در گفتوگو با آنا مطرح شد؛
کارشناسان در گفتگو با آنا مطرح کردند؛
لطف ناخواسته تحریم‌ها بر افزایش تولیدات دارویی کشور
وضع تحریم‌های ظالمانه علیه کشور ما اولین بار نیست و آخرین بار هم نخواهد بود. اما این تحریم‌ها در بزنگاه کنونی نه تنها توان ما را کم نکرده است بلکه حتی بخشی از صنعت کشور از جمله صنعت دارویی را خودکفا کرده است.
گروه اجتماعی خبرگزاری آنا- ملیحه محمودخواه؛ تحریم غذا و دارو از ناجوانمردانه‌ترین نوع تحریم به شمار می‌آید؛ شاید به‌ظاهر آمریکا بحث غذا و دارو را از جرگه تحریم‌های اقتصادی خود خارج کرده، اما این تنها ظاهر قضیه است و بسیاری از شرکت‌های خارجی که به ایران دارو ارسال می‌کنند از گزند تحریم‌ها در امان نمانده‌اند.
درواقع غذا و دارو تنها بر روی کاغذ تحریم نیست و اعمال فشار بر شرکت‌ها و مؤسسات غذا و دارو خباثت آمریکایی‌ها را بیش از بیش آشکار می‌کند.
از سوی دیگر افزایش قیمت ارز در این میان بیشتر رخ‌نمایی کرده و اگر داروی خارجی مورد نیاز بیماران در بازار وجود داشته باشند باز هم، به دست آوردن آن برای مردم به‌دشواری صورت خواهد پذیرفت.
اما اگر واقعیت تحریم ناملموس دارویی ایران را مورد بررسی قرار دهیم شاید بپذیریم که تحریم‌ها زیاد هم به ضرر کشور نبود؛ تایید این ادعا را می‌توان در سخنان وزیر بهداشت در خودکفایی تولید داروها در کشور پیدا کرد.
وزیر بهداشت در نشست خبری که چندی پیش با اصحاب رسانه داشت بر این موضوع تأکید کرد که داروهای تولیدشده در داخل کشور می‌تواند نیاز داخل به دارو را مرتفع کند.
وی خاطرنشان‌کرد: تنها سه درصد از داروهای مصرفی وارداتی است و بیشتر داروها در کشور تولید می‌شود.
باوجود کمبود دارو مشکل به اندازه‌ای نیست که ایجاد دردسر کند
اما رحیم منادی عضو انجمن داروسازی ایران نظر متفاوتی دارد؛ وی معتقد است که برخی داروها سهمیه‌ای شده‌اند و این موضوع برای افرادی که نیاز مبرم به این داروها دارند، مشکل‌ساز شده است. مثلاً ممکن است در خصوص یک دارو آمپول آن موجود باشد ولی قرصش به‌راحتی پیدا نشود یا برعکس قرصش باشد و آمپولش نباشد.
وی با تأکید بر اینکه برخی داروها نسبت به قبل با زحمت پیدا می‌شوند، افزود: باوجود همه این مشکلات کمبود دارو آن‌قدر نیست که ایجاد دردسر کند.
96 درصد داروها در داخل کشور تولید می‌شود
عضو انجمن داروسازی ایران اضافه کرد: آمریکا اعلام می کند که تحریم‌ها تأثیری بر حوزه دارویی ایران نداشته است اما واقعیت‌های دارویی چیز دیگری نشان می‌دهد، کمبودها خصوصاً در حوزه امکانات دارویی بیمارستانی وجود دارد که در برخی موارد هم مشکل‌ساز شده اما در بقیه موارد آن‌طوری نیست که در کل خللی ایجاد کند.
وی با تأکید بر اینکه 96 درصد دارو در بازار کشور تولید می‌شود، افزود: در حال حاضر تنها 3 درصد داروها وارداتی است و در واقع بحث دارو 2 میلیارد دلار ارزبری دارد.
منادی تأکید کرد: طرح تحول سلامت به دلیل افزایش بار مالی سبب شد بیمه‌ها به تعهداتشان به داروخانه‌ها عمل نکنند و بازگشت سرمایه در حوزه دارو به تأخیر بیفتد.
منادی اضافه کرد: این تأخیر در چرخه بازپرداخت پول داروساز خلل ایجاد کرد و در چنین شرایطی تولید کنندگان دارو نسبت به یک بحران خارجی حساس‌تر می شوند و باعث شد صنعت دارو در طرح تحول سلامت بسیار ضعیف و شکننده شده و و باعث شد یک تحریک خارجی مانند تحریم‌ها مشکلات را دوچندان کند.
وی به بحث مبادلات بانکی نیز اشاره‌کرده و افزود: بیشترین مشکلی که در حوزه دارو وجود دارد بحث مبادلات بانکی است و تولید کننده برای آنکه بتواند مواد اولیه محصول خود را به کشور وارد کند ناچار است که 9 درصد به هزینه‌هایش اضافه کند.
عضو هیئت‌مدیره انجمن مدیریت داروی ایران در خصوص چرایی سهمیه‌بندی برخی داروهای خاص عنوان کرد: علت‌های زیادی وجود دارد و یکی از مهم‌ترین علت‌ها نبود نقدینگی است که باعث شده تولیدکننده نتواند مانند قبل تولید دارو داشته باشد.
مشکل دارو داخلی است نه خارجی
مریم شاهمرادی نیز در همین خصوص به خبرگزاری آنا گفت: اینکه آمریکا می‌گوید تحریم‌ها بر وضع دارو تأثیری ندارد ادعای واهی است زیرا افزایش قیمت ارز که در نتیجه تحریم‌ها بود این صنعت را نیز تحت تأثیر قرارداد اما نکته مهم این است که مشکل اصلی صنعت دارویی کشور بیشتر داخلی است تا خارجی!
وی به بحث نقدینگی و مشکل پرداخت بیمه‌ها اشاره‌کرده و افزود: وقتی مشکل نقدینگی در برخی از بخش‌ها وجود داشته باشد خرید و عرصه کالا به مردم با مشکل روبه‌رو می‌شود.
عضو هیئت‌مدیره انجمن مدیریت داروی ایران ادامه داد: کمبود نقدینگی خرید و واردات را نیز دچار چالش می‌کند.
اما باوجود اظهارنظر کارشناسان مختلف در این حوزه باید به این موضوع اذعان کرد که کاهش ارزش پول ملی و کاهش قیمت پول در برابر کشورهای هم‌جوار دمل چرکین دیگری به نام قاچاق را در کشور باز می‌کند زیرا بسیاری از سودجویان در این میان داروها را به کشورهای هم‌جوار قاچاق می‌کنند تا سود بیشتری در این دلالی نصیب خود کنند و به این طریق قاچاق معکوس کالا شکل می‌گیرد.
شاهمرادی تأکید کرد: قاچاق معکوس سبب می‌شود که دارویی که ارز دولتی دارد به‌جایبه دست مصرف‌کننده داخلی برسد در عراق و افغانستان مصرف می‌شود.
این فعال حوزه بهداشت معتقد است که دادن یارانه به بخش بیمه‌ها می‌تواند راه‌حلی مناسب برای این معضل باشد و به‌جای اینکه یارانه را به تولیدکننده یا واردکننده دارو بدهند، یارانه به بیمه‌ها تعلق‌گیرد و در این صورت مردم دچار آسیب نشده و مردم با همان قیمتی که قبلاً دارو را می‌خریدند، می‌خرند و فقط بیمه، پول بیشتری پرداخت می‌کند.
تغییرات قیمت ارز بر دارو تاثیر گذاشته است
عباسعلی پوربافرانی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس نیز گفت: تأثیر تحریم‌ها بر روی فعالیت‌های تجاری در ایران بر کسی پوشیده نبوده و بحث دارو و غذا نیز از این قائده مستثنی نیست.
وی اضافه کرد: وقتی همه دنیا علیه اقتصاد یک کشور بسیج می‌شوند نمی‌توان انتظار داشت یک حوزه استثنا شود زیرا وقتی محدودیت‌ها برای موضوعی وجود دارد نمی‌توان انتظار داشت راه ویژه‌ای برای دور زدن یک محصول باز شود.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی افزود: اما بااین‌حال باید گفت تحریم‌ها نتوانسته‌اند بخش دارو در کشور ما را مغفول کنند و آن را از جنبش و حرکت بازدارند.
درواقع می‌توان گفت تحریم‌ها آن‌طور که دشمن انتظار داشته صنعت دارو را با مشکل مواجه نکرده است و آنچه این صنعت را دستخوش تغییر کرده مشکلات داخلی و سوء مدیریت است.
انتهای پیام/4087/
انتهای پیام/
با فناوری ایرانی؛
روند درمان تنبلی چشم آسان شد
دایرة المعارف دانش‌بنیان‌ها ۱۰۴؛
