روحانی فرهنگ «عذرخواهی» را باب کرد/ 8 عذرخواهی دولتمردان یازدهم

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، خبرآنلاین با این مقدمه ادامه داد: جامعه شناسان می گویند که عذرخواهی کردن هنر است و مهارت خاص خود را می طلبد. در فرهنگ اسلامی نیز از عذرخواهی کردن به عنوان "نشانه خردمندی" انسان یاد شده است. از این رو، شخصی که ممکن است در گفتار یا رفتارش باعث رنجش خاطر دیگران شده باشد از آن ها عذرخواهی می کند.

در دنیای سیاست نیز گاهی این موضوع مشاهده می شود و مقام یا مسئولی به دلیل رفتار یا حرف اشتباهی که واکنش افکار عمومی را به دنبال داشته، عذر خواهی می کند.

به عنوان مثال رئیس جمهور کره جنوبی در یک گفتگوی تلویزیونی به علت عملکرد دولت درخصوص فاجعه غرق شدن کشتی و کشته شدن ده ها نفر، از مردم این کشورش عذرخواهی کرد.

این روزها و در ایران نیز با جستجوی نام محمدرضا نعمت زاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت دولت یازدهم به این عنوان بر می خوریم که: "نعمت زاده از مردم عذرخواهی کرد".

وی با حضور در برنامه "تیتر امشب" شبکه خبر، در مورد سخنان جنجالی اخیرش درباره «کمپین نخریدن خودرو داخلی»، گفت: «من عذرخواهی می کنم. من به خریداران جسارت نکرده ام، دروغ بستن درباره ثروت من، در شان ما نیست، هیچ گاه حتی یک سهم از ایران خودرو ندارم. من متن صحبت های خودم را پیاده کردم و آنچه که در حضور خبرنگاران بیان کردم این بود که مردم محق هستند و ولی نعمت ما هستند».

البته این تنها نعمت زاده نبود که وقتی متوجه شد سخنانش مردم را آزرده، حاضر به عذرخواهی شد؛ بلکه از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم چندین بار شاهد این بوده ایم که دولتمردان و مسئولان دولتی این رویه را نهادینه کرده اند. عذرخواهی از مردم و صحبت کردن صادقانه با آن ها در دولتی که با شعار اعتدال گرایی توانسته اعتماد مردم را جلب کند، به «فرهنگ» تبدیل شده است.

کما اینکه حسن روحانی اولین کسی بود که در 17 بهمن ماه 92 یعنی اولین سال حضورش در دولت این کار را انجام داد. روحانی در سومین گفت‌وگوی تلویزیونی خود با مردم گفت: «مردم در دریافت سبد کالا به زحمت افتادند، من به‌عنوان رئیس جمهور عذرخواهی می‌کنم؛ این دولت اگر نقصی باشد به مردم می‌گوید و از مردم عذرخواهی می‌کند، تلاش‌مان این است که نقص‌ها را برطرف کنیم».

در این مدت شاهد عذرخواهی های دیگری از سوی یاران حسن روحانی بوده ایم که نمونه هایی از آن عبارتند از عذرخواهی سید محمود علوی، وزیر اطلاعات از رهبر معظم انقلاب و مردم به دلیل نقل قول مطرح‌شده از معظم له در برنامه تلویزیونی نگاه یک، عذرخواهی عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور از نمایندگان مجلس در واکنش به اعتراض و مطالبه آنها از او برای ارائه مصادیق ورود پول‌های کثیف به انتخابات، عذرخواهی اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور از خانواده های ایرانی به دلیل نبود شغل یرای بسیاری از جوانان کشور، عذرخواهی عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی از مردم به دلیل نبود خدمات کامل در مسکن مهر، عذرخواهی معصومه ابتکار، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست به خاطر عدم امکان حضور در خوزستان در زمان بحران گرد و غبار در این استان و همچنین آخرین آن به محمود حجتی، وزیر جهادکشاورزی برمی گردد که از گندم کاران به دلیل تأخیر در پرداخت پول خرید تضمینی گندم عذرخواهی کرده است.

طفره رفتن دولتمردان نهم و دهم از عذرخواهی

اقدام دولت در باب کردن عذرخواهی و نهادینه کردن فرهنگ آن در جامعه، اقدام قابل تحسینی است که متاسفانه در دولت گذشته کمتر شاهد چنین رویکردی بودیم. رئیس دولت دهم نه تنها خودش روحیه پذیرفتن اشتباه و به تبع آن عذرخواهی کردن از مردم را نداشت بلکه بیشتر اعضای کابینه او نیز مشی مشابهی داشتند.

احمدی نژاد نه تنها پس از مناظره های انتخاباتی سال 88 از کسانی که آن ها ر ا مورد اتهام قرار داده بود، عذرخواهی و دلجویی نکرد بلکه پس از 11 روز خانه نشینی نیز سکوت کرد و حاضر به عذرخواهی نشد.

در دولت نهم مرحوم علی کردان، وزیر اسبق کشور در جلسه استیضاح خود 2 ساعت به دفاع از خود پرداخت اما به دلیل آنچه نمایندگان استیضاح کننده آن را «تقلب و جعل مدرک تحصیلی و عنوان علمی» می خواندند از آن ها عذرخواهی نکرد.
البته برخی وزرای آن دولت برای نجات از استیضاح، حاضر به عذرخواهی شدند. از جمله محمود فرشیدی، وزیر آموزش و پرورش وقت، به دلیل آنچه که از سوی برخی نمایندگان مجلس طرح سئوالات موهن نسبت به سیره نبوی و پیامبر اکرم (ص) در امتحان ضمن خدمت فرهنگیان تهران عنوان شد بود، به قول برخورد با طراح سؤالات اکتفا کرد که پذیزفته نیز نشد و نمایندگان معتقد بودند که او حتماً باید استیضاح شود. همین موضوع باعث شد که وی برای فرار ار استیضاح در جلسه کمیسیون آموزش و از سر اجبار، از نمایندگان عذرخواهی کند.

در ماجرای اختلاس بزرگ ۳ هزار میلیاردی و فرار محمود خاوری، مدیرعامل وقت بانک ملی به کانادا هیچ مقام دولتی حاضر به عذر خواهی از مردم نشد به جز سید شمس الدین حسینی وزیر اقتصاد، آن هم زمانی که تیزی تیغ استیضاح را بالای سر خود احساس کرد و درواقع با این کار فرصت مجددی برای حضور در وزارتخانه متبوعش یافت.

اما حمید بهبهانی وزیر راه دولت نهم به دلیل وضعیت نابسامان جاده های جنوب کشور که به جاده مرگ معروف بود از مردم عذر خواهی نکرد. او تنها وزیری است که در جلسه استیضاح خود حاضر نشد، اما بعداً از عدم حضورش در جلسه استیضاح ابراز پشیمانی کرد. البته بهبهانی در مراسم تودیع خود ضمن عذر خواهی از نمایندگان مجلس به دلیل عدم حضور در جلسه استیضاح گفت: من به نمایندگان مجلس بی اعتنا نیستم و تمامی آنها در قلب من جا دارند.

در حادثه دلخراش شین آباد و سوختن دانش آموزان دختر مدرسه این روستای محروم نیز این مساله تکرار شد و حمیدرضا حاجی بابایی وزیر آموزش و پروش که پس از وقوع این حادثه دردناک، در خانه ملت حضور یافته بود و با وجود درخواست نماینده پیرانشهر برای استعفایش، گفت: درست نیست که وزیر آموزش و پرورش تا آخر عمر برای هر اتفاقی که در این وزارتخانه می افتد عذرخواهی کند! او نه تنها عذرخواهی نکرد بلکه با مقصر دانستن معلم مدرسه، از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرد.

آخرین موضوعی که محمود احمدی نژاد حاضر به عذرخواهی و پاسخ گویی به مردم نشد، بازداشت معاون اول و معاون اجرایی خود به اتهام فساد اقتصادی بود.

دفتر احمدی نژاد در واکنش به بازداشت رحیمی تنها در اطلاعیه ای اعلام کرد: «تمام ماجرای آقای رحیمی حتی با فرض صحت اتهامات و قبول رسیدگی قانونی و صحیح، مربوط به سال 86 و قبل از آن و دوره ریاست ایشان بر دیوان محاسبات کشور وابسته به مجلس و پیش از شروع همکاری و حضور ایشان در دولت نهم بوده است و در آن زمان چنین مسائلی مطرح نبوده است. اصولا این موضوع، هیچ ارتباطی به دولت‌های نهم و دهم ندارد.»

این در حالی است که احمدی ‌نژاد در آبان سال 90 در دیدار با برخی اعضای ستاد انتخاباتی‌ اش در مورد اتهامات محمدرضا رحیمی، معاون اول دولت خود گفت: «دو سال است که رییس قوه قضاییه معاون اول دولت را متهم به فساد اقتصادی کرده است ولی نمی توانند این اتهام را ثابت کنند. من گفته ام که اگر ثابت شود که رحیمی حتی یک ریال هم اختلاس کرده من به تلویزیون آمده و ضمن عذرخواهی اعلام می کنم که شایستگی این سمت را ندارم».

اما 3 سال پس از اظهارات احمدی‌نژاد، حکم قضایی محمدرضا رحیمی، معاون اول او اعلام و او به پنج سال و 90 روز حبس و پرداخت دو میلیارد و 850 میلیون تومان رد مال و یک میلیارد تومان جزای نقدی محکوم شد اما کسی که قول خود را عملی نکرد، احمدی نژاد بود.