مهارت‌های ارتباطی با فرزندان بزرگسال خانه

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، بسیاری از خانواده‌ها بر این باورند که ضرورت تربیت یا نوع رفتارشان با فرزندان از یک سنی به حداقل می‌رسد، بنابراین به‌تدریج حساسیت‌ها و دقت‌نظر‌هایی که در دوران کودکی یا نوجوانی داشتند را با ورود فرزندشان به دوران جوانی و بزرگسالی کنار می‌گذارند. در این مقاله کوتاه قصد داریم چند نکته تربیتی در خصوص تعامل والدین با فرزندان دختر که وارد دهه سوم زندگی و ۲۰ سالگی شده‌اند را با هم مرور کنیم. تربیت، اثرگذاری و داشتن اقتدار والدین در مقابل کودکان خردسال که حتی برای نیاز‌های اولیه خود به پدر و مادرشان متکی هستند کار چندان دشواری نیست. لیکن نقش تربیتی و پرورشی والدین زمانی که فرزند مورد نظر یک جوان بالغ باشد، برای اکثر ما کمی مبهم می‌شود و حتی برای والدین یک دختر خانم ۲۰ ساله که وارد مرحله‌ای از زندگی شده که به مرور شروع به پیدا کردن جایگاه خود در این دنیا می‌کند، حفظ این نقش و اقتدار می‌تواند نگران‌کننده و دلهره‌آور باشد. در صورتی که والدین با این دختران با احترام رفتار کنند، مرز‌ها و حریم خود را با او تنظیم نمایند و به علاوه عشق و محبت زیادی به او نشان دهند، والدین و دختر آن‌ها می‌توانند از یک رابطه سالم همراه با احترام متقابل لذت ببرند. 
رفتار با دختر جوان خانواده

پدر و مادری کردن برای یک دختر ۲۰ ساله که با او زیر یک سقف زندگی می‌کنید، بسیار پیچیده است. با افزایش هزینه‌های تحصیل در مقاطع بعد از دبیرستان و بازار نامناسب کار و استخدام، چند سالی است که به طور روزافزونی برای جوانان عادی شده است که حتی در دهه بیست زندگی هنوز با والدین خود زندگی کنند، اما در برخی خانواده‌ها شاهد اختلاف سلیقه و کشمکش‌هایی بین والدین و این جوانان هستیم. به این خانواده‌ها توصیه می‌کنیم اگر دختر شما هنوز با شما زندگی می‌کند، او را به عنوان یک بزرگسال به رسمیت بشناسید و مانند یک فرد بالغ با او رفتار کنید.

والدین بدانند دیگر مجاز نیستند هر وقت دوست داشتند بتوانند او را سرزنش یا هر گونه رفتاری را که خودشان می‌پسندند به او تحمیل کنند. روال تربیتی والدین باید اینگونه باشد که ابتدا برایش روشن کنند که او هم باید مانند بقیه اعضای خانواده از مقررات معین داخل خانه پیروی کند. اگرچه این دختر خانم از لحاظ فیزیکی بالغ شده است، اما او هنوز فردی زیر ۲۵ سال بوده و باید به او یادآوری کرد لازم است از مقررات، هنجار‌ها و عرف خانه و جامعه مانند عدم معاشرت با دوستان نامناسب، پوشش مقبول و متعارف، عدم استعمال دخانیات یا سایر فعالیت‌های ممنوعه پیروی کند. اگر در حال تحصیل است یا پس از تحصیل هنوز شغلی برای خود پیدا نکرده یا هنوز مستقل نشده است و می‌خواهد در خانه بماند، برای اجتناب از تنش‌های احتمالی آینده در خانواده، لازم است برخی اصول و مقررات را مجدداً با هم مرور کنند. به ویژه نقش پدران در این دوران می‌تواند بسیار مفید، مؤثر و سازنده باشد. ضمن شنیدن صحبت‌های او به وی متذکر شوید چه چیزی شما را ناراحت می‌کند و از او بخواهید که به خواسته‌های شما و مادرش احترام بگذارد.

همچنین والدین انتظارات خود را درباره اینکه دخترشان چگونه باید در وظایف و امور روزمره خانه کمک کند به روشنی با او در میان بگذارند؛ به عنوان نمونه او می‌تواند تلاش کند با تأمین مقدار اندکی از هزینه خانواده فی‌المثل از طریق کار‌های درآمدزایی مانند ساخته‌های دست‌ساز خانگی یا کمک در کار‌های خانه و ... نقش خود را به عنوان عضو خانواده تنظیم و ایفا کند. اجتناب از بطالت و احساس مفید بودن جوانان در خانواده ضمن شادابی ذهنی و روانی، موجب جلوگیری از بروز بسیاری از تنش‌های خانوادگی خواهد شد.

نحوه رویارویی با اختلافات و پیشامد‌ها

در ۲۰ سالگی شما یک دختر بالغ دارید، اما او هنوز هم ممکن است برخی از نگرش‌ها یا احساس بیم و نگرانی‌هایی را که در دوران نوجوانی تجربه کرده است در درون خود داشته باشد. بسیاری از جوانان در این دوران با والدین خود اختلاف و درگیری پیدا می‌کنند، لذا برای درگیری آمادگی داشته باشید، مخصوصاً اگر والدین هر گونه تصمیم در زندگی او را مورد سؤال قرار می‌دهند. در حالی که والدین هنوز به طور غریزی دغدغه محافظت از او را دارند، لیکن گاهی اوقات هم لازم است از نظر خود عقب‌نشینی و به جای انتقاد از دخترشان از او پشتیبانی کنند. بهتر است به جای اینکه او را از انجام دادن کار‌های خاصی منع کنند یا اینکه اصرار داشته باشند که او از مسیر حرفه‌ای یا تحصیلی مدنظر آن‌ها پیروی کند، سعی کنند دخترشان را در گفت‌وگوی بزرگسالان مشارکت دهند و او را راهنمایی کنند تا برای خود تصمیمات هوشمندانه‌ای بگیرد و انتخاب کند.

همراهی و کمک در کشاکش زندگی

بسیاری از دختر خانم‌های ۲۰ ساله لاجرم دچار کمی اختلاف سلیقه و تنش در خانواده می‌شوند. به والدین توصیه می‌شود بررسی کنند آیا دخترشان در معرض مشکلات ارتباطی قرار دارد؟ در خانه یا دانشگاه احساس پوچی و سردرگمی می‌کند؟ دشواری و نگرانی پیدا کردن شغل یا مبارزه با مشکلات دیگری را تجربه می‌کند؟ در این‌صورت باید برای حمایت و دلگرمی او ورود کنند. اگر محیط خانه برای گفتگو مناسب نیست، به فضای آرامی در بیرون از خانه بروند و با هم صحبت کنند. به او کمک کنند تا اهداف خود را تعیین کند و یک برنامه واقع گرایانه برای مقابله با مشکلات به اتفاق هم بسازند. چنانچه مشکلات او مالی است و والدین به ویژه پدران قادر به کمک هستند، انتظارات مشخص شان را درباره آنچه از حیث بازپرداخت این کمک مالی انتظار دارند، به وضوح برای او بیان کنند. اگر کشمکش‌های درونی او همچنان ادامه یافت، والدین از داوری اجتناب کنند. با دختر خود با شفقت و مهربانی رفتار کنند و حتی اگر همیشه قادر به حل مشکلات او نیستید یا نمی‌توانید از نظر مالی به او کمک کنید، اجازه دهید او بداند که همانند گذشته و با همان شدت او را دوست دارید.

تعیین حد و مرز‌های مشخص

اگر احساس می‌کنید دختر شما در این سن مانند یک چوب زیر بغل به شما وابسته است و برای او نقش عصا پیدا کرده‌اید و به تنهایی نمی‌تواند مسئولیت زندگی خود را بر عهده بگیرد، مرز‌های مشخصی را بین خود و او تعیین و تنظیم کنید، اما اجازه دهید بداند عشق شما بی‌قید و شرط است و دریچه محبت و علاقه شما همیشه به روی او باز است، اما او را متوجه این نکته کنید همانطور که بزرگ و بالغ می‌شود رابطه شما هم لاجرم تغییر خواهد کرد. از دیگر سو در نظر داشته باشید که ۲۰ سال سن، اوج جوانی است و دختر شما احتمالاً هنوز به بلوغ کامل نرسیده است، به ویژه اگر هنوز در کالج یا دانشگاه تحصیل می‌کند. طوری رفتار نکنید که دخترتان احساس کند وقتی به کمک شما نیاز دارد، او را رها می‌کنید، اما هرچه زودتر مسئولیت‌هایش را تعریف و مشخص کنید تا به توانایی‌های خود متکی شود و به عنوان یک بزرگسال عمل کند.

منبع: روزنامه جوان

انتهای پیام/4028/