مدت زمان تعامل کلامی والدین و خانواده ها حدود 22 دقیقه است

هوشنگ دادگر در گفتگو با خبرنگار حوزه بهداشت و پزشکی گروه اجتماعی خبرگزاری آنا گفت: گفتاردرمانی یکی از رشته‌های توان‌بخشی است که مدت‌زمان زیادی قدمت ندارد و در حدود 50 سال است که در ایران شناخته‌شده است اما بااین‌وجود بیش از ۴ هزار نفر در این رشته فارغ‌التحصیل شده‌اند و ارزیاب، تشخیص و درمان اختلالات گفتار و زبان را بر عهده‌ دارند.

وی افزود: در کنار این گفتاردرمانی به بحث درمان اختلالات صدا و حنجره نیز توجه دارد به همین دلیل می‌توان گفت بحث گفتاردرمانی مربوط به سن خاصی نیست و همه افراد می‌توانند از خدمات گفتاردرمانی استفاده کنند.

دبیر انجمن علمی گفتاردرمانی ایران با اشاره به اینکه یکی از دلایلی که سبب شده است خانواده‌ها کمتر به گفتاردرمانی مراجعه کنند نگاه سنتی بزرگ‌ترهای خانواده‌ها به مشکلات گفتاریست ادامه داد:‌ اگر کودکی دچار مشکل گفتار باشد یکی از علل اصلی عدم مراجعه بهنگام خانواده‌ها به درمانگر توسط آن‌ها پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها هستند زیرا در چنین شرایطی آن‌ها این کودک را با فرزند 4 ساله خودشان در 20 سال پیش مقایسه می‌کنند این درحالی‌که است که در سال‌های اخیر ماهیت، علت، شکل و عوامل مختلفی که ایجادکننده مشکلات گفتار و زبان هستند، فرق کرده است.

وی اضافه کرد:‌ اگر به 30 سال قبل در ایران برگردیم می‌بینیم کسی مفهوم اٌتیسم را نمی‌دانست ما حتی در واحدهای درسی دانشگاه هم آموزشی در خصوص اٌتیسم نداشتیم. دادگر افزود: اما از دو دهه قبل، تغییر سبک زندگی، تغییر تعاملات، تغییر فرم‌های ارتباطی، صنعتی شدن و افزایش مشغله‌های خانواده‌ها، سبب شده است بازی‌های بچه‌ها به سمت بازی‌های تکراری و کامپیوتری برود و کودک مدت‌زمان زیادی را جلوی تلویزیون سپری کند و به همین دلیل میزان مکالمه بین بچه‌ها و خانواده‌ها کاهش پیداکرده است.

وی با تأکید بر اینکه مشکلات گفتاری می‌تواند آثار زیادی را بر زندگی کودکان به‌جای بگذارد تصریح کرد: مشکلات توجه و تمرکز، اعتمادبه‌نفس و عدم رشد تعاملی کودک ازجمله آثار مشکل اختلال گفتاری است و ازآنجاکه درمان آن قابل‌دسترس شده است انتظار داریم که خانواده‌ها به این مسائل توجه داشته باشند و حتی مشورت ساده گفتار درمان آن را بررسی کند و بنابراین کمکی به خود خانواده شود، زیرا مداخله زودهنگام اثربخشی درمان را بیشتر کرده و طول درمان را کوتاه می‌کند.

وی خاطرنشان کرد: کودکی که در زیر دو سال تأخیر رشد کلامی دارد و به گفتار درمان مراجعه کند راحت‌تر می‌توان آن را درمان کرد و دوره درمان کوتاه‌ می‌شود اما وقتی سن کودک به 5.5 سالگی می‌رسد و در آن زمان کودک به گفتار درمان مراجعه می‌کند طول درمان ممکن است چند سال طول بکشد و راندمانی هم که در سن پایین ممکن است داشته باشد را نیز نخواهد داشت.

دبیر انجمن علمی گفتاردرمانی ایران خاطرنشان کرد:‌ بنابراین هزینه خانواده زیاد می‌شود مشکل تأخیر گفتاری جدی‌تر شده و جواب دهی درمان کاهش می‌یابد.

وی با تأکید بر اینکه خانواده‌هایی که با این مشکل روبرو هستند باید سبک تعامل با کودکان را تغییر دهند افزود:‌ متأسفانه میزان صحبت و تعامل خانواده‌های ایرانی با کودکان 22 دقیقه در روز است و این بسیار پایین است. بنابر‌این ما ورودی‌های زبانی کودکان را کم کرده و شکل بازی‌ها را تغییر داده‌ایم. بیشتر درگیری‌های بچه‌ها به بازی‌های کامپیوتری و موبایلی اختصاص پیداکرده است.

دادگر اظهار کرد:‌ زبان و ارتباطات در تنظیم رفتارهایمان تأثیر دارد. کودکانی که دچار مشکل گفتاری هستند در دوست‌یابی، همبازی شدن با کودکان دیگر و توجیه آوردن دچار مشکل می‌شوند و سطح ارتباطی کودک کاهش پیداکرده و مجموع آن‌ها اعتمادبه‌نفس کودک را کاهش می‌دهد.

وی در خصوص اینکه بسیاری از قدیمی‌ها برای افزایش قدرت کلامی کودکان توصیه می‌کنند که بچه‌ها تخم کبوتر استفاده کنند افزود: هیچ مطالعه علمی براثر بخشی مواد تغذیه‌ای در مورد گفتار تاکنون انجام‌نشده است و ازآنجاکه درمان‌های مبتنی بر شواهد نداریم بنابراین نمی‌توانیم بگوییم که مواد غذایی برافزایش توان کلامی تأثیرگذارند.
انتهای پیام/4087/