سعید امینی*
حلقه بسته دولت؛ پیشران دومینوی استعفا
حلقه بسته‌ای که در دولت شکل گرفته، منشأ اصلی مشکلات کشور است و نمی‌گذارد دولت کارکرد اصلی خود را انجام دهد و به همین دلیل اتفاقاتی مانند استعفا رخ می‌دهد.
گروه سیاسی خبرگزاری آنا، «آخوندی استعفا داد»، «قاضی‌زاده هاشمی رفت»، این‌ها واژگانی است که بارهاوبارها در هفته‌ها و ماه‌های اخیر به تکرار شنیده‌ایم. گویا استعفا به امری مرسوم در دولت دوزادهم تبدیل شده است؛ دولتی که این روزها به‌دلیل مشکلات اقتصادی، بی‌تدبیری‌ها، سوءمدیریت‌ها، امید بستن به قراردادهای بین‌المللی مانند برجام و سازوکارهای بین‌المللی پوشالی، روزهای آرامی را سپری نمی‌کند و نوک تیز پیکان انتقادات را که گاهاً به حق هستند، متوجه خود می‌بیند.
دومینوی استعفاها از اتفاقات ناخوشایندی خبر می‌دهند که در نهاد ریاست جمهوری در حال رقم خوردن است. در شرایطی که تمام مسئولان ارشد نظام بر ضرورت وجود وفاق و اتحاد در کشور در شرایط حساس کنونی تأکید می‌کنند، این‌گونه استعفاها نمی‌توانند راهگشا و کارساز باشند.
هیچ‌کس مشکلاتی را که برای دولت در عرصه سیاست خارجی و اقتصادی وجود دارد، انکار نمی‌کند، اما دولت باید بداند که بخش اصلی و مهمترین مسبب این مشکلات، عملکرد او در 6 سال گذشته است. در واقع رئیس‌جمهور در دفتر خود حلقه‌ای را تشکیل داده که خودی و غیرخودی در آن به وضوح دیده می‌شود در صورتی‌که آقای روحانی دولتش را دولت میانه‌رو و دولت متعلق به همه طیف‌ها معرفی می‌کند، اما در عمل چنین چیزی را مشاهده نمی‌کنیم.
وزرایی را که رئیس دولت دوازدهم چینش کرده بعد از مدتی با خود او با مشکل روبه‌رو شده‌اند هرچند برخی از این وزرا صلاحیت ماندن در کابینه را نداشتند و رفتن آن‌ها به‌نفع دولت و مصالح کشور بود، اما وقتی به چرایی استعفای آن‌ها می‌نگیریم، به این واقعیت پی خواهیم برد که وجود این حلقه بسته در دفتر شخص رئیس‌جمهور صحت دارد و اوست که بر تصمیمات و رفتارهای رئیس‌جمهور تأثیر می‌گذارد و افراد عضو این حلقه تا زمانی‌که حامی تصمیمات چه درست و چه نادرست رئیس‌جمهور و رئیس دفتر او باشند تا آخر در کابینه خواهند ماند، اما اگر این‌گونه نباشد و هرکدام از این وزرا منتقد تصمیمات رئیس دولت و عملکرد رئیس دفتر رئیس‌جمهوری باشند، جایگاهش در سمت وزیر و یا مدیر تصعیف خواهد شد و باید عطای وزارت و مدیریت را به لقایش ببخشد.
هرچند این دولت از ناکارآمدی مدیران و برخی وزرا رنج می‌برد، اما نباید بگذارد که تفرقه و اختلافت درون کابینه ریشه‌دوانی کند و از رئیس دولت انتظار می‌رود عامل اصلی اختلاف در کابینه را شناسایی تا هرچه سریع‌تر مشکلات حل شوند و نیز ضروری است دولت به‌جای پرداختن به مسائل حاشیه‌ای، راهی برای حل مشکلات کشور پیدا کند و همچنین توصیه می‌شود حلقه بسته‌ای را که دور خود ایجاد کرده از بین ببرد و از افراد دلسوز از جناح‌های منتقد دولت هم استفاده کند و چینش مدیران را محدود به این حلقه ناکارآمد محدود نسازد و اینکه اگر رئیس قوه مجریه احساس می‌کند وزیر و یا مدیری که پستی برای او تعریف شده است، نمی‌تواند مفید باشد و لیاقت حضور در رأس سازمان و نهاد اجرایی را ندارد، بهتر است خود او پیش‌دستی کند و برای تحرک بیشتر سازمانی، وزیر و مدیران منصوب خود را تغییر دهد نه اینکه بگذارد در یک فضای جنجال‌ساز رسانه‌‌ای وابسته به بیگانه و البته پرهزینه استعفا دهند.
در پایان باید متذکر شد ملت ایران اسلامی نیازمند تدبیر بیشتر از دولت تدبیر و امید هستند! و دوست ندارند نظاره‌گر اختلافات کابینه باشند.
*سعید امینی-خبرنگار و فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد علوم سیاسی
انتهای پیام/4079/
انتهای پیام/
