«امید» چراغ راه آینده
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا از لاهیجان، میگویند آدمی به امید زنده است و این بیسبب هم نیست؛ چراکه اگر امید را از بشر بگیرند، حقیقتاً میمیرد. حتی در صورت زندهبودن جسمی، جان و روحش از میان رفته و کار مفید و مثبتی عرضه نخواهد کرد.
این گزاره را در هیاهوی جامعه امروز میتوان با وضوح بالا دید و برایش در عین امیدواری به فردای نیامده! حسرت خورد و اندوهگین شد.
میتوان از کنار صفهای طویل گوشت و مرغ یخزده با کمی تأنی و تأمل گذر کرد و خیره شد در چهره تکتک آحاد داخل صف و برای هرکدام داستانی شبهکافکایی نوشت، آلوده به انواع خصایص آدمی از فقر تا طمع تا کاسبی با طعم مضحک گرانفروشی و ترویج هرچه بیشتر فقر و فلاکت اما چیزی که به یقین نمیتوان انکار کرد، ضعف مدیریت در سرزمینی است که به گواه همه کارشناسان یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است!
در این شرایط و با این احوال چه باید کرد؟ ناامید شویم و ترویج ناامیدی کنیم تا حدی که بنیان جامعه از هم بپاشد یا امیدوار باشیم به ناخدایی که در این توفان سهمگین هم سکان را رها نمیکند و از امید میگوید؟!
همین چندی پیش بیانیه گام دوم انقلاب را کشتیبان به زبانی همه فهم منتشر کرد و در آن از ملتی مطمئن و امیدوار سخن رفت.
منبع این اطمینان و امید کجاست؟ و با کدام دلخوشی میشود گوشهچشمی به قامت امید موجود در بیانیه گام دوم داشت؟
پاسخ البته روشن است! و تنها کمی هوش و اندکی دقت لازم است تا دخیل اعتمادمان را به ضریح امید ببندیم.
یکی از بزنگاههای امیدمان به دوران جنگ تحمیلی بازمیگردد. جایی که همه ارتجاع عرب با مدد شرق و غرب آمده بود تا در مدت چند روز ناقابل نقرهداغمان کند و چنگ بیاندازد به گوشهای از جگرگوشه همه ایرانیان و در نهایت نیز همگان دیدند امید و اتحاد ملت ایران چه بلایی سر بیگانگان بدخواه آورد و امروز قصه حقارتشان نقل محافل است اما ایران همچنان سربلند و با افتخار در حال تلاش و تقلا برای رشد و تعالی است.
بزنگاههای بعدی نیز هرکدام به همین روال طی طریق شده و جهان شاهد است که ما با امیدمان و بدون منتپذیری از هیچ بیگانهای بر اریکه قدرت نشستهایم و این گردنه آلوده با ناامیدی فعلی را نیز طی خواهیم کرد و بهزودی شاهد رشد امید و نشاط در جامعه پویای میهنمان خواهیم بود.
از آن طرف هم البته بر مسئولان محترم با اذعان به همه مشکلات و گرفتاریها، فرض واجب است که در راستای پمپاژ امید و بازگشت نشاط به جامعه بیش از آنچه تا امروز کردهاند، تلاش کنند تا مبادا فهم مشترک جامعه به سمت ناامیدی بچرخد که این ابداً خوشایند هیچکس نیست.
*مدیر روابط عمومی مرکز آموزشی فرهنگی سمای لاهیجان و سیاهکل
انتهای پیام/4103/
انتهای پیام/
