وارث مکتب سامراء که حوزه علمیه قم را تأسیس کرد

به گزارش خبرنگار حوزه احزاب گروه سیاسی خبرگزاری آنا، حاج شیخ عبدالکريم حائری‌يزدی در 10 بهمن سال 1315 دارفانی را وداع گفت. وی یکی از برجسته‌ترین افراد مذهبی در تاریخ ایران می‌توان به شمار آورد. اصلی و اصولی‌ترین فعالیت وی تأسیس حوزه علمیه قم بود.

علامه حائری‌یزدی یا به تعبیر زمان خویش شیخ الاسلام عبدالکریم حائری یزدی در تاریخ ۱۲۳۸ به دنیا آمد. وی از مجتهدان و مراجع تقلید شیعه و بنیان‌گذار حوزهٔ علمیهٔ قم بود. یزدی بعد از درگذشت فتح‌الله غروی اصفهانی، مرجعیت عامه شیعه را برعهده داشت.

وی تحصیلات مقدماتی خود را در حوزه علمیه شهر عقدا از توابع اردکان استان یزد سپری کرد. شوق تحصیل مذهبی شیخ را به سمت تحصیلات حوزوی سوق داد. شیخ عبدالکریم 12 سال در سامرا به تحصیل پرداخت و در این مدت از درس‌های عالمانی مانند؛ سید محمد بن قاسم فشارکی اصفهانی و شیخ فضل‌الله نوری سود برد.

عبدالکریم در سال ۱۲۹۳ در زمانی که دامنه آشوب‌های ضد انگلیس در عراق بالا گرفت به ایران آمد و تا سال ۱۳۰۱  که به قم رفت در حوزه علمیه سلطان آباد بود. وی به مدت هشت سال در این حوزه تدریس کرد. تاب الصلوه، کتاب مفصلی دربارهٔ مسائل نماز، درر‌الاصول و مجموع رسائلی از تألیفات این عالم بزرگ است. امام خمینی(ره) از شاگردان شیخ عبدالکریم یزدی بود.

علمای قم در بازگشت سفر شیخ از مشهد، به یاد روایاتی منسوب به امام زمان(عج) را می‌آوردند و این سبب می‌شود که شیخ عبدالکریم حائری یزدی حوزه علمیه قم را تأسیس کند. آیت‌الله‌ حائری در سال ۱۳۰۰ به دعوت عالمان قم، به آن شهر رفت و با شکل دادن به حوزه علمیه قم و بر عهده گرفتن ریاست آن، در قم ماندگار شد.

این هجرت بزرگ شیخ سبب شد بسیاری از افرادی مانند؛ سیدمحمدتقی خوانساری، سیداحمد خوانساری، امام خمینی، آیت‌الله سیدمحمد‌رضا گلپایگانی و محمدعلی اراکی، به قم بیایند و بعدها همگی از علمای بزرگ شوند.

عبدالکریم حائری به روش مکتب سامراء و با الهام از میرزای شیرازی درس می‌داد. در این شیوه، پس از طرح مسئله، بدون هیچ اظهار نظری، نخست دیدگاه‌های گوناگون و دلایل هر یک بیان می‌شد، سپس استاد ضمن نظرخواهی از شاگردان و تبادل نظر با آنها به جمع بندی آرا می‌پرداخت، آنگاه نظر خود را می‌گفت و در پایان اجازه می‌داد شاگردانش با او درباره این نظر بحث کنند و به نقد آن بپردازند.

انتهای پیام/4082/