ماجرای بدعهدی آمریکا در مذاکرات آزادی جاسوسها در سال 1981 چه بود
به گزارش خبرنگار حوزه احزاب گروه سیاسی خبرگزاری آنا، دانشجویان پیرو خط امام در 13 آبان سال 1358 برای تظاهرات ضدآمریکایی در مقابل سفارت این کشور در خیابان طالقانی تجمع کردند. بعد از تجمع بود که دانشجویان به داخل لانه جاسوسی آمریکا رفته و آغازی بر پایان این کشور در ایران شد.
در این زمان دانشجویان پیرو خط امام برای کوتاه کردن دست استعمارگران آمریکایی، 444 روز جاسوسان آمریکایی را در اختیار گرفتند و چند مطالبه از دولت این کشور به ریاست کارتر داشتند. ابتدا رئیسجمهور آمریکا با تهدید درصدد بود تا جاسوسان خود را آزاد کند، اما زمانی که مقاومت مردم ایران را مشاهده کرد، دیگر آن زبان را به خود نگرفت.
حتی آمریکاییها در ابتدای سال 1359، برای آزادی و ساقط کردن نظام اسلامی، حمله نظامی به ایران را در دستور کار خود قرار دادند و با پیاده کردن نیروی نظامی ویژه در طبس قصد داشتند، این مهم را به سرانجام برسانند، ولی با طوفان شن مواجه و با کشتن شدن برخی از نظامیان و از بین رفتن هلیکوپترها و ... مجبور به فرار شدند.
آنها بعد از این ماجرا دریافتند، تنها راه نجاتشان، مذاکره برای آزادی این جاسوسان است. در 11 آبان 59 چهار شرط پیشنهادی کمیسیون ویژه درباره گروگانهای آمریکایی یعنی «آزاد گذاشتن تمامی سرمایههای ایران»، «لغو تمام ادعاهای آمریکا علیه ایران»، «تضمین عدم دخالت سیاسی و نظامی آمریکا در ایران» و «باز پس دادن اموال شاه مخلوع» به تصویب رسید.
سرانجام با وساطت دولت الجزایر، دولتهای ایران و آمریکا، بیانیه حل و فصل اختلافات و با توافق طرفین تنظیم شده بود، امضا کردند و آمریکا عملاً شرایط آن بیانیه را پذیرفت، بیش از ۵۰ گروگان آمریکایی پس از ۴۴۴ روز، اجازه خروج از ایران را در تاریخ ۳۰ دی ۱۳۵۹ به دست آوردند، ولی آمریکا به هیچ کدام از توافقها پایبند نبود. کارتر هم به دلیل همین موضوع از راهیابی به کاخ سفید برای بار دوم بازماند. مسئول این مذاکرات از طرف ایرانی، بهزاد نبوی بود.
انتهای پیام/4082/ 4122/
انتهای پیام/