباشگری جزء پیچیدهترین آسیبهای اجتماعی است که در دنیا وجود دارد و در محله هرندی بیداد میکند.
وی ادامه داد: وجود اقتصاد ناسالم و زنان خیابانی و کودکان کار در محلات آسیبپذیر به خصوص هرندی، به تنهایی آسیب محسوب نمیشود و حمایت و هدایت شدید گروههای اوباشگری از آنان باعث شده تا این آسیبها گسترش بیشتری پیدا کنند.
به گفته این عضو شورای شهر چهارم بنابراین فقر و اعتیاد و آسیبهای دیگری که در چنین محلاتی دیده میشود وضعیت پیچیدهای به وجود آورده که جز با مداخله اجتماعی حل نخواهد شد.
وی ابراز تاسف کرد: با این وجود مسئولان ما هنوز به طور جدی به این موضوع ورود نکردهاند و یا اگر ورودی داشتهاند بر اساس مطالعات نبوده چرا که به عنوان مثال در همان محله هرندی خانوادههای خوب و سالمی هم زندگی میکنند اما یکی از مشکلات آنها این است که در این محله مدرسه وجود ندارد و دخترها نمیتوانند تحصیل کنند زیرا برای گذشتن از محله خود به محله دیگر با اوباش مواجه می شوند و به راههای بسیاری کشیده میشوند که اغلب خانوادههای این محله از آن هراس دارند.
دانشور ادامه داد: بنابراین میتوان گفت که اکنون اوباشگری از مهمترین آسیبهای پایتخت محسوب میشود و بنابراین اگر میخواهیم دیگر آسیبها را حل کنیم ابتدا باید مشکل اوباش را حل کرد و بعد به مسائل دیگر ورود کرد.
رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران ادامه داد: نمونه بارز دیگر نفوذ اوباش در آسیبهای اجتماعی این است که بارها مشاهده کردهایم وقتی در پارکی با کسی صحبت میکنیم که دچار آسیب شده پس از مدتی مردی او را صدا میکند که هیچ نسبتی با او ندارد و مشخص است که خود فرد نیز علاقهای به صحبت با وی ندارد اما مجبور است.
دانشور گفت: بنابراین در صورتی که مسئولان با این معضل بزرگ مقابله نکنند دیگر آسیبهای اجتماعی نیز افزایش چشمگیری خواهد یافت.
مغایرتهای قانونی در مورد کودکان در کشور
عضو شورای شهر تهران در ادامه سخنانش به برخی مغایرتهای قانونی که در کشور در مورد کودکان وجود دارد اشاره کرد و گفت: به عنوان مثال در قانون مدنی برای پسران 15 سال و برای دختران 9 سال هجری قمری به عنوان تعریف کودک بودن در نظر گرفته شده این در حالی است که در قانون کار سن کودک 15 سال هجری شمسی مشخص شده است.
وی افزود: همچنین قانون شرکت در انتخابات، صدور گواهینامه، گذرنامه و استخدام دولتی نیز برای کودکان 18 سال در نظر گرفته شده است اما در قوانین ما هیچ بندی مربوط به کودکان نیازمند حمایت وجود ندارد و اگر اقدامی در این خصوص شده باشد مقطعی بوده است.
در برنامه ششم توسعه توجهی به کودکان نشده است
رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران در ادامه همچنین به برنامههای توسعه کشور و نقش کودکان در آنها اشاره کرد و گفت: در برنامه اول توسعه تنها ایجاد امکانات آموزشی برای کودکان لازم به تحصیل در نظر گرفته شده بود. در برنامه دوم توسعه هم کودکان بیسر پرست و معلول مورد توجه بودند اما به کودکان بد سرپرست هیچ اشارهای نشده بود. همچنین در برنامه سوم توسعه به هیچ وجه اشارهای به کودکان نشد. در برنامه چهارم نیز کودکان بد سرپرست مورد توجه نبودند و در برنامه پنجم توسعه تنها اشاره شده که دولت باید نسبت به تهیه و تدوین سند ملی امنیت کودکان اقدام کند. متاسفانه باید بگویم که در برنامه ششم توسعه هم توجهی به کودکان نشده است، بنابراین هشدار میدهیم که باید نسبت به رفع خلاءهای قانونی در مورد کودکان اقدام شود.
وی ادامه داد: در سال 1384 یونیسف و مرکز صلح دانشگاه شهید بهشتی قرارداد طرح نهاد ملی حمایت از کودک را تهیه و به وزارت خارجه تحویل دادند تا برای بررسی به مجلس ارائه شود اما هرگز این اتفاق نیفتاد.
دانشور گفت: در سال 91 مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک در وزارت دادگستری تشکیل شد و بودجه سالانه آن نیز در این وزارتخانه است اما از آنجا که هم مجری و هم ناظر در این بخش دولتی هستند بنابراین هنوز اقدام جدی در خصوص کودکان در کشور صورت نگرفته است.
وی هشدار داد: ما به کسانی که در حال تدوین برنامه ششم توسعه هستند و همچنین کسانی که منشور حقوق شهروندی را مینویسند و یا میخواهند نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی باشند درخصوص وضعیت کودکان و ضعف قوانین حمایت از آنان هشدار میدهیم. اگر شک دارید به موسسه مهر آفرین بیایید تا تمامی پروندههای مربوط به اطلاعات کودکان آسیبدیده اجتماعی را در اختیار شما بگذارم.
بودجه مانع حمایت از کودکان در کشور است
در ادامه این نشست دانشور با انتقاد از عملکرد سازمانهای متولی در خصوص کودکان دچار آسیبهای اجتماعی به خصوص بهزیستی گفت: هر زمان که انتقادی نسبت به عدم حمایت از این کودکان داریم بهزستی میگوید بودجه نداریم اما وقتی بررسی میکنیم آنقدر فساد در بدنه دولتها اتفاق میافتد که دیگر پولی نمیماند که به کودکان آسیبدیده کمک شود.
وی گفت: همچنین نبود قوانین جامع، نبود نهاد متولی برای تحقق حق کودکان و نبود مرجع هماهنگ کننده میان سازمانهای متولی امور کودک از مشکلاتی است که در زمینه حمایت از کودکان دچار آسیبهای اجتماعی وجود دارد چرا که هر کس در این بین کار خودش را میکند و تا زمانی که هماهنگی وجود نداشته باشد هیچ اقدام موثری در این خصوص صورت نخواهد گرفت.
در ادامه این جلسه دانشور به موضوع کارتن خوابها نیز اشاره کرد و گفت: هر چند بررسی و تحقیق دقیقی در این خصوص وجود ندارد اما میتوان گفت که اغلب کارتن خوابها به علت مشکلات اقتصادی و معیشتی به خیابانها رانده شدهاند.
وی افزود: بررسیهای میدانی ما در موسسه مهر آفرین نشان میدهد که تعدادی از این کارتن خوابها حتی تا سن 18 سالگی تحت حمایت بهزیستی بودند و پس از اینکه مستقل شدهاند نتوانستهاند زندگی خوبی داشته باشند و کارتن خواب شدهاند؛ این نشان میدهد که در خدمات حمایتی و تامین اجتماعی به شدت با مشکل مواجه هستیم.
وجود 20 هزار کارتن خواب در تهران
این عضو شورای شهر از وجود 20 هزار کارتن خواب در پایتخت خبر داد که 2 هزار تن از آنان زن هستند اما متاسفانه هیچ آمار و تحلیل دقیقی در خصوص وضعیت آنها هنوز وجود ندارد و موسسه مهر آفرین که مسئولیتش را خودش به عهده دارد قرار است تحقیقاتی جامع در این خصوص انجام دهد.
دانشور گفت: مردم باید از وجود خطراتی که در محلات مختلف وجود دارد اطلاع داشته باشند به عنوان مثال کارتن خوابهای محله هرندی به پارک کوثر منتقل شدهاند و به همین دلیل چندی پیش شاهد بودیم که یکی از این کارتن خوابها سر پسر بچهای را که برای خرید نان رفته بود، برید. بنابراین خانوادهها باید از خطرات موجود اطلاع داشته باشند تا فرزندان خود را به تنهایی برای خرید یا بازی به خیابان نفرستند.
وی ابراز تاسف کرد: متاسفانه نهادهای ما برای حل معضل اجتماعی در کشور بیشتر تقابل دارند تا تعامل و باید به بلوغی برسند که با هم ارتباط و تعامل داشته باشند زیرا این مسئولان به دور هم جمع نمیشوند تا مشکلات را حل کنند، بنابراین نبود مرجعی مشخص برای کودکان زیر 7 سال نیز در کشور وجود دارد و همچنین یکی دیگر از مشکلات موجود در مقابله با آسیبهای اجتماعی کودکان نبود سمنهای فعال و قدرتمند است که میتوانند 50 درصد از مشکلات مربوطه را حل کنند.
رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران همچنین تاکید کرد: مراجع تقلید نیز باید مسائلی را که کودکان کار به آن مبتلا هستند بدانند زیرا میتوانند نقش مهمی در اصلاح قوانین کودکان در کشور داشته باشند.
وی از عملکرد اورژانس اجتماعی نیز انتقاد کرد و افزود: اورژانس اجتماعی یا همان 123 عملکرد مناسبی ندارد و مردم دقیقا نمیدانند این اورژانس چه کمکی میتواند به آنها بکند. البته مشکلات زیر ساختی نیز دارند که دولت باید کمک کرده و آنها را حل کند.
دانشور همچنین به ضعف قوانین در خصوص عملکرد مددکاران اجتماعی اشاره کرد و گفت: متاسفانه در کشور ما در صورتی که کودک کاری در حال کتک خوردن باشد مددکار نمیتواند او را نجات دهد زیرا بر اساس قانون ما، فرد بزرگتر که کودک کار را کتک میزند میتواند از مددکار شکایت کند و این ضعف قانونی را نشان میدهد.
وضعیت کودکان کار روی هواست
وی گفت: به همین علت است که در کشور ما برای مردان و زنان سامان سرا وجود دارد اما برای کودکان هیچ مکان حمایتی وجود ندارد و هرگونه سوءاستفاده از آنها میشود و وضعیت کودکان کار ما روی هواست.
این عضو شورای شهر تهران ضمن تاکید بر اصلاح قوانین مرتبط با کودکان کار، تصریح کرد: کتابی نیز در همین خصوص با کمک موسسه مهر آفرین و موسسه رحمان تدوین شده که نام آن «نهاد ملی حمایت از کودک» در 400 صفحه است که به بحث قوانین حمایت از کودکان و تمامی اقداماتی که در سالهای گذشته در این خصوص انجام شده پرداخته است و در این کتاب به این اجماع رسیدهاند که مهمترین چیز در کشور داشتن نهادی ملی برای حمایت از کودکان و همچنین نقش فعال سمنها است.
مدیران کشور اغلب سیاسی هستند تا متخصص
رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران همچنین یکی از بزرگترین مشکلات در دولت، شهرداری و سایر دستگاهها را غیر متخصص بودن مدیران عنوان کرد و گفت: متاسفانه مدیران ما اغلب سیاسی هستند تا متخصص و بنابراین در بحث آسیبهای اجتماعی و کودکان به صورت تخصصی اقدامی صورت نمیگیرد و هیچ تضمینی وجود ندارد که با رفتن مدیری مدیر دیگر برنامههای او را ادامه دهد.
دانشور همچنین درباره وضعیت رعنا افغانی پور و مادرش که چندی پیش از سوی پدر اسید پاشی شده بودند، گفت: مادر رعنا در بیمارستان تهران درگذشت اما رعنا تحت حمایت موسسه مهرآفرین است و دادگاههایش را دنبال میکنیم. رای این پرونده به پاسخ پزشکی قانونی بستگی دارد که محرمانه است و اگر اعلام کنند مادر رعنا در اثر اسیدپاشی فوت شده پدر رعنا به حکم قصاص یا اعدام محکوم میشود.
وی گفت: همچنین پرونده اسیدپاشی دیگری نیز داریم که مربوط به یک مادر و دختر دیگر است که از سوی عموی خود در کوهدشت مورد اسیدپاشی قرار گرفتهاند اما هر دو زندهاند و تحت پوشش مهر آفرین قرار دارند.
این عضو شورای شهر تهران در پایان گفت: موردهای بسیار سوختگی در کشور و عدم رسیدگی به آنها نشان میدهد که ما تنها یک بیمارستان تخصصی سوختگی داریم و لازم است که در فکر افزایش این بیمارستانها باشیم.
انتهای پیام/