یک جابه‌جایی، چند سؤال جنجالی و تداوم چند مشکل برای اهالی رسانه

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا - جشنواره امسال از همان نخستین دقایق برگزاری رسمی خود، چه در افتتاحیه که با تأخیر آغاز شد و چه در شروع نمایش فیلم‌­ها در پردیس ملت و البته سینماهای مردمی، با حاشیه‌­هایی همراه بود.

حواشی جشنواره

قطعاً مهم­‌ترین حاشیه جشنواره امسال تاکنون (روز پنجم)، در روز نخست رقم خورد: زمانی که مشخص شد باید در اظهارات دبیر جشنواره مبنی بر آماده بودن تمام فیلم­‌ها در فاصله یک هفته تا شروع رسمی این فستیوال، اندکی تردید کرد؛ وقتی که «غلام­رضا تختی» به عنوان فیلم نخست جشنواره، به کاخ نرسید. روابط عمومی جشنواره  هم در حرکتی عجیب، بدون اعلام رسمی به خبرنگاران و حتی عوامل فیلم «معکوس»، ناگهان این فیلم را به روی پرده برد تا هم تماشاگران و هم عوامل فیلم، نسبت به این رویکرد اعتراض داشته باشند.

این اتفاق را می‌شد با یک پیام‌رسانی ساده و شاید یک عذرخواهی، به شکل مطلوب‌تری برای هر دو طرف، قابل تحمل ­کرد اما هیچ یک از این دو اتفاق از سوی روابط عمومی جشنواره و شخص دبیر صورت نگرفت و آنها ترجیح دادند حداقل تا پایان روز سوم، در برابر این اتفاق، تنها سکوت کنند.

در روز اول، نسخه کامل فیلم «غلام­رضا تختی» برای سانس آخر، دیر به پردیس ملت رسید

همین تأخیر، نظم روز اول را کاملاً به هم ریخت. سانس اول با نیم ساعت تأخیر پخش شد و نشست این فیلم نیز بلافاصله پس از نشست «سال دوم دانشکده من» انجام شد که سبب شد تا نمایش فیلم سانس آخر روز اول، حدود یک ساعت تأخیر داشته باشد.این میزان تأخیر، فقط به دلیل تأخیر نیم ساعته سانس اول رقم نخورد.نسخه کامل «غلام­رضا تختی» برای سانس آخر نیز دیر به کاخ رسید.اخبار غیررسمی حکایت از آن دارند که نسخه کامل فیلم، حدود ساعت 21، با موتور از استودیو به سمت پردیس ملت ارسال شده است.

نمی‌­توان نظم امسال جشنواره را نادیده گرفت، اما نکته­‌ای که مشخص شده این است ­که امسال با وجود نظم بیشتر در ساماندهی افراد حاضر در سینمای رسانه و منتقدان، شاهد حضور افرادی از کانال­‌های تلگرامی هستیم که بعضاً رسانه صاحب­ مجوز محسوب نمی‌­شوند، درحالی‌­که یکی از شروط پذیرش درخواست­‌ها، داشتن مجوز فعالیت از وزارت ارشاد بود.

شوک بزرگ روز نخست جشنواره در سینماهای مردمی، غیبت «متری شیش و نیم» در دو سینمای ماندانا و کوروش بود.«سیدجمال ساداتیان»، تهیه­‌کننده این فیلم در برنامه‌ه­ای رادیویی از مشکل‌تراشی برخی نهادها برای این فیلم سخن به میان آورد و صراحتاً اعلام کرد که فیلم در روز نخست، در جشنواره پخش نمی­‌شود و آنها مشغول رایزنی با نهادهای ناراضی هستند تا بتوانند فیلم را به جشنواره برسانند و اگر توافقی صورت نگیرد، با جشنواره وداع می­‌کنند.

سطح سوالات نشست های خبری گاهی آن‌قدر پایین است که خود عوامل نیز نسبت به طرح آن اعتراض کرده و یا با لحنی تمسخرآمیز با آن برخورد می­‌کنند

این اظهارنظر، بازتاب‌­های بسیاری داشت. دبیر جشنواره از بی­‌مشکل بودن این فیلم سخن گفت و وزیر ارشاد هم اعلام کرد که پای مجوزی که داده­‌اند، خواهد ایستاد. عده‌­ای هم اعلام کردند که این فیلم مشکل تصحیح رنگ داشته و به دلایل فنی نتوانسته خود را به روز اول جشنواره برساند. برخی هم عنوان کردند که این صحبت‌­ها با هدف بازارگرمی برای فیلم در جهت استقبال حداکثری مردم از آن عنوان شده و واقعیت ندارد.

واقعیت ماجرا هر چه که بود (و تا امروز هم مشخص نشده) فیلم در روز نخست در سینماهای مردمی نمایش داده نشد. اما در آغاز روز دوم، به ناگهان اعلام شد که فیلم در سانس 15 ماندانا و 22:30 کوروش نمایش داده می ­شود.گرچه فیلم در ساعت حدود 16 در سینما ماندانا نمایش داده شد.

­حواشی پردیس ملت

پردیس ملت، به زعم دبیر  جشنواره، دو ایراد خیلی بزرگ داشت: نخست مشکل اینترنت و عدم خط­‌دهی آن در طبقات مختلف و به ویژه طبقه دوم و دوم مشکل پارکینگ.

در مورد مشکل نخست، این اتفاق به نسبت سال گذشته، بسیار بهتر شده است. به هر حال «همراه اول» به عنوان اسپانسر در جشنواره امسال حضور دارد و طبیعتاً انتظاری هم جز این از این اپراتور نمی‌­رفت. گرچه مشکل کاملاً حل نشده و خط­‌­دهی اینترنت در طبقات مختلف پردیس، هم­چنان نوسان دارد.

در مورد مشکل پارکینگ، دبیر جشنواره اظهار کرد که این مشکل با همراهی قرارگاه خاتم (ص)، مرتفع شده است حال آن­‌که مشکل پارکینگ هم­چنان به قوت خود باقی است و دقیقاً مانند سال گذشته، پارکینگ‌­ها، در فاصله­‌ای دورتر از پردیس ملت قرار داشته و چندپاره هستند و به دلیل ازدحام افراد، استفاده از ون­‌های کم‌­تعداد جشنواره برای همه مقدور نیست بنابراین باید چیزی در حدود 10 دقیقه پیاده­ روی کنند تا به پردیس برسند.این پیاده­‌روی، در ساعات پایانی نیمه‌شب و سوز سرما برای اهالی رسانه و منتقدان به ویژه بانوان، مشکلات و سختی­‌هایی را فراهم می­‌آورد.

البته مسئولان جشنواره اعلام کردند که به دلیل جغرافیای خاص  پردیس ملت و دور بودن پارکینگ‌­ها از پردیس، با یک تاکسی اینترنتی قرارداد بسته‌­اند که با 60 درصد تخفیف، اهالی رسانه و منتقدان را برای دو بار در روز، با مبداء و مقصد پردیس ملت جابجا کنند.حال آن ­که حداقل در سه روز نخست جشنواره، اولاً، تعداد تاکسی‌­­های این سرویس اینترنتی بسیار کم بوده و دوم،گاهی کدهای تخفیف اعمال نمی‌شد و رانندگان تاکسی نیز با اظهار بی ­اطلاعی از این میزان تخفیف، نسبت به دریافت کرایه عادی و کامل خود اقدام می‌­کنند. این اتفاق، در ده‌­ها مورد برای اهالی رسانه و منتقدان تکرار شده که اصلاً برازنده یک جشنواره با  قدمت چهار دهه نیست.تاکنون هم تلاش یا اظهارنظری برای رفع این مشکل احساس نشده است.

امین حیایی که سال گذشته برنده دیپلم افتخار شده بود، در نشست «درخونگاه» اظهار امیدواری کرد که در جشنواره امسال به او «فوق­‌دیپلم» بدهند!

یکی از امتیازاتی که سبب شد پردیس ملت، در رقابت با برج میلاد و ایران­‌مال به عنوان سینمای اصحاب رسانه و منتقدان معرفی شود، امکانات صوت و تصویر آن است تا جایی ­که حتی مدیریت این پردیس، پیش از آغاز جشنواره اعلام کرده بود که «اصغر فرهادی» از سیستم صوتی این سینما به حیرت درآمده بود.حال آن­که در بسیاری از نوبت های نمایش، صدای تیز و غیرتکنیکی، مخاطب را می‌­آزارد. این اتفاق حتی در نشست پرسش­ و پاسخ «قصر شیرین» از زبان «رضا میرکریمی» هم رسانه‌ای شد و او گفت که با وجود صدای حرف‌ه­ای و انجام شدن کامل مراحل تست صدای اثر، مشکل صوتی هنگام پخش این فیلم، کاملاً به سالن برمی­‌گردد.

با توجه به نوسان سرعت اینترنت، خاص بودن موقعیت جغرافیایی پردیس ملت، مشکلات بغرنج دور بودن پارکینگ­‌ها از پردیس ملت و حالا مشکلاتی که  گاهی در سیستم صوتی  به وجود آمده، این پرسش از زبان اصحاب رسانه و منتقدان شنیده می­‌شود که چرا دبیر جشنواره، پیشنهاد 10 میلیارد تومانی ایران­‌مال را نپذیرفت و حاضر شد جشنواره را در این مکان نامطلوب برگزار کرده و تازه برای آن، پول هم بپردازد!

حواشی نشست‌­ها

در این دوره، تقریباً در هر نشست، حاشیه‌­ای وجود داشت که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.

در نخستین نشست جشنواره که متعلق به فیلم «سال دوم دانشکده من» بود، تقریباً حجم تمامی سوالات انتقادی بود.نکته عجیب اما، مقاومت صدرعاملی از پذیرش این انتقادها بود که با برنتافتن آنها، پاسخ‌­های فرعی به پرسش‌­ها می‌­داد.

در نشست «معکوس»، «پولاد کیمیایی» کارگردان این فیلم  هم تا می­‌توانست انتقاد کرد: از کسانی که منتقد فیلم او بودند و مثلاً از نحوه فیلمبرداری انتقاد می‌کردند و با این پاسخ عجیب کیمیایی مواجه می‌­شدند که:«شما به من بگو فیلمبرداری درست چگونه است؟!» تا انتقاد او از نورچشمی بودن «تختی» که چرا هیأت انتخاب با وجود آماده نبودن این فیلم، آن را در بخش مسابقه پذیرفته است.وی هم­چنین صحبت‌هایی هم در مورد رانت‌­های سینمایی و پول‌­های کثیف به زبان آورد و فیلم خود را از داشتن چنین پول‌­هایی مبرا دانست.

در نشست فیلم «غلام­رضا تختی»، آن­چه حاشیه‌­ساز شد، اعلام خبر بودجه 8 میلیارد و نیمی این فیلم بود که اعلام شد حدود 6 میلیارد آن توسط «سعید ملکان» تامین شده است اما با این حال، برخی اصحاب رسانه، فیلم را متهم به استفاده از بودجه­‌هایی غیرمعمول کردند که تهیه­‌کننده و کارگردانان با ذکر این نکته که در برابر این پرسش، پاسخ لازم را داده‌­اند، سکوت کردند اما «حمیدرضا آذرنگ» میکروفن خود را روشن کرد و بدون پاسخ به این پرسش، از این رویکرد انتقاد کرد که چرا ما همواره به دنبال این هستیم که از هم گاف بگیریم.

 صدرعاملی در نشست فیلم خود، از  انتقادها و پرسش‌­ها  با  پاسخ های فرعی عبور می کرد

البته در مورد «غلام­رضا تختی» این شائبه وجود داشت که جداشدن «امیر جدیدی» در اثنای این پروژه، خود محملی برای حواشی بیشتر باشد که این اتفاق با یک حرکت از پیش طراحی شده، ختم به خیر شد جایی که «امیر جدیدی» به همراه عوامل این فیلم، پیش از آغاز نمایش فیلم، جلوی دوربین عکاسان ایستاد و با لبخند، با تمامی عوامل فیلم عکس گرفت.

در نشست «بنفشه آفریقایی»، «مونا زندی حقیقی»؛ کارگردان اثر، در اقدامی جالب و به دلیل نبود بازیگر اصلی‌­اش، ارتباطی تصویری از طریق موبایل خود با «فاطمه معتمدآریا» برقرار کرد تا این بازیگر که مشغول بازی در پروژه­‌ای تازه است، از خوشحالی حضور خود در «بنفشه آفریقایی» بگوید.

وقتی تعداد زیادی از مخاطبان «تیغ و ترمه» در اثنای پخش این فیلم، به آن خندیدند، احساس می­‌شد که نشست پرسش ­و پاسخ این فیلم با حواشی بسیاری همراه باشد اما روحیه شاد و خودمانی «کیومرث پوراحمد» به کمکش آمد و وی با انعطاف در برابر انتقادها ظاهر شد تا نشستی که گمان برده می­‌شد به خشونت بیانجامد در کمال صلح و خنده حضار و عوامل این فیلم بدرقه شود.

بخش جالب نشست «درخونگاه»، اظهارنظر «امین حیایی» بود وقتی که در اظهارنظری دوپهلو نسبت به نوع جایزه خود در دوره قبلی جشنواره، اظهار امیدواری کرد که جشنواره، امسال به او «فوق­‌دیپلم» بدهد!

نشست­‌های روز چهارم، دو غایب بزرگ داشت: علی نصیریان و هدیه تهرانی

نخستین نشست روز سوم به فیلم «ناگهان درخت» مربوط بود. «مهراب قاسم­خانی» در برابر این پرسش که معادی و افشار بازی­‌های خوبی از خود به نمایش نگذاشتند بود که وی گفت : «مگر من مرده‌­ام که دیگران بد بازی کنند.تا من هستم، کسی از من بدتر بازی نمی­‌کند.» 

در نشست «قصر شیرین»، دو سؤال، حاشیه­‌هایی را پدید آورد: نخست، سوالی بود که درباره بودجه پروژه مشکوک «ما همه با هم هستیم» پرسیده شد؛ پروژه‌­ای که «رضا میرکریمی»، تهیه‌­کننده آن است.میرکریمی، ضمن انتقاد از جریانی که طی یک سال اخیر علیه این فیلم به راه انداخته‌­اند، از ذکر میزان بودجه فیلم طفره رفت و چیزی در این باره نگفت.سؤال بعدی اما در مورد اصرار میرکریمی در حمایت از فمنیسم در بیشتر کارهایش بود که این ادعا از سوی میرکریمی تکذیب شد اما «حامد بهداد»، با حالتی تقریبا عصبانی میکروفن خود را روشن کرد و ادعا کرد که لااقل «قصر شیرین» در خدمت فمنیسم نیست.

نشست پایانی روز سوم، به فیلم «سمفونی نهم» محمدرضا هنرمند اختصاص داشت.نکته حاشیه­‌ساز این نشست، اظهارنظر عجیب بازیگر نقش «کوروش کبیر» در این فیلم بود که به جایگاه فعلی مردمان کشور انتقاد داشت و اینکه درست نیست که ما ایرانی­ها برای خرید گوشت سگ(!) به قیمت 37 هزار تومان، این­چنین در صف بایستیم.این صحبت، با واکنش طنازانه «حمید فرخ‌نژاد » مواجه شد.او بلافاصله میکروفن را در دست گرفت و گفت : «شما شاهد باشید که این حرف را من نزده‌­ام». اشاره فرخ‌­نژاد که در ابتدا، جدی به نظر می­‌رسید و سپس با خنده وی همراه شد، در ارتباط با حواشی عجیبی است که طی ماه­های گذشته برای این بازیگر به وجود آمده.

نشست­‌های روز چهارم جشنواره، دو غایب بزرگ داشت : علی نصیریان و هدیه تهرانی. نصیریان، عزادار درگذشت همسر خود بود؛آن هم یک روز قبل از نمایش «مسخره ­باز» در کاخ جشنواره نمایش داده شود.این حادثه، موجب ناراحتی عوامل این فیلم شد به طوری که تقریبا تمام حاضران روی سن، این مصیبت را به وی تسلیت گفتند.حتی «علی مصفا»؛ تهیه‌­کننده این فیلم اعلام کرد که  عوامل گروه  تصمیم گرفته بودند به همین دلیل در نشست پرسش و پاسخ فیلم شرکت نکند اما از آقای نصیریان، احترام به قول و قرار را یاد گرفته‌­اند و ترجیح دادند تا در این مراسم شرکت کنند.

در همین نشست، پاسخ­‌های کوتاه «همایون غنی‌­زاده» بسیار عجیب بود.وی در برابر هر سوال یا ترجیح می­‌داد صحبت نکند و یا با مکث طولانی و در حالی که قیافه‌­اش، تعجب از بابت سوال طراحی شده را نشان می‌­داد، به پاسخ‌­های کوتاه بسنده می‌­کرد. مشخص نبود وی در برابر سوال­‌ها غافلگیر شده و نمی‌­تواند جواب دهد و یا این شکل پاسخ­گویی وی در نتیجه اعتراض به کیفیت سوال­ها بوده است.

«هدیه تهرانی» نیز غایب بزرگ نشست­‌های روز چهارم جشنواره بود.وی در این روز، دو فیلم پشت سر هم «مسخره‌­باز» و «روزهای نارنجی» را داشت و به رسم سالیان اخیر، ترجیح داده در جشنواره حضور نیابد.البته «آرش لاهوتی» (کارگردان روزهای نارنجی) از قول خانم تهرانی عذرخواهی کرد و گفت ایشان چون در مسافرت هستند، نتوانستند در نشست شرکت کنند که این جمله او با واکنش «احسان کرمی» مجری نشست‌­های این روز مواجه شد که گفت : نمی­‌دانم چرا ایشان هر سال، در ایام جشنواره به فکر مسافرت می‌­افتند !

آن­چه در نشست فیلم‌­ها به مانند سالیان قبل به چشم می­‌خورد، ضعیف و پائین بودن سطح سوالات است.مسئولان برگزاری، بارها اشاره کرده‌­اند که این نشست‌­ها مکانی برای پرسش ­و پاسخ رسانه‌­ای است و محفلی برای نقد و بررسی آثار نیست.به همین دلیل، سطح سوالاتی که از عوامل سازنده پرسیده می‌­شود گاهی تا اندازه‌­ای پایین است که خود عوامل نیز نسبت به طرح آن اعتراض کرده و یا با لحنی تمسخرآمیز با آن برخورد می­‌کنند.قطعاً تبدیل نشست­‌ها به محلی برای نقد و بررسی آثار با حضور بیشتر عوامل کلیدی یک فیلم، می ­تواند سطح کیفی این نشست‌­ها و بار علمی آن را بیشتر کند.

انتهای پیام/4104/