ضرورتهای دوره جدید فعالیت «مجمع جهانی اهلبیت(ع)»
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، مجمع جهانی اهلبیت(ع) نهادی است که قریب به سه دهه از تأسیس آن میگذردغ نهادی مهم در نظام جمهوری اسلامی ایران که همانگونه که از نامش هم پیداست وظیفه و کارکرد اصلیاش رسیدگی به امور شیعیان در اقصی نقاط عالم است.
در هفته گذشته رهبر معظم انقلاب اسلامی در حکمی حجت الاسلام دکتر رمضانی را به عنوان دبیرکل جدید این مجمع منصوب فرمودند. در خصوص این انتصاب و پایان بخشیدن به دوره ۱۵ ساله دبیرکلی حجت الاسلام اختری بر این نهاد (که عملاً بیش از نیمی از عمر مجمع را در بر میگیرد) نکاتی قابل طرح است که به اختصار در ادامه به آنها میپردازیم:
مواردی که حضرت آیتالله خامنهای در حکم صادره برای دبیرکل جدید مجمع جهانی اهل بیت ذکر کردند را باید بهترین سند و نقشه راه برای ادامه فعالیت این مجموعه تلقی کرد. اولین نکته در حکم ایشان اشاره به ضرورت اتخاذ «رویکرد تحولگرا» است. بدون تعارف و با بررسی و ارزیابی اجمالی فعالیتهای مجمع با تأسف باید گفت که در سالهای اخیر این مجمع دچار نوعی ایستایی، تعلل و تأخیر در پرداختن به موضوعات مهم یا واکنش نشان دادن به مسائل جاری حوزه بینالملل، جهان اسلام و بهویژه شیعیان بود.
همچنین رهبر انقلاب در این حکم بر شرایط حساس بینالمللی و جایگاه مهم پیروان اهلبیت(ع) تأکید داشتند، طبیعی است که در این شرایط و با توجه به تعللهای گذشته مجمع، تسریع در اتخاذ برنامههای تحولگرا و ایجاد محملهایی برای تشدید و توسعه فعالیتهای مجمع بسیار ضروری است؛ در این مسیر رهبر انقلاب به درستی ابزارهای در اختیار دبیرکل جدید مجمع را هم تشریح کردند و بر بهرهگیری از نیروهای فکریِ جوانِ کارآمد و مجرب تأکید کردند.
تأکید بر استفاده از جوانان محور بسیاری از احکام انتصاب اخیر رهبر معظم انقلاب است که در چارچوب بیانیه گام دوم و رویکرد تحولگرایی که ایشان در پیش گرفتهاند قابل ارزیابی است. این موضوع از جنبه دیگری هم قابل اتکا است و آن اینکه مجمع جهانی اهلبیت(ع) در سالهای اخیر اساساً با عدم تغییر و جابجایی در میان مدیران ارشدش، عملاً یک فضای بیگانه با جوانگرایی را تجربه کرده و اگرچه بسیاری از مدیران و فعالین در مجمع چهرههای سرشناس، باتجربه و ارزشمند حوزه فعالیت بینالمللی هستند، اما فاصله گرفتن ایشان از دوران با نشاط جوانی و کم اطلاعیشان از تحولات روز، علوم نوین و فرصتهای جدید تبلیغ عملاً باعث عدم تحقق حداکثریِ خواستههای به حق از مجمع جهانی اهلبیت(ع) شده است. لذا ضروری است که در این حوزه با قید فوریت زمینه برای حضور جوانان انقلابی، دارای نگاه جهانی، واجد دانش زبانی، مسلط به ابزارهای تبلیغ نوین و آشنا به مقتضیات محیطی فراهم شود. در این میان استفاده از توان و ظرفیت مجموعههای غیردولتی شکل گرفته از جوانان آتش به اختیار و علاقمند به دیپلماسی فرهنگی و دغدغهمند در حوزه مسائل جهان اسلام میتواند بسیار برای مدیران جدید مجموعه راهگشا باشد.
از دیگر نکات مهم توجه به تنوع زبانی و منطقهای است به تعبیر دیگر از ابتدای پیروزی انقلاب تمرکز بسیاری از فعالیتهای تبلیغی بر کشورهای پیرامونی و اصطلاحاً منطقه عربی بوده در حالی که امروز به لطف حق تعالی، پیروان مکتب حقه اهلبیت(ع) در اقصی نقاط گیتی پراکندهاند، اما متأسفانه بدنه مدیریتی نهادهای متولی فعالیت فرهنگی و تبلیغی در خارج از کشور را عمدتاً کارشناسان منطقه عربی و کشورهای حوزه غرب آسیا تشکیل میدهند، لذا عملاً امکان بهرهگیری از فرصت برنامهریزی برای شیعیان در سایر بلاد اعم از آفریقای غیرعربی، اروپا، آمریکا، اقیانوسیه و شرق آسیا را به شدت کاهش داده است و طبیعی است که در دوران جدید باید به آنها عنایت ویژهای شود.
مهمتر آنکه همین تأکید بر منطقه عربی و پیرامونی، امکان شناسایی و سپس تعامل با پیروان مکتب اهلبیت(ع) در برخی از مناطق دور افتاده و ناشناخته یا کمتر شناختهشده جهان را منتفی کرده است و از اولویتهای دبیرکل جدید برنامهریزی برای شناسایی این هستههای تجمع شیعیان و فراهم کردن زمینه ارتباط با آنهاست.
در این میان اهمیت بهرهگیری از ابزارهای نوین تبلیغ، یعنی رسانههای برخط، شبکههای اجتماعی و ابزار این چنینی بسیار ضروری و مورد تأکید است. امروز با بهرهگیری هوشمندانه از بستر شبکههای اجتماعی و پیامرسانها با کاهش هزینهها میتوان حداکثر نتیجه را گرفت و در شرایط فعلی که با کاهش درآمدهای ارزی مواجه هستیم که طبیعتاً تأثیر خود را بر فعالیت نهادهای حوزه بینالملل هم گذاشته است، استفاده درست از شبکههای اجتماعی میتواند افقهای جدید و گستردهای را در مقابل مدیران مجمع جهانی اهلبیت(ع) و هر علاقمند به تبلیغ در فضای بینالملل، بگستراند.
مسئله دیگر تعامل دوستانه و همدلانه با مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی است. نهادی که اگر چه حوزه کاری گستردهتر و بعضاً متفاوتی دارد اما با مجمع اهلبیت(ع) زمینههای همکاری مشترک بسیاری دارد و در صورت همافزاییشان در اشتراک منطق و نگاه بینالمللی، انتقال تجربیات تبلیغی، برگزاری برخی از نشستها و اجلاسهای موضوعی، عملاً هم میتوانند کارشان را توسعه داده و هم در مواردی هزینهها را کاهش دهند.
انتهای پیام/4072/
انتهای پیام/