دیپلماسی آمریکا پتانسیل مذاکره ندارد

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا برنامه چهارشنبه‌شب جهان‌آرا با حضور سید‌مصطفی خوش‌چشم و با موضوع بررسی سفر رئيس جهور به آمریکا و آينده برجام پخش شد.

در ابتدای اين برنامه خوش‌چشم با بيان اين‌که به‌عبارت بسياری از کارشناسان دنيا غرب آسيا يا خاورميانه قلب جهان است، گفت: بيشترین ميزان انرژی فسيلی در اين منطقه است، در عين حال موقعيت سوق الجيشی ايران و ذخاير انرژی و معدنی ايران که حدود ۷ درصد منابع جهان است. علاوه بر آن الگويی که ايران بعد از انقلاب معرفی کرده معضل طرح‌های توسعه طلبانه آمریکا در منطقه است.

برخی ایران را با عربستان مقایسه می‌کنند که با آمریکا و اسراییل رابطه دارد و اقتصاد آن حدود 80 درصد وابسته به نفت است. اما ایران حدود چهل سال است که تحریم است و انبوهی از دستاوردهای علمی را به‌دست آورده و استقلال دارد و حرف خودش را می‌زند.

وی افرود: این پیشرفت‌های ایران الگو‌سازی می‌کند. ظریف در ابتدای جنگ یمن ملاقاتی با وزرای خارجه ترکیه و پاکستان داشت تا آن‌ها را متقاعد کند به جنگ یمن وارد نشوند. یکی از آن‌ها به ظریف می‌گوید ما وارد جنگ با یمن نمی‌شویم. به ما اثبات شده که این کشورهای عربی معلوم نیست حکامشان تا کی سرکار بمانند اما ایران چهل است که با همه تحریم‌ها سرپا ایستاده است. البته این کشور بعداً هم در هیچ حمله‌ای به يمن شرکت نکرد.

این ایران بود که روسیه را متقاعد کرد تا برای نبرد با تروریست‌ها به سوریه بیاید و اگر امروز روسیه در خاورمیانه نقش بازی می‌کند به‌خاطر سیاست‌های ایران است. ضمن این‌که این حضور روسیه موجب شد تا تروریسم از مرزهای آن کشور دور بماند زیرا گسترش این جریان در چچن و در روسیه باعث مشکلات عمیقی برای آن‌ها می‌شد.

خوش‌چشم ادامه داد: طبیعی است که آمریکایی‌ها با ایران دچار یک تضاد منافع باشند. آمریکا با جمهوری اسلامی فقط سر مسئله هسته‌ای مشکل ندارد که اگر فقط این مشکل بود، در برجام می‌ماند زیرا ما داوطلبانه پروتکل الحاقی که دسترسی وسیعی به آژانس برای بازرسی به آن‌ها می‌داد را اجرا کردیم و اگر فقط مشکل آن‌ها هسته‌ای بود در برجام می‌ماندند زیرا سختگیری این رژیم بازرسی در برجام دیده شده بود. آمریکا کلاً ایران را به عنوان یک الگوی در حال رشد در خاور‌میانه می‌بیند که هر روز هم محبوبیت آن در حال افزایش است. آمریکایی‌ها با تمام مؤلفه‌های قدرت ما سر و‌ کار دارند. برای همین هرکاری می کنند تا ایران را محدود کنند.

این کارشناس مسائل بین‌الملل تصریح کرد: ترامپ در سخنرانی‌اش در سازمان ملل باید درباره ایران صحبت می‌کرد. البته در باره چین و روسیه و کره هم صحبت کرد. درباره چین و کره سعی کرد خیلی تند صحبت نکند اما درباره ایران و ونزوئلا تند صحبت کرد. ترامپ همان کسی است که ایران را مستقیم و غیر مستقیم تهدید به حمله نظامی هم کرده است. اصلا بولتون را آورد تا گروه‌های تروریستی را برای ایجاد ناامنی تسلیح کند. ایشان پارسال یک‌خبری را درز دادند و گفتند بولتون طرح‌های حمله به ایران را تهیه کند. بلافاصله تنش‌ها آغاز و آمریکا ‌ناوگانش را در خلیج فارس آورد و در مقطعی که تنش به اوج رسید کل ناوگان را از خلیج فارس بردند تا به ما پالس بدهند. زیرا همه می‌دانند آمریکا تا زمانی که در یک منطقه است جنگ ایجاد نمی‌کند.

وی عنوان کرد: اما از زمانی که پهپاد آن‌ها ساقط شد این تهدیدها بی‌اعتبار شد و فقط قصد آن‌ها این بود که تهدید نظامی بکنند. آن‌ها انواع فرمول‌های تحریمی در حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی، ‌امنیتی ‌‌و تروریستی را اجرا کردند و هدف از تهدید نظامی این بود تا محاسبات مقامات ما عوض شود تا ما پای مذاکره برویم که این فرمول را یک‌بار دیگر هم اجرا کردند.

خوب در این مرحله باید تهدید باور پذیر باشد. باور پذیری یک حدی دارد. از روزی‌ که پهپاد را زدیم تغییراتی ایجاد شد مثل رفتن بولتون. البته بولتون برای ما نرفت او به‌خاطر اختلافاتش با ترامپ رفت او آمده بود تا نقش پسر بد را بازی کند و ما را بترساند اما در حقیقت او تاریخ مصرفش منقضی شده بود.

بعد به یک دفعه لحن ترامپ عوض شد و‌ گفت ما دیگر نمی‌خواهیم با ایران جنگ کنیم و هیچ آمریکایی عاقلی چنین کاری نمی‌کند. در صورتی‌که آمریکا از روزی که به‌وجود آمده هر ۸ سال یک‌بار جنگیده است.

خوش‌چشم اظهار کرد: امروز ما تهدید دشمن را بی‌اثر کرده‌ایم و قدرتمان را اثبات کردیم و حالا ما هستیم که معتبر شده‌ایم. تا روزی که برجام بود می‌گفتند سایه شوم جنگ برداشته شده است. اما زمانی‌که ما سراغ مقاومت فعال رفتیم و جلوی آن‌ها ایستاده‌ایم و پهپاد آن‌ها را زدیم سایه شوم جنگ هم بر طرف شد. این یک دستاورد است. نهادهایی که باید در حوزه دفاعی و دیپلماسی دفاعی کار می‌کردند ۵۰ درصد کار را کرده‌اند. نیمه دوم این است که ما باید در ادامه این قدرتمندی در حوزه نظامی، در حوزه دیپلماسی هم قدرتمندانه عمل کنیم.

این قدرت نظامی را پشتوانه مذاکره ایجاد نکرده بلکه پشتوانه‌ای برای دیپلماسی قدرت ایجاد شده است مثلاً در این دیپلماسی، برخی اوقات لازم نیست شما مذاکره کنید.

کارشناس مسائل بین اللملل گفت: کشورهای اروپایی که به تعهدات خود عمل نکرده‌اند و بدهکار هستند بعد ما را تهدید کرده و متهم می‌کنند که ما به عربستان حمله کرده‌ایم.

وی درباره دیدار روحانی با برخی مقامات اروپایی در سفر به نیویورک تصریح کرد: به نظر من در این شرایط شما می‌توانید اصلاً با آن‌ها دیدار نکنید تا طرف مقابل بفهمد صدور بیانیه هزینه دارد. دومین گزینه این بود که با طرح از پیش تعیین‌شده می رفتیم اما فرصت این را نمی‌دادیم که او ما را مورد عتاب و خطاب قرار دهد و در طرف مقابل ما باید به آن‌ها عتاب می‌کردیم که شما به هیچ تعهدی حتی اینستکس عمل نکردید. در این دیدارها ما باید طلبکار می‌بودیم. ما نمی‌بایست فقط در بیانیه‌ها آن‌ها را محکوم می کردیم بلکه باید در عمل این کار را می‌کردیم.

خوش‌چشم درباره سخنرانی روحانی در سازمان ملل تأکید کرد: ما برای این‌که متوجه بشویم روحانی در چه چارچوبی صحبت کرد باید بررسی کنیم که ما در تقابل با آمریکا هستیم و آن‌ها نیاز دارند تا ما را پای میز مذاکره ببرند که قدرت ما را کنترل کنند. کار آن‌ها به جایی رسیده که برای این‌که از خجالت این‌که که نگویند یک کشور دست خالی دو پالایشگاه را زده حرفی زده‌اند که موجب حقارت صنایع اسلحه‌سازی آمریکا است.

آن‌ها می‌گویند ایران یک دو جین پهپاد و موشک فرستاده که عرض خلیج فارس را طی کرده‌اند و به عربستان رسیده‌اند و ما نه تنها نتوانسته‌ایم یکی از آن‌ها را بزنیم بلکه حتی نتوانسته‌ایم آن‌ها را رهگیری کنیم. این در صورتی است که آن‌ها در این منطقه ناو هواپیمابر و رزم ناوهای دارند که به انواع سپر موشکی مجهز است و علاوه بر آن قبلاً ۳۶ پایگاه داشتند اما الآن حدود ۴۰ پایگاه دارند و آخرین لایه دفاعی آن‌ها هم در خاک عربستان و نزدیک پالایشگاه بوده است.

این خواری و خفت مضاعف برای آمریکایی‌ها است یعنی تکنولوژی تسلیحاتی آمریکا عقب است و اگر روزی اتفاقی بیافتد. ایران طوری آن‌ها را می‌زند که خواب می‌مانند.

کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد: آن‌ها می‌خواستند یک پشتوانه سیاسی بسازند علیه ایران تا ایران را پای میز مذاکره بیاورند. در این چارچوب که توقع می‌رود دیپلماسی قدرت پیش برود ما چند دیدار حاشیه‌ای داشتیم که آن‌جا لازم بود دیپلماسی قدرت به‌وجود بیاید که اجرا نشد. اگر عتاب و‌ خطابی از سوی ایران شده بود با ادبیاتی بود که در سخنرانی در صحن سازمان ملل مشخص می شد اگر دیروز هم چنین صحبتی شده بود حتماً متن صحبت‌ها می‌آمد ضمن این‌که نوع نشستن و فیلم مذاکره هم دیپلماسی قدرت را به ما نشان نمی‌دهد.

وی افزود: خبر آمد ایران تغییراتی در برجام می‌دهد. ظریف هم گفت اگر تحریم‌ها را بردارند پروتکل الحاقی را تصویب می‌کنیم. این یعنی کاری که قرار بود 10 سال دیگر انجام شود را جلو می‌اندازیم. دیروز ایران شرطی گذاشت که کنگره آمریکا هم باید برجام را تصویب کند تا کل تحریم‌های ثانویه را لغو کند. این شرط هم در حقیقت یک ضرر مضاعف برای ما است. چرا ما باید چنین شرطی بگذاریم؟

بر اساس تعریفی که همه از ترامپ دارند که برخی معتقدند او دنبال یک قرارداد برای خود است و برخی می گویند این استراتژی بلند مدت آمریکا است و اگر اوباما هم بود مانند ترامپ عمل می کرد، در این چارچوب وقتی ما پیشنهاد می‌دهیم که یک کار جزیی داوطلبانه می‌کنیم، آیا ترامپ قبول می‌کند؟ آن‌ها خواهان مذاکرات منطقه‌ای، موشکی و برجام ابدی هستند. اما اقدام جزیی را نمی‌پذیرند مگر این‌که شما ردی به آن‌ها بدهی که در آینده اگر اعتمادسازی بشود منطقه و موشکی هم حل می‌شود. این رفتار به معنای عقب نشینی تفسیر می‌شود و شد. انواع کارشناسان خارج از کشور اعم از خارجی و ایرانی گفتند عقب نشینی از مواضع ایران بود.

وی گفت: این پالس در بدترین زمان ممکن فرستاده شد. سخنرانی روحانی استدلال‌های خوبی داشت مانند صلح هرمز اما در لایه زیرین چند نکته وجود دارد که نگران کننده است. وقتی شما گفتی من در برجام دست می‌برم این حد‌ سقف ندارد. شما دارید راه را برای معامله کردن در برجام باز می کنید که حد سقفی ندارد. آمریکا دنبال این نیست که ما پروتکل الحاقی را اجرا کنیم چون آن‌ها دنبال حل کردن موضوع هسته‌ای نیستند. این می‌تواند سرآغازی برای مذاکره مجدد باشد. از ابتدا که ما به سمت مذاکره با آمریکایی‌ها رفتیم فکر کردیم آن‌ها دنبال حل منازعه هستند اما آن‌ها دنبال مهار قدرت ما هستند تا ما را ضعیف کرده و در انتها کشور را سرنگون کنند. برای این کار هم مهم‌ترین اسلحه‌اش تحریم است.

خوش‌چشم با بیان این‌که روحانی می گوید برجام برای ما و شما حداقل بود، تصریح کرد: این حرف که اگر بیشتر می‌خواهی بیشتر هم باید بپردازی یعنی چه؟ این یعنی برجام دو و سه. خوب آمریکا که گفته چه چیز بیشتری می خواهد. آن‌ها که گفته‌اند می‌خواهند قدرت موشکی و منطقه‌ای ما را مهار کنند.

آمریکا با موشک ما اختلاف ندارند. عربستان از چین موشک خریده است با برد ۵ هزار کیلومتر اما مشکل آمریکا با ما این است که با حضور ما هژمونی آن‌ها در منطقه دچار مشکل می‌شود.

وی با اشاره به دخالت آمریکا در ایجاد نا امنی در منطقه تأکید کرد: جو بایدن در یک سخنرانی رسماً گفت مقصر به‌وجود آمدن گروه‌های تروریستی در منطقه، ترکیه، عربستان و قطر بود. مایکل فلین که مشاور امنیت ملی ترامپ بود می‌گوید روزی که داعش داشت در عراق ‌و سوریه ایجاد می‌شد دو گزارش نوشتم که این‌ها دارند این کار را می‌کنند که اوباما دستور داد هیچ کاری نکنید. اما ایران نگذاشت این اتفاق در منطقه فراگیر شود. این‌ها نظمی را می خواهند در جهان بر پا کنند اما با مشکلی به نام ایران برخورد کرده‌اند. آن‌ها با ما تضاد منافع دارند. معلوم است آمریکا نمی‌گذارد منافعش در منطقه به خطر بیافتد. آمریکا این‌طور نیست که توسط یک نفر ترامپ جهت‌دهی شود بلکه از طرق مختلف مستقیم و غیر مستقیم به آن جهت می‌دهند.

وی ادامه داد: دو حرف نگران کننده در چارچوب دیدارهای سفر اخیر به نیویورک و کل تقابل ما با آمریکا که برخلاف صحبت‌های رهبر انقلاب هم زده شد و آن این‌که ما آماده‌ایم راه تغییر در برجام را باز کنیم. یکی دیگر هم این‌که آقای روحانی گفت برجام درباره حداقل ها است یعنی آمریکا به برجام برگردد تحریم را بردارد و بعد راجع به بیشترها صحبت کنیم.

خوش چشم‌تصریح کرد: تا موقعی که تقابل بین ما و آمریکا هست شرایط ما حساس است. دوستانمان در دولت یا کسانی‌که موافق دولت هستند نباید برآشفته بشوند که برخی مثل من بیایند و انتقاد کنند. من مدتها است به دنبال این هستم که رسانه‌ها تبدیل به گعده‌ای بشود که موافقان و مخالفان در باره مسایل مختلف صحبت کنند. الآن در دنیا شرکت‌ها و کارخانه‌ها بیشترین هزینه‌ها را می‌کنند تا کارشناسان بیایند و ایراداتشان و راه‌های بهتر شدن را بگویند.

این کارشناس مسائل بین‌الملل با اشاره به سخنرانی روحانی ادامه داد: این سخنرانی نشان می دهد که در لایه‌های زیرین هنوز دنبال راهکار مذاکره هستیم. آمریکایی‌ها چهل سال است که با ما تقابل دارند. تا ۱۵ سال پیش تلاش می‌کردند تا از طریق انقلاب مخملی و غیره جمهوری اسلامی را سرنگون کنند اما وقتی دیدند نشد راه دیگری انتخاب کردند. در یک جلسه استماع کنگره که خانم رایس رفته تا بودجه سال ۲۰۰۷ خود را تصویب کند همین اوباما که آن‌وقت سناتور بود و دیگران سر او فریاد می‌زنند که ما در منطقه پول هزینه کردیم اما در عراق دولت شیعه طرفدار ایران آمده است و در جنگ 33 روزه شکست خوردیم. -البته هنوز هم دنبال این هستند که در جنگ ۳۳ روزه چطور شکست خوردند- در غزه هم انتخابات برگزار شده و حماس از آن بیرون آمده است. در آمریکای جنوبی هم هر که شعار مرگ‌ بر آمریکا می‌دهد بر سرکار است. نزدیک است که ایران با این سرعت رشد از منطقه هم فراتر رود.

به فکر می‌افتند و استراتژی تعامل را برای مهار ایران مطرح کردند. دو راه یعنی تحریم و تهدید نظامی باور پذیر را در پیش گرفتند تا ایران را پای میز مذاکره بیاورند و ایران را در محاسبات دچار اشتباه کنند.

در دوران اوباما تحریم‌ها را گسترده کردند برای این‌که فشار مضاعف ایجاد کنند. به اف‌ای‌تی‌اف هم در سال ۲۰۱۲ یک مأموریت جدید می‌دهند که مقابله با تامین مالی تسلیحات اتمی است اما در آن زمان فقط پرونده هسته‌ای ایران در جهان باز بود.

بعد گفتند باید تحریم‌ها را روی شبکه بانکی ایران و نفت ایران اعمال کرد. اما این تحریم هم تا یک جایی کارایی دارد. خود اوباما گفت که بعد از یکسال شرکت‌های اروپایی و آمریکایی به ما اعتراض کردند که تا کجا باید هزینه اقدامات آمریکا را بدهند و بازار بسیار پر سود و جذاب ایران را از دست بدهند.

وی عنوان کرد: ریچارد نفیو که طراح تحریم‌های ایران است، قائل به این است که تحریم حداکثری نهایتاً دو سال جواب می‌دهد. خوب ترامپ یک سال ‌و نیم پیش از برجام خارج شد حالا اگر ایران مقاومت حد اکثری بکند این اسلحه تحریم کُند می‌شود. خوب کشوری مثل ایران وقتی می‌تواند در مقابل تحریم بایستد یعنی تحریم را دور می‌زند. خوب وقتی ایران بایستد اثر تحریم از بین می‌رود و آن‌ها به هدفشان نمی‌رسند.  خب اگر آمریکا تحریم را به‌عنوان اسلحه اصلی از دست بدهد، حربه اصلی سیاست مهار از دست می‌رود. در حوزه نظامی هم که ما توان خود را نشان دادیم. اگر این روند ادامه یابد تا آخر آبان یا آذر آمریکا عقب نشینی‌های تاکتیکی می‌کند و حاضر می‌شود تا بخشی از تحریم‌ها را بر دارد تا شما را پای میز مذاکره بیاورد.

برعکس آن این است که اگر شما به خاطر ۱۵ میلیارد رفتید و عقب نشینی کردید بعد از ۴ ماه که رفتید و گفتید درباره موشک صحبت نمی‌کنیم بر می‌گردید به اردیبهشت امسال و آن‌ها دوباره مانع از فروش نفت ایران می‌شوند. اوج تحریم‌ها در طول انقلاب از اردیبهشت تا شهریور ۹۸ بوده است و اگر ما پای مذاکره برویم باید این سیکل را دوباره تجربه کنیم و در این بین مردم ضرر می‌کنند.

انتهای پیام/4127/