راهی برای آنکه آلزایمر را ده سال به تأخیر بیندازید

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی آنا، یک جهش ژنتیکی نادر که در یک خانواده کلمبیایی اتفاق افتاده است، پژوهشگران را به کشف مکانیزمی رساند که می‌توان از آن برای مقابله با بیماری زوال ذهن استفاده کرد. اکثر اعضای این خانواده در حوالی سن 49 سالگی به شکل پیشرفته و تمام عیار این بیماری دچار می‌شوند، اما بیماری در تعدادی از آنها ده سال بعد بروز می‌کند.

این پژوهش با بررسی نقشه ژنتیکی یکصد تن از اعضای این خانواده صورت گرفته است. پایگاه اینترنتی futurity.org که بازتاب‌دهنده پژوهش‌های برتر دانشگاهی است، به نقل از خبرنامه دانشگاه کالیفرنیا در سانتاباربارا (یو سی سانتاباربارا) نوشته است که این پژوهشگران یک ژن تعدیل کننده محافظتی کشف کرده‌اند.

دکتر کنت س. کوزیک، استاد زیست‌شناسی دانشگاه کالیفرنیا، سانتاباربارا گفته است: «ما می‌خواستیم در مورد افرادی که بیماری را دیرتر می‌گرفتند، تحقیقی انجام بدهیم تا ژن تعدیل‌کننده محافظتی را پیدا کنیم. با علم به اینکه جهشی ژنتیکی در این افراد اتفاق افتاده است. پیش فرض خود را این قرار دادیم که یک واریانت ژنتیک وجود دارد که بروز آلزایمر را ده سال به تعویق می‌اندازد.»

متیو لالی، دارنده مدرک پی‌ اچ‌ دی زیست‌شناسی از دانشگاه یو سی سانتاباربارا و سرپرست نگارش مقاله پژوهشی این گروه می‌گوید از رویکردی آماری و ژنتیکی در تعیین اینکه آیا چنین واریانت‌های ژن محافظتی وجود دارد یا خیر، استفاده کرده و به یک مجموعه از این واریانت‌ها رسیده‌اند. وی می‌گوید: «می‌دانیم که بعد از ژنتیک، سن بزرگترین عامل خطر در آلزایمر است. واریانتی که ما پیدا کرده‌ایم به سن و سال ارتباط دارد، به این ترتیب می‌‌تواند توضیحی باشد در مورد مکانیزم واقعی اینکه چگونه افزایش سن می‌تواند ریسک آلزایمر را با افزایش ائوتاکسین بالا ببرد.»

این پژوهشگران در تحقیقی هماهنگ با تیم پژوهشی دانشگاه یو سی سانفرانسیسکو، گروهی مرکب از یکصد و پنجاه نفر را که به آلزایمر یا زوال ذهن مبتلا شده بودند، مورد مطالعه قرار دادند و سطح ائوتاکسین را در خون این افراد و نمونه‌های DNA آنها را برای تأیید واریانت‌های ژنتیکی پیدا شده در جمعیت کلمبیایی بررسی کردند.

دکتر کوزیاک در مقاله‌ای که در ژورنال Molecular Psychiatry منتشر شده، نوشته است: «اگر شما این واریانت را داشته باشید، شاید یک راه برای تأخیر یا کاهش ریسک آلزایمر کنترل افزایش طبیعی ائوتاکسین به روش ژنتیکی است.»

به گفته این پژوهشگر «اگرچه جهش ژنتیکی خاص آن جمعیت کلمبیایی بسیار نادر است، این واریانت اصلاً کمیاب نیست.» وی می‌گوید این واریانت در 30 درصد جمعیت انسانی وجود دارد و در نتیجه بالقوه می‌توان از آن برای حفاظت از بسیاری از افراد در مقابل آلزایمر استفاده کرد.

در همین حال، پژوهشگران دانشگاه استنفورد نیز با انجام آزمایش‌‌هایی بر روی موش‌ها راه‌هایی برای انتقال خون از جوانان به افراد مسن برای کاهش میزان ائوتاکسین را بررسی کرده‌اند که از این امر می‌توان برای کمک به افرادی که به صورت طبیعی از این ژن برخورددار نیستند، استفاده کرد.

گزارش از: ساسان گلفر