دسیسهای برای فرار از شکست
گروه استانهای خبرگزاری آنا؛ «دونالد ترامپ یک تاجر منفعتگراست»، موضوعی که به قطعیت میتوان در مورد رئیس جمهور آمریکا به آن اشاره کرد.
این روزها تاجر آمریکایی در مورد ایران بیش از هر دوره دیگری دچار سردرگمی و درماندگی شده است و اوج این درماندگی برابر مواضع قاطع و مدبرانه رهبر معظم انقلاب در پاسخ به فرستاده ترامپ با پیام مذاکره یعنی نخستوزیر ژاپن بود. این دستپاچگی نشاندهنده پاسخی است که ترامپ به هیچ وجه انتظار روبهرو شدن با آن را نداشت.
اتاق فکر دولت فعلی و دستگاه محاسباتی آمریکاییها، مسائل جهان را بهصورت خطی تحلیل میکند؛ یعنی اگر فشار میآورد، انتظار کرنش و اگر تهدید میکند، انتظار تسلیم دارد و این همواره منطق دولتهای استکباری و استعمارگر است.
آنچه که تا امروز مشخص شده، رفتار سیاسی و مواضع ایران در چارچوب این دستگاه محاسباتی نمیگنجد و تحلیل نمیشود؛ چراکه الگوی آن با الگوی طراحیشده توسط یانکیها متفاوت است و برای جبران شکست سیاستهای ترامپ مقابل ایران، اقدام به اجرای سناریویی کردند تا به زعم خود ایران را در تنگنای جدید قرار دهند.
انفجار دو نفتکش مرتبط با ژاپن در دریای عمان، آن هم زمانی که «شینزو آبه» هنوز در تهران حضور داشت و درست پس از دیدار وی با رهبر انقلاب، قطعاً چند هدف مهم را بهدنبال داشت. اولاً آبه را برابر ایران بهدلیل اتهامزنی بیدرنگ پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا به این کشور، در موضع انتقادی قرار دهد تا آبه بلافاصله علیه جمهوری اسلامی در فضای بینالمللی صحبت کند که در این کار موفق نشد و دوم اینکه در غیاب شواهدی روشن در مورد مقصر حادثه، کار آمریکاییها را برای متهمکردن ایران راحت کند؛ اما با نگاه به ماهیت و شکل حمله به نفتکشها و گذر زمان، متوجه میشویم که اصلیترین منتفع این خرابکاری، آمریکا و متحدان عربی – اسرائیلی آن هستند.
ماهیت حمله به نفتکشها، اقدامی در راستای اهداف آمریکا به شمار میآید؛ چراکه اگر ایالات متحده بتواند افکار عمومی را قانع کند که حمله به دو نفتکش آن هم در دریای عمان کار ایرانیها بوده، بیش از هر چیزی سیاست خصومتورزانه آمریکاییها در قبال ایران را توجیه کرده و زمینه را برای اتحاد بینالمللی و گسترش فشار حداکثری بر ایران فراهم میکند.
علاوه بر این آمریکاییها میتوانند با این بهانه بعد نظامی - راهبردی ضدایرانی خود را تقویت کنند. همچنین این حملات موجب تقویت منطق فشار - مذاکره آمریکاییها در قبال ایران شده و در نگاه آنها ایران را به نقطهای میرساند که مجبور میشود برای رهایی از فشارهای فزاینده بینالمللی تسلیم و مذاکره با آمریکا را انتخاب کند.
با ناامنشدن منطقه بر اثر انفجار نفتکشها زمینه برای سرازیرشدن هرچه بیشتر تسلیحات آمریکایی به منطقه فراهم میشود.
از نظر شکلی نیز حمله به نفتکشها بسیار شبیه به عملیات تروری است که اسرائیلیها در آن تبحر و تخصص دارند. به گفته منابع مطلع از جمله شرکت مالک، نفتکشها به وسیله چسباندن یک شیء (مانند بمب) و سوراخشدن دچار انفجار و آسیب شدهاند؛ بنابراین کارشناسان امنیتی معتقدند شواهد نشان میدهد عملیات حمله به نفتکشها توسط آمریکا طراحی و توسط اسرائیل عملیاتی شده است.
نتیجه اینکه جنگ نفتکشها نتیجه سردرگمی و استیصال آمریکاییها از نوع بازیگری و تأثیرگذاری بالای ایران در منطقه است. وقتی آمریکا نمیتواند ایران را حاضر به مذاکره و تسلیم کند، سعی دارد از طریق اقدامات خرابکارانه و انتصاب به ایران، بازی باخته را به نفع خود تمام کرده و پاسخی برای شکستهایش برابر ایران داشته باشد.
به نظر میرسد لازم است هرچه سریعتر برای مشخصشدن ابعاد ماجرا و خنثیسازی نقشههای آمریکا علیه ایران، گروهی متشکل از سازمانها و دولتهای مؤثر در امور بینالملل تشکیل شده و به علتیابی دقیق ماجرا بپردازند.
*معاون فرهنگی دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه
انتهای پیام/4103/4062/
انتهای پیام/