۵ گلوله ماندگار مؤتلفه در دل ظلم

به گزارش خبرنگار حوزه احزاب گروه سیاسی خبرگزاری آنا، خردادماه همیشه یادآور مبارزه و ایثار است و بیخود نیست که خرداد را در تاریخ با نام خون می‌شناسند.

پس از حادثه عظیم ۱۵ خرداد در سال ۱۳۴۲ و به تبع آن تبعید امام خمینی(ره) نوعی ناامیدی و یأس فضای مبارزات انقلابی در دوران ستم‌شاهی را فرا گرفت و در همین ایام بود که شاگردان مکتب شیعه امیرالمؤمنین علی علیه السلام به واسطه روحانی جوانی به نام نواب صفوی پای در عرصه‌ای گذاشتند تا با بهره‌گیری از سیره ائمه اطهار در تاریخ مبارزات انقلابی تاریخ اسلام ماندگار شوند.

جوانان همچون بخارایی، امانی، صفار هرندی و نیک نژاد در بیست و ششم خرداد ماه ۵۴ سال پیش چنان نام خود را در تاریخ ماندگار کردند که حرکت در مسیر نورانی‌شان همچنان ادامه دارد و امروز شهیدانی همچون خرسند به تأسی از همین شهدا مسیر ائمه اطهار را طی می‌کنند.

بی‌تردید آنچه مورد اهمیت است، شناخت دقیق شهدای ۲۶ خرداد است تا بتوانیم از لابلای زندگی کوتاه اما پر فراز و نشیب این آزادگان برای سعادت و تعالی خود توشه برگیریم.

شاید یکم بهمن ماه ۴۳ هیچکس باورش نمیشد وقتی که حسنعلی منصور برای حضور در مجلس شورای ملی به سمت میدان بهارستان پای می‌گذاشت، محمد بخارایی، نیک‌نژاد، هرندی و صادق امانی با خشم انقلابی به انتظارش نشسته‌اند تا اسلحه‌ای را که در زیر یک نامه پنهان بود به سمت آن خائن نشان گرفته و به ۳۱۴ روز صدارت ننگینش خاتمه دهند.

و چه کسی فکر می‌کرد عاملان شلیک آن پنج گلوله در ۲۶ خرداد امروز نامشان بعد از ۵۴ سال همچنان جاودانه بماند و چه تفاوتی است بین آن پنج گلوله میدان بهارستان تا پنج گلوله‌هایی که امروز از لوله تفنگ اصلاح‌طلبان مدعی دروغین خط امامی خارج می‌شود.

از آن جمع؛ هرندی، امانی، بخارایی و نیک‌نژاد پس از پنج ماه شکنجه و بازجویی به شهادت رسیدند و سهم سیدعلی اندرزگو هم حکم غیابی اعدام شد تا در آستانه انقلاب اسلامی به فیض شهادت نائل شده و به همرزمانش بپیوندد.

و جوانانی با میانگین سنی ۲۵ سال چنان واقعه‌ای را رقم زدند که نه تنها هیچگاه در تاریخ فراموش نمی‌شود بلکه خود مسبب حوادث عظیم اینچنینی است.

اما در سالگرد شهدای مؤتلفه در سال ۹۸ هم یاران قدیمی و هم نوجوانان و جوانان دور هم جمع شدند تا در خردادی دیگر یاد شهدای مؤتلفه را گرامی بدارند، اسدالله بادامچیان که خود از مبارزان دیرین انقلاب اسلامی است از خاص بودن و محدود زمان نبودن شهدای مؤتلفه یاد می‌کند.

وی که از کودتای ۲۸ مرداد تا ۱۵ خرداد ۴۲ و آشوب‌های دهه ۶۰ را به خوبی یاد دارد می‌تواند به زیبایی اهمیت گرامیداشت شهدای مؤتلفه را برای نسل جوانی که تشنه شنیدن است ترسیم کند به همین خاطر است که دبیرکل حزب موتلفه اسلامی از ۵۴ سال قبل به گام دوم انقلاب اسلامی پل زده و نقش جوانان را در کنار تجربه راهنمایان و یاران این شهدا متذکر می‌شود.

آنچه از نظر بادامچیان شهدای مؤتلفه را به عنوان ستاره‌های درخشان آسمان این سرزمین معرفی کرده است انسجام و وحدت است، رمزی که امروز برای پیروزی باید به آن تمسک جست.

این فعال سیاسی از مشکلات هم سخن به میان می‌آورد، آنجا که پای صحبت خبرنگاران است از تجربه می‌گوید، تجربه‌ای که شاید در انتخابات‌های پیشین بسیاری از مردم را به ناامیدی کشاند اما از امید هم حرف میزند امیدی که می‌گوید باید از این تجربه‌ها به دست بیاید.

چه زیبا می‌گوید این پیرمرد دوست داشتنی مؤتلفه که افکارش از هر جوانی جوان‌تر است وقتی می‌گوید مردم خودشان آینده خود را خوب یا بد رقم میزنند، ای کاش مدعیان جوانی هم اینچنین راحت استدلال کنند وضعیت امروز را.

امروز صفار هرندی هم که در ۲۶ خرداد ۵۴ سال پیش هنوز به نوجوانی هم نرسیده بود مهمان بزم موتلفه بود و برای چند نسل لب به سخن گشود و خاطراتی را از آن روزها بیان کرد.

شاید برای نسل جوان جالب باشد تا از زبان بازمانده‌ یکی از شهدای مؤتلفه دریافت کند که چهار ستاره درخشان موتلفه چگونه در اوج شکنجه و بازجویی با روحیه و بشاش به استقبال شهادت می‌رفتند.

۲۶ خرداد آن سال تداعی کننده راهی بود که به عقیده صفار هرندی امروز در مسیر شهید حججی و سرنوشت شهید خرسند تجلی یافت راهی که تا انقلاب مهدی ادامه خواهد داشت.

چه جوانان و نوجوانانی که امروز در گرامیداشت یاد شهدای مؤتلفه پای صحبت‌های اقتصادی پورمحمدی نشسته بودند و چه زیبا این روحانی سیاستمدار علت بسیاری از مشکلات اقتصادی امروز کشور را تشریح کرد آنجا که معتقد بود باید از مسیر شهدای عظیم الشان انقلاب اسلامی برای عبور از مشکلات بهره جست. 

آنجا که از کار و تلاش در زندگی شهدای مؤتلفه سخن گفت و بهره‌های بانکی را عامل وضعیت نابسامان اقتصادی امروز کشور معرفی کرد، آری پورمحمدی نیز وقتی فرهنگ شهادت را مکمل جهاد معرفی می‌کرد از محافظه کاری دولتمردان گله داشت که امروز منتج به مشکلات معیشتی مردم شده است.

پنجاه و چهارمین سالگرد شهدای مؤتلفه بازهم پرشور برگزار شد با پیرمردهایی آنقدر بزرگ که در تاریخ یک کشور که نه بلکه در تاریخ یک مکتب هم به سختی میتوان دل‌های پر از خاطرات مبارزاتی‌شان را جای داد و امروز در کنار نسل جوان برای زنده نگه داشتن یاد یاران قدیمی خود در دروازه شمیران که نه در دروازه بهشت حضور یافته بودند.

آخر از اینجا فاصله زیادی نیست تا بهارستان همان جایی که دروازه بهشت بود برای چهار ستاره بی‌بدیل آسمان انقلاب اسلامی که برای خیلی‌ها می‌تواند دروازه جهنم باشد.

یادشان بخیر

انتهای پیام/4123/