با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
تمرین زندگی کریمانه
دهه کرامت فرصت مغتنمی است برای تفکر بیشتر در زندگی و سیره پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع)، و بهره جستن از گفتار و رفتار این حجج الهی در زندگی فردی و اجتماعی و تمرین زندگی کریمانه.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، امام رضا(ع) می‌فرمایند : «دوستی با مردم نیمی از عقل است» این سخن امام مهربانی‌ها همچون دیگر فرمایش‌های ایشان چراغ راهی است برای زندگی بهتر مردمان خصوصاً در این زمان که بسیاری از فضایل اخلاقی و خصلت‌های نیکو آن‌چنان‌که باید در کردار برخی از ما ظهور و بروز شایسته و بایسته ندارد پس چه به‌جا و پسندیده است که هریک از ما به‌عنوان عضوی از جامعه لااقل روزها و دهه‌ها و اوقاتی را صرف همت گماردن بیشتر برای دستیابی به مکارم اخلاقی و صفات نیک گفتاری و رفتاری کنیم، دهه کرامت یکی از ایامی است که به برکت ولادت کریمه اهل‌بیت حضرت فاطمه معصومه (س) و میلاد سراسر نور و برکت امام رئوف می‌توانیم با تأسی به سیره اهل‌بیت علیهم‌السلام گام‌های مؤثری در پیمودن طریق معرفت و هدایت و رسیدن به سعادت برداریم و کیست که نداند این طریق جز با تمسک به سبک زندگی نبوی و علوی پیمودنی نیست. سبک زندگی سیره و روشی که رضای الهی و سعادت و کمال آدمی سرآغاز و سرانجام بس خجسته آن است.
دهه کرامت فرصت مغتنمی است برای غور و تفکر بیشتر در زندگی و سیره نبی مکرم اسلام، ائمه معصومین به‌ویژه امام رضا (ع) و بهره جستن از گفتار و رفتار این حجج الهی در زندگی فردی و اجتماعی و تمرین زندگی کریمانه، مطلع این مقال را با گوهربار سخن ولی‌نعمتمان آغاز کردم که اگر تنها به همین یک نغزگفتار حکیمانه حضرتش گوش جان می‌سپردیم و عمل می‌کردیم چه بسیار مسائل و مشکلاتی که امروز اساساً به وجود نمی‌آمد یا بسیار زود حل می‌شد و به گره‌های کور و ناگشودنی بدل نمی‌گشت.
حضرت ثامن‌الحجج در نغزگفتار حکیمانه دیگری به پیروی از جد گران‌قدرش حضرت محمد مصطفی (ص) می‌فرمایند: اکمل المومنین ایماناً احسنهم خلقاً
«ایمان مؤمنی کامل‌تر است که خوش‌خلق‌تر باشد» و حسن خلق و اخلاق نیکو چه گران‌بها اکسیری است که در زندگی فردی و جمعی معجزه‌ها می‌کند و آیا خوش‌خلقی بن‌مایه‌ای جز ایمان خداوندی و دوستی خلق خدا دارد.
همانان که امام رضا علیه‌السلام دوستی با ایشان را نیمی از عقل برشمردند، پس هان ای ما مسلمانان و ارادتمندان اهل‌بیت چرا خوش‌خویی سکه رایج گفتار و رفتار خیلی از ما نیست؟ چرا لبخند صادقانه زینت‌بخش چهره‌های بسیاری از ما نیست؟ چرا بسیاری از ما در کوچک‌ترین ناملایمات و اتفاقات خود را به کوره و جهنم بددهانی، زشت‌گویی و بدخلقی و دادوفریاد می‌اندازیم؟! چرا برخی از ما حتی با خانواده و قوم‌وخویش خود زبان نرم و شیرین و دل‌پسند و شوق‌آفرین نداریم؟ آیا دهه کرامت مغتنم فرصتی برای تمرین خوش‌خلقی با دوست و فامیل و همسایه و همشهری و هم‌وطن و بنی‌آدم نیست؟ پس تا هستیم فرصت زندگی داریم در سایه امام رئوف ، در خوش‌خلقی در مهربانی با مردم در یاری‌رساندن به همنوع در بخشیدن این‌وآن بکوشیم و هرچه می‌توانیم در ذهن فرزند و اهل‌وعیال و خانواده و همسایه و مردم کوچه و بازار از خود خاطره خوش به‌جا بگذاریم و مگر ارادت و محبت و مودت اهل‌بیت (ع) جز با شبیه شدن به ایشان میسر شود؟
دهه کرامت نیکو بهانه‌ای است برای معرفت افزایی از اقیانوس بی‌کران علم و دانش ائمه معصومین و تلاش برای تبعیت از سیره این بزرگواران باهدف رسیدن به زندگی امن و آرام و چشیدن حلاوت عشق و بندگی و شیرین کردن کام بندگان خدا از مهربانی‌ها و یاری‌هایی که می‌توانیم و گاه از سر غفلت انجام نمی‌دهیم ببینیم و بشنویم که امام مهربانی‌ها چگونه از هدیه دادن و معجزه هدیه، حکیمانه سخن می‌رانند آنجا که می‌فرمایند:
«هدیه دادن کینه‌ها را از دل می‌برد»
آیا هر یک از ما با هدیه دادن یک کتاب ، یک شاخه گل و ... نمی‌توانیم گل از گل خانواده و دوست و فامیل و همکار و همسایه باز کنیم؟!
آیا همت بر مهربانی، خوش‌خلقی، دستگیری، صله‌رحم، گره‌گشایی از کار مردمان راه‌های ممکن و بس سهل الوصول برای تمرین و زندگی کریمانه نیست؟!
اگر خصوصاً در ایام این‌چنینی دست افتاده‌ای را بگیریم،مشکلی از بندگان خدا را حل کنیم، در رسیدن زوج جوانی به یکدیگر همتی کنیم، قرض مقروض آبروداری را ادا کنیم، دست مهری بر سر یتیمی بکشیم، خانه ویران سیل‌زدگان را به قدر و توانمان آباد کنیم، جلوی طلاق و ازهم‌پاشیدگی یک زندگی را بگیریم، سری به خانه سالمندان و سرای شیرخوارگان یتیم و بی‌سرپرست بزنیم و چراغ مهری در خانه‌ای روشن کنیم و هزاران خیر و خیرخواهی دیگر...
این‌ها همه نشانه یاری و خیرخواهی گام برداشتن در مسیر پیامبر عظیم‌الشأن اسلام و اهل‌بیت معصومین و ولی‌نعمتمان امام رئوف نیست؟
کلام را با حکیمانه سخن دیگری از عالم آل محمد به سرانجام می‌رسانم که کلامی برتر از کلام این حجج بالغه الهی وجود ندارد.
راس طاعة ا... الصبر و الرضا باشد که در چنین مسیری گام برداریم و زندگی کریمانه سرمشق هر روز زندگی ما باشد.
منبع:خراسان
انتهای پیام/4112/
انتهای پیام/
