دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
05 خرداد 1398 - 11:44

دنیای بی علی(ع)

دنیای بی علی(ع) می‌شود دنیای بی‌عدالتی و شقاوت و بی‌رحمی، دنیای بی علی(ع) می‌شود دنیای ستمگری و خون مردمان بی‌گناه ریختن.
کد خبر : 384066
rpic.jpg

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، خداوند انسان را آفرید و وجودش را به ارزنده‌ترین گوهر که همانا «عقل» است بیاراست و این «پیامبر درونی» را مایه شناخت و معرفت و حرکت و کمال قرارداد و چون به علم لم‌یزلی خود می‌دانست پای عقل با همه ارزش و عظمتش برای رساندن انسان به قله سعادت و کمال، لنگ است، هزاران «پیامبر» بیرونی برانگیخت تا انسان به‌عنوان اشرف مخلوقات توان رسیدن به «آنچه» و «آنجا» که باید را بیابد. این لطف الهی حتی با بعثت و رحلت اعظم پیامبران، همو که نام‌بردار است توسط خدای رحمان به خاتم‌النبیین پایان نیافت و حضرت حق پس از ختم نبوت در وجود سراسر برکت و رحمت حضرت ختمی‌مرتبت و بسته شدن پنجره وحی، نور حق و حقیقت و هدایت را به‌سوی بشر از «خورشید نبوت» به «ماه امامت» بازتابانید و یگانه مولود کعبه را سرآغاز تابش این نور الهی تا ظهور منجی و دمیدن اسرافیل در «صور» قرارداد تا انسان برای رسیدن به کمال و سعادت واقعی سرگشته و متحیر نماند و چنین شد که خداوند پس از پیامبر رحمت، عبد صالح، روح ایمان و قرآن ناطقی را به امامت امت گماشت که اگرچه پیامبر نبود اما به نص صریح قرآن در آیه مباهله «جان پیامبر» بود، علی (ع) که خداوند از نام خودش بر او نام نهاد، علی(ع) بزرگ شده دامان پیامبر، پسرعم او، اولین مرد ایمان آورنده به رسالت او، اولین مرد اقتدا کننده به نماز پیامبر، همسر و یگانه «کفو» زهرای اطهر، کَننده در قلعه خیبر، علی(ع) همو که به فرمایش رسول اکرم، ضربت یوم خندقش بر سر نماد شرک و کفر و جهالت از عبادت جن و انس برتر آمد، علی(ع) که محرم اسرار و نیوشنده ناب‌ترین لحظات و دقایق و حقایق هستی از زبان پیامبر(ص) بود، علی(ع) که بنده صالح خداوند و عبد مطیع حضرت حق بود به غایت در همه لحظات عمر پیامبر، تابع، عاشق و مرید محض حضرتش بود، علی(ع) که نه‌تنها در میدان جنگ و مقابله با کفر و باطل بلکه حتی در «لیلة المبیت» جان فدای حضرت خاتم بود،علی (ع) همو که «روح ایمان» و «حقیقت نماز» بود و همچنان هست، علی(ع) «اهل کساء» و اهل‌بیت و اهل سرّ به حکمت بالغه و امر الهی پس از رسول اکرم به‌عنوان وصی، مولا، راهنما، جانشین و امام معرفی شد اما ... شد آنچه نباید... زمانه از آن برهه سرنوشت‌ساز که گذشت و پس از 25سال، آنگاه‌که اوضاع بسیار نابه سامان شده و از سنت نبوی فاصله گرفته بود و همچون معاویه‌ای بر بخش عظیم و مهمی از جغرافیای سرزمین اسلام مسلط شده و دستگاه سلطنت را در شام جایگزین امامت و حتی خلافت کرده بود، مردمان امام(ع) را بر جایگاه خلافت نشاندند اما چه نشاندنی؟! که در آن چهار سال و اندی حاکمیت ولایت و امامت امیرمومنان، چه خون‌ها که به دل علی (ع) نکردند، از ناکثین و قاسطین و مارقین گرفته تا متنسکین و متحجران و «اشباح رجال» و «همج رعاعی» که «یمیلون مع کل ریح» و هر دم به‌سویی رونده بودند و خلاصه، باز مجموعه ساده‌لوحان، متحجران، دنیاخواهان، خشک‌مغزان و در رأس آنان امام ستیزان حق ناباور که اسلام تنها لقلقه زبانشان بود و ایمان حقیقی و باور راستین به توحید و نبوت و معاد راهی به جان‌هایشان نبرده بود، با مولای متقیان امیرمومنان چنان کردند که مولا از خدا، خلاصی از دست چنین مردمانی را طلب می‌کرد.



مثلث شوم امام کشی
سرانجام مثلث شوم شرک و کفر از یک‌سو، کژاندیشی و جمود و تحجر و جهالت از دیگر سو و دشمنی با اهل‌بیت و حقیقت و امامت و ولایت حق از سوی دیگر، کار خود را کرد و شمشیر جهالت و شرک و نفاق و دنیاطلبی را بر فرق تجسم عدالت فرود آورد و ابن ملجم مرادی، آن شقی‌ترین ابناء بشر، وسیله و نماینده حق‌ستیزان، کژاندیشان و متحجران و حق ناباوران باطل کیش شد که خون پاک و مطهر امیرمومنان، آن یگانه زمان پس از رسول خاتم، آن تجسم اتمّ و عینی عدالت، آن واقف به «علم غامض»، آن باب مدینه علم نبوی بر محراب عبودیت حضرت حق ریخته شود و دنیا از وجود علی(ع) محروم شود و داغ علی(ع) تا آخرالزمان نه‌تنها بر دل شیعه که بر دل همه مسلمانان و بلکه عالم هستی بنشیند و دنیا «بی علی» شود.


و دنیای بی علی (ع) می‌شود دنیای بی‌عدالتی و شقاوت و بی‌رحمی، دنیای بی علی(ع) می‌شود دنیای ستمگری و خون مردمان بی‌گناه ریختن، می‌شود شکل‌گیری وهابیت و در مَدرس سراسر جمود آن «داعش پروری».


دنیای بی علی(ع) هر آن آبستن هزاران ظلم و جور و ویرانگری و آدم کشی است، روزی القاعده و طالبان و دیگر روز داعشیان آدم می‌کشند و از سرها پشته می‌سازند و آب دجله را به خون بی‌گناهان گلگون می‌کنند، دیگر روز سران غاصب و جنایت‌پیشه رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای غربی و آمریکا مستقیم و غیرمستقیم جنگ نیابتی بین مسلمانان به راه می‌اندازند و تا می‌توانند به ثروت خود می‌افزایند و کاهیدن قوا و سرمایه مسلمین را در دل خود جشن می‌گیرند، دیگر روز آن نژادپرست مستکبر فرعون مسلک، سعودی‌ها را گاو شیرده می‌خواند، هرچه می‌تواند می‌دوشد و آن جاهلان با پول مسلمین هواپیما و بمب آمریکایی و انگلیسی می‌خرند و بر سر مردم مظلوم و بی‌گناه یمن می‌ریزند و هزاران زن و کودک و پیر و جوان را به خاک و خون می‌کشند. دنیای بی علی(ع) می‌شود دنیای گردنکشی و ظلم و بی‌عدالتی، دنیای بی علی(ع) می‌شود دنیای حاکمیت «زر» و «زور» و «تزویر»، دنیای بی علی(ع) پر می‌شود از تجمل‌گرایی و اشرافی گری و فساد و فاصله طبقاتی، در دنیایی که محروم از علی (ع) و مرام و مسلک علوی است، «حقوق بشر» می‌شود شعاری توخالی و نوشته‌ای بر کاغذ، در دنیای بدون مهربانی و فداکاری و بخشش علوی، یتیم‌نوازی و دستگیری از همنوعان نقاشی رنگ‌باخته‌ای بیش نیست!


در دنیای بدون منش علوی، ثروت‌اندوزی به‌جای تولید ثروت می‌نشیند، تنبلی و به دنبال پول‌های بادآورده بودن و رانت و فساد و رشوه و حرام‌خواری جانشین کار و تلاش و توکل و خلاقیت و نوآوری و لقمه حلال می‌شود.


دنیای بی‌مرام علی(ع) می‌شود دنیای ریا و دین فروشی و سطحی‌نگری و جدایی از قرآن و عترت و روح ایمان، دنیای بدون حیای علوی و فاطمی می‌شود جهان عریانی و برهنگی و بی‌عفتی و بردگی جنسی، دنیای بدون ایمان اصیل نبوی و علوی می‌شود دنیای رجزخوانی ترامپ و بولتون و نتانیاهو و سعودی، می‌شود دنیای حاکمان پرمدعای دشمن حق و حقیقت و انسانیت.


پس خدایا هر آن بر عذاب مسببان و قاتلان امیرمومنان و دیگر ائمه اطهار(ع) بیفزا و هر آن شعله عشق و ایمان الهی را در دل خلق فروزان‌تر فرما و هر آن زمین و زمان را به تعجیل در فرج حضرت صاحب‌الزمان (عج) امیدوارتر و مزین فرما تا جهان زان پس حلاوت سنت نبوی و عدالت علوی را بچشد.


بارالها تقدیر چنین مقدری را به دعای یوسف زهرا در شب قدر همین رمضانت مقدر فرما.


منبع:خراسان


انتهای پیام/4112/


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب