نصیریان:
پای درخواست بازگشت بیضایی را امضا می‌کنم
بازیگر مطرح تئاتر و سینمای ایران در مراسم اختتامیه هفته تئاتر گفت: یاد‌کردن از بیضایی در این مراسم بجا بود و من هم پای درخواست بازگشت بیضایی را امضا می‌کنم.
به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، آیین اختتامیه شانزدهمین هفته تئاتر ایران عصر امروز در مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد. این مراسم قرار بود ساعت ۱۷ آغاز شود، اما با تأخیری طولانی در ساعت ۱۹:۲۰ شروع شد. پس از قرائت قرآن و پخش سرود ملی جمهوری اسلامی ایران، فرهاد آییش و بهناز نازی روی صحنه آمده و پیام هفته تئاتر را قرائت کردند. اجرای این مراسم تا انتها به عهده آییش و نازی بود که این اجرا در مقاطعی به ویژه در ابتدای جلسه با ناهماهنگی‌های فاحشی مواجه شد.
سپس محمودرضا رحیمی دبیر شانزدهمین هفته تئاتر ایران، گزارشی از برنامه‌های خانه تئاتر در این هفته ارائه کرد. پس از خوشامدگویی کوتاه ایرج راد و شهرام گیل‌آبادی، روح‌الله جعفری به نمایندگی از عباس جوانمرد، استاد مطرح و پیشکسوت تئاتر ایران، به روی صحنه آمد و پیام جوانمرد را خطاب به حاضران قرائت کرد.
جوانمرد که در حال حاضر ساکن کانادا است در بخشی از این پیام آورده است: عاشقان نمایش و تئاتر، ای کسانی که لحظه به لحظه زندگی خود را وقف تعالی هنر نمایش کرده‌اید؛نمی‌دانم می‌دانید یا نه؟ به‌راستی خیلی زود دیر می‌شود و به سرعت و کوتاهی پلک زدن عمر می‌گذرد. حال تئاتر ما خوب نیست و باید دل به دریا زد و این غریق را با عشق و از خود گذشتگی از چنین احوال نابابی درآورد.
این پیشکسوت تئاتر ایران در ادامه پیام خود چنین عنوان کرده است: باید این غریق را با عشق و از خودگذشتگی نجات دهیم. پس از هفت دهه فعالیت هنری باید فروتنانه بگویم همیشه وام‌دار پیشینیان بوده‌ام. هنوز نمی‌دانم که تئاتر زندگی است یا زندگی تئاتر؟ راستی و جسارت نخستین امر زندگی ماست. تئاتر به ما و عمر و عطوفت ما نیاز دارد که باید نثارش کنیم. حال، شما بگویید «تئاتر زندگی‌ست یا زندگی تئاتر؟» به راستی کدام یک؟».
پس از قرائت این پیام کوتاه، مدالیوم و لوح یادبود خانه تئاتر به عباس جوانمرد اهدا شد که جعفری به نمایندگی از جوانمرد این یادبودها را دریافت کرد.
در ادامه، کلیپی از بهرام بیضایی در سالن پخش شد که با تشویق شدید حضار همراه بود.در غیاب بیضایی، بهزاد فراهانی به نمایندگی از وی روی صحنه آمد و اظهار کرد: این پرسش درباره بیضایی برای همه هنرمندان عرصه نمایش وجود دارد که چرا این شرایط به وجود آمده است و چرا این استاد تئاتر در کنار ما نیست؟ چه کسی پاسخ این سئوالات را خواهد داد؟
فراهانی عنوان کرد: ما به دست خودمان یکی از بزرگ‌ترین هنرمندان قرن را به کشور دیگری تقدیم کرده‌ایم؛ گوهری را از دست داده‌ایم که جایگزینی ندارد. من از بزرگان اندیشه تقاضا می‌کنم بیضایی را به کشور برگردانند چرا که تئاتر شهر و تماشاخانه سنگلج بدون بزرگانی چون او و علی نصیریان و عباس جوانمرد کم‌رنگ شده است.
پخش کلیپی از محمدعلی کشاورز دیگر هنرمند پیشکسوت تئاتر که با وجود کسالت در سالن حاضر بود، بخش دیگری از این مراسم را شکل داد. کشاورز در بخشی از این کلیپ، نجابت داشتن و آگاهی از ادبیات ایران زمین را دو توصیه خود به بازیگران و نویسندگان جوان تئاتر دانست.
وی در بخشی از این فیلم گفت: جوانانی که وارد عرصه تئاتر می‌شوند باید جای‌جای این مملکت و فرهنگ‌های مختلف آن را بشناسند. از بین همین جوانان مستعد باید نمایشنامه‌نویسان مستعد سربرآورند. مسائل مختلف انسانی و فرهنگی در این کشور هست که می‌تواند سوژه نمایشنامه‌نویسان جوان قرار بگیرد. نمایشنامه‌هایی که مورد توجه مردم قرار بگیرد برای همیشه ماندگار خواهند شد.
به خاطر شرایط جسمی کشاورز، اسماعیل خلج روی سن آمد و مدالیوم و لوح تقدیر اهدایی خانه تئاتر را دریافت و به کشاورز که در صندلی ردیف اول نشسته بود اهدا کرد.
علی نصیریان هم هنرمند دیگری بود که در آیین اختتامیه شانزدهمین هفته تئاتر ایران مورد تقدیر قرار گرفت. نصیریان لوح تقدیر خود را از دستان پرویز پور‌حسینی دریافت کرد.
این هنرمند پیشکسوت پس از این تقدیر اظهار کرد: خیلی خوشبختم که خانواده تئاتر در ایران این قدر گسترده و خوب شده است. به خانه تئاتر تبریک می‌گویم که در این یک هفته برنامه‌های پرباری را اعم از اجرای نمایش، کارگاه و سخنرانی‌های پژوهشی برگزار کرد. اختتامیه هم منهای دو ساعت تأخیر، خیلی خوب برگزار شده است.
وی افزود: یاد کردن از اساتیدی مثل عباس جوانمرد و بهرام بیضایی در این جلسه کار بسیار درست و بجایی بود. جوانمرد یکی از ارکان تئاتر جدید در ایران است. در دوران جوانی ما، تئاتر لاله‌زار رواج داشت که مدیون آقای عبدالحسن نوشین بود. نوشین مرد بزرگی بود. وی پایه‌گذار میزانسن، تمرین و تجربه درست در تئاتر بود. بعد از کودتای 28 مرداد 1332 که تئاتر سعدی بسته شد عباس جوانمرد از اولین افرادی بود که تئاتر مدرن را پایه گذاری کرد.
وی افزود: به هرحال حرمت‌گذاشتن و یاد کردن از بزرگانی همچون جوانمرد و بیضایی کار شایسته‌‌ای بود. امشب آقای بهزاد فراهانی بعد از پخش ویدئوی مربوط به آقای بیضایی، حرف به حقی زد و گفت استاد بیضایی را برگردانید؛ من هم زیر این حرف را امضا می‌کنم.
پس از تقدیر از نصیریان که با تشویق ممتد حضار همراه بود، پور‌حسینی هم در صحبت‌های کوتاهی گفت: می‌خواهم از بیژن مفید به عنوان یکی از معلم‌های خودم یاد کنم که در غربت از دنیا رفت و کمتر کسی هم از او یاد می‌کند. من دو سال برای خانه سینما و دو سال هم برای خانه تئاتر کار کردم اما دل شکسته هر دو را ترک کردم.
پس از پخش پیام تصویری پیروز حناچی شهردار تهران به مناسبت هفته تئاتر، نوبت به تقدیر از ژاله علو رسید. ابتدا کلیپ کوتاهی پخش شد که در آن ایرج راد و شهرام گیل‌آبادی درباره ویژگی‌های شخصیتی و کاری این هنرمند پیشکسوت صحبت کردند.
گیل‌آبادی ژاله علو را هنرمندی با صدای خاطره‌ساز دانست و افزود: یکی از ویژگی‌های کمتر شناخته شده بانو علو، قریحه شاعرانگی اوست. امیدواریم به زودی شاهد چاپ تغزل‌های ویژه ایشان در اشعارشان باشیم. ایرج راد نیز در این فیلم عنوان کرد که خانه تئاتر افتخار می‌کند که تندیس و لوح تقدیر خود را به شخصیتی همچون خانم علو تقدیم کند.
پس از پخش این فیلم، اصغر همت یکی از اعضای هیئت‌مدیره خانه تئاتر پشت تریبون آمد و گفت: آقای راد و آقای گیل‌آبادی آن چه لازم بود را گفتند خیلی خوشحالم و به خودم می‌بالم که برای اهدای جایزه بانوی تئاتر، سینما و دوبله سرکار خانم علو اینجا حاضر شده‌ام.
وی اظهار کرد: من و هم‌نسلانم این افتخار را نداشتیم که شاهد هنرنمایی او روی صحنه تئاتر باشیم اما مگر می‌شود سریال روزی روزگاری را به ویژه سکانس‌هایی تماشایی که خانم علو و زنده‌یاد شکیبایی داشتند را فراموش کرد.
سپس ژاله علو با همراهی بهناز نازی و با تشویق شدید و ممتد حضار روی سن آمد و گفت: همه وجودم سپاس از مردمی است که همیشه در کنارم و مشوقم بودند و مرا حمایت کردند. ان‌شاء‌الله خداوند همچنان نیرویی به من ببخشد که در خدمت مردم کشورم باشم. دیگر نمی‌توانم در تئاتر روی صحنه بروم اما در سینما، رادیو و دوبله این توان را دارم. همیشه دعاگوی مردم و سپاسگزارشان هستم. این لطفی که شما داشتید خستگی سال‌ها را از تن به در کرد.
در ادامه حمیدرضا نعیمی کارگردان مراسم اختتامیه هفته تئاتر پشت تریبون آمد و پس از خواندن یکی از اشعارش گفت می‌خواهیم از کسی تقدیر کنیم که با واژه‌ها می‌رقصد و هنرنمایی می‌کند و ریشه عمیق در تئاتر دارد.
سپس اصغر همت اظهار کرد: محمود دولت‌آبادی جوان اول تئاترهای دهه چهل با کارگردان سخت‌گیری مثل عباس جوانمرد بود که امروز نویسنده بزرگی شده است و بر تارک ادبیات ایران می‌‌درخشد، اما فراموش نکنیم که این مرد بزرگ، کارش را با تئاتر شروع کرد. حیفم آمد که جوان‌ها ندانند که دولت‌آبادی در درجه اول یک تئاتری است.
فرهاد دولت‌آبادی به نمایندگی از پدرش مدالیوم و لوح تقدیر تئاتر ایران را دریافت کرد.
تقدیر از قباد شیوا دیگر برنامه این مراسم بود که با صحبت‌های ابراهیم حقیقی انجام شد. حقیقی گفت: در سال‌های دهه چهل با افتتاح تالار سنگلج، رودکی و کارگاه نمایش؛ تئاتر ایران هوای تازه‌ای را تجربه کرد. در همین سال‌ها طراحی پوستر نمایش هم با چهره‌هایی نظیر مرتضی ممیز، بهزاد حاتم، فرشید مثقالی و قباد شیوه وارد مرحله‌ای تازه شد. به نمایندگی از انجمن طراحان پوستر خانه تئاتر از قباد شیوا می‌خواهم که به روی سن بیاید. همه تئاتری‌ها پوستر جذاب نمایش کابوس‌های یک جامه‌دار را که توسط آقای شیوا طراحی شده بود به خاطر دارند.
شیوا پس از آمدن پشت تریبون گفت: من اهل سخنرانی نیستم و فقط طراحی می‌کنم یکی از بهترین لحظات زندگی من زمانی است که برای نمایش‌هایی که قرار است روی صحنه بروند پوستر طراحی می‌کنم. این پوسترها این نوید را به مردم می‌دهد که به‌زودی یک نمایش دیدنی خواهند دید و مردم را خوشحال می‌کند. خوشحالم که من هم سهمی در این خوشحالی دارم.
اجرای چند قطعه موسیقی به خوانندگی نیما رئیسی که با همخوانی جمعیت همراه شد بخش دیگری از این مراسم بود. در انتها نیز اعضای هیئت‌مدیره خانه تئاتر، روی صحنه آمدند و از آنها تقدیر به عمل آمد. بدین ترتیب اختتامیه شانزدهمین هفته تئاتر ایران که با دو ساعت و نیم تأخیر و ناهماهنگی‌ها و بی‌نظمی‌هایی آغاز شده بود پایانی خوش یافت.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/
