مطالبات جدی ایران از اروپا در وقت اضافه

گروه سیاسی خبرگزاری آنا، «توقف اجرای برخی تعهدات جمهوری اسلامی ایران ذیل برجام»، در سالگرد خروج آمریکا از برجام، از سوی رئیس‌جمهور و شورای عالی امنیت ملی، روز چهارشنبه 18 اردیبهشت 1398 بعد از یکسال و با تأخیر صورت پذیرفت تا شاید این اقدام متقابل که با دادن فرصت 60 روزه به سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان در چارچوب برجام انجام شده است، آنان را بیدار کند. این اقدام اگرچه با تأخیر انجام شد اما ضروری بود تا اروپائیان بدانند ایران از حالت انفعال خارج شده و اروپا نیز باید از حرف و شعار و بیانیه سیاسی دادن دست بردارد و در راستای مفاد بیانیه برجام که عهدنامه‌ای بین‌المللی است در عمل به تعهدات خود پایبند باشد و به وظایفش عمل کند. در رابطه با این اقدام نکاتی وجود دارد که به پاره‌ای از آن‌ها در ذیل اشاره می‌شود:

1- آمریکا بداند نه با فشار، نه با تهدید، نه با قلدری و نه با به راه انداختن جنگ‌های روانی هرگز قادر نخواهد بود مانع فعالیت‌های هسته‌ای ایران شود. ایران مصمم است تا فعالیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز خود را در چارچوب برجام به سرانجام رساند و در این مسیر به هیچ قدرتی باج نخواهد داد و در مسیر منافع ملی خود حرکت خواهد کرد.

2- دنیا بداند، اروپاییان بدانند، آمریکا ناقض برجام و ناقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت بوده است و این اقدام نظام جمهوری اسلامی ایران در چارچوب حقی بوده که مندرج در بندهای ۲۶ و ۳۶ برجام، گنجانده و دیده شده است.

3- آمریکا و متحدانش در منطقه غرب آسیا بدانند؛ مسائل هسته‌ای، دفاعی، موضوعات منطقه‌ای و حتی مسائل داخلی ایران، ربطی به آنان نداشته و ایران و ایرانی تسلیم فشارهای گسترده و روزافزون قلدر‌مآبانه و باج‌خواهانه آنان نخواهد شد و شروط 12 گانه وزیر خارجه آمریکا (مایک پمپئو) نیز حتی در خواب هم تعبیر نخواهد شد.

4- چهل سال است ایران سلطه منطقه‌ای و جهانی آمریکا را به چالش کشیده و از دیگر سو آمریکا نیز با استفاده از همه استعدادها، توان و ظرفیت‌های جهانی و بین المللی خود، حاکمیت و تمامیت این سرزمین را در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، نظامی با فشار و تهدید و تحریم با بحران و چالش مواجه ساخته است و بسیار تلاش نموده تا اجماع جهانی را علیه ایران بسیج و هدایت نماید و تا توانسته با تحریم‌های یک‌جانبه توانایی‌های اقتصادی ایران را ضعیف و تحلیل دهد؛ تا از این رهگذر، امنیت و ثبات سیاسی و حاکمیت در ایران را سست و متزلزل کرده و نشان دهد که هر لحظه نظام جمهوری اسلامی در حال فروپاشی است! اما ماحصل 40 سال دشمنی آمریکا با مردم ایران ایستادگی مردم را با پیشرفت در زمینه‌های سیاسی، نظامی و حتی اقتصادی به همراه داشته و ایران توانسته است با استراتژی‌های خود آمریکا را از مواضع تند و افراطی‌اش از گردونه بین‌المللی خارج سازد و این کشور را به عقب‌نشینی از مواضع غیراصولی‌اش  وادار کند. پس آمریکا باید از دست ایران عصبانی باشد که توانسته است معادلات این کشور را در دنیا دستخوش تغییر کرده و با حربه چماق و هویج به ارعاب و تهدید ایران بپردازد!

5- کاش رئیس‌جمهور محترم و دستگاه دیپلماسی کشور به نصایح و اوامر رهبر معظم انقلاب در 29 مهر 1394 گوش جان می‌سپردند؛ آنجا که معظم‌له در خصوص الزامات برجامی جمهوری اسلامی تصریح فرمودند: «در سراسر دوره هشت‌ ساله، وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای (ازجمله بهانه‌های تکراری و خودساخته تروریسم و حقوق بشر) توسط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظف است طبق بند ۳ مصوبه مجلس، اقدام‌های لازم را انجام دهد و فعالیت‌های برجام را متوقف کند.»

6- اروپا بعد از یک سال نشان داد مستقل نبوده و جرئت عرضه اندام در برابر آمریکا را ندارد و نمی‌تواند بدون اجازه آمریکا آب بخورد. واقعیت این است که دستگاه دیپلماسی با خوش‌بینی و شاید خوش‌خیالی محض این زمان طولانی را در اختیار اروپاییان قرار دادند و فرصت را برای وقت‌کشی آنان فراهم آوردند تا آنها از زیر بار عمل به تعهداتشان شانه خالی کنند و البته اروپاییان بعد از نزدیک به یک سال و برای این که بگویند ما کاری کرده‌ایم مکانیسم نیم‌بند خنده‌دار و گول زننده «اینستکس» را پیشنهاد دادند که آن هم تا به امروز اجرایی و عملیاتی نشده است! اگر این نامش وقت‌کشی نیست پس چیست؟ چرا حضرات، کشور را معطل برجام کردند و اقتصاد این سرزمین را به آن گره زدند و به مردم نوید روزهای خوش دادند؟ اگر امروز اعتماد مردم نسبت به نظام آسیب‌دیده است مسئولش دولت و دستگاه دیپلماسی است؛ باید پاسخگو باشند!

چرا مشکلات اقتصادی مردم حل نشد و چرا فقر گسترش یافت و معیشت مردم بهبود نیافت؟ و چرا جیب برخی وابستگان مفت‌خور و جیره‌خوار که اقتصاد کشور را به ویرانی کشانده، پر شده و سیرمونی ندارند؟ پاسخگوی این اوضاع نابسامان کیست؟ جز دولت تدبیر و امید؟ ملت از این دولت، نه تدبیر دید و نه امیدی از اقداماتش دریافت تا امیدوار به زندگی و آینده نگاهی داشته باشد.

7- الآن با توجه به شرایط فعلی جای گلایه وجود ندارد. دشمن در کمین است. باید وحدت داشت و از همین دولت ناموفق نیز حمایت و پشتیبانی کرد. تحریم‌ها کیان دولت و ملت را نشانه رفته است. دشمن به دنبال بحران‌سازی جعلی در کشور است. باید مواضع دوستان و دشمنان را رصد کرد و با هوشیاری در این برهه حساس با موضوعات برخورد کرد. از برجام خارج نمی‌شویم اما با قاطعیت و در چارچوب مندرجات برجام به احقاق حقوق خود اقدام کرده و خواهیم کرد. اروپا بداند برای ایفای نقش تاریخی خود در برجام، ایران 60 روز وقت اضافی به آن‌ها داده است و امیدواریم قدر این فرصت را بدانند و تعهدات خودشان را نسبت به کشور ایران عملی سازند و بدانند ایران در مطالباتش جدی است و قدمی عقب نخواهد گذاشت و این مطالبات را حق مشروع خود می‌داند. صاحب این قلم امیدوار است ایران در وقت اضافه 60 روزه به اروپا پیروز میدان باشد و بر صلح و ثبات منطقه‌ای و جهانی از عملکرد آمریکا و نابخردان بین‌المللی خدشه‌ای وارد نشود. جهانیان نیازمند صلح و آرامش هستند، آن را از جهان دریغ نکنیم.

انتهای پیام/4071/ن