تشدید پدیده‌ نوازندگی خیابانی ریشه در فقر دارد

حسین دی‌پیر در گفتگو با خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، درباره فعالیت نوازندگان خیابانی در سطح شهر گفت: نوازندگان خیابانی برای نشان دادن مهارت و به نمایش گذاشتن هنر خود در گرما و یا سرما در معابر عمومی حاضر نمی‌شوند، بلکه برای تأمین معاش خانواده تمام این شرایط سخت را متحمل می‌شوند تا گذران عمر کنند.

رئیس انجمن موسیقی بسیج هنرمندان تهران بزرگ بیان کرد: هر زمان که مشکلات و موانع اقتصادی در جامعه بیشتر رخ نشان می‌دهد، شاهد حضور فعال‌تر این هنرمندان در سطح جامعه هستیم. به‌ندرت حضور نوازندگان خیابانی از روی تفنن و یا دل‌سیری در معابر عمومی دیده می‌شود. اساساََ این پدیده زمانی شکل اپیدمی به‌خود می‌گیرد که مشکل اقتصادی به جامعه فشار آورده و نبود درآمد ثابت بر افزایش آن دامن می‌زند.

این کارشناس موسیقی اظهار کرد: مسئله از زمانی‌ آغا‌ز شد که ساز‌های دیجیتال پا به عرصه موسیقی گذاشته و ارکستر‌ها انسجام خود را برای تمرین‌ ‌در یک مکان از دست دادند. علاوه بر آن سازهای دیجیتال امکان حضور نوازندگان را در تولید آثار هنری گرفتند، در صورتی‌که نوازندگان برای گذران عمر و امرا‌ر معاش باید فعالیت کنند، حتی در کنار خیابان و یا در ایستگا‌ه‌های مترو و اتوبوس، هیچ فرقی نمی‌کند.

وی ادامه داد: گاهی اوقات بعضی از نوازندگان و خوانندگان حرفه‌ای نیز با لباس مبدل به خیابان می‌آیند و در حقیقت با جامعه وارد یک شوخی می‌شوند. آنها برای یافتن این پاسخ که جامعه آنها را می‌شناسد یا نه و اساساً آیا جامعه آن قدر دقت دارد که اجرا‌های روی سن و کنار خیابان را با هم مقایسه کند، اجرای خیابانی می‌کنند. به‌دنبال این نکته نیز هستند، جامعه‌ای که مشتاق شنیدن موسیقی است، اساساََ مجذوب نورپردازی داخل کنسرت‌ها و هیاهوی اجرا‌هاست یا جان کلام موسیقی را می‌طلبد.

دی‌پیر بیان کرد: عامل اصلی به‌وجود آمدن و تشدید پدیده‌ای به‌نام نوازندگی خیابانی ریشه در فقر دارد؛ هر زمان که فشار‌های اقتصادی در جامعه بیشتر می‌شود تعداد این افراد در سطح جامعه نیز بیشتر خواهد شد، البته شکل دیگری از اجرا‌ها هستند که حالت اعتراضی دارد و بیان سختی‌ها و موانع موجود بر سر راه جامعه از صدای ساز نوازنده بیرون می‌آید و نوازنده با چنگ زدن به مضراب موسیقی ناملایمات جامعه را به‌گوش رهگذران رسانده و گوشزد می‌کند با اینحال، تعداد این نوع افراد در مقابل آنان که از سر ناچاری و فقر به خیابان می‌آیند بسیار اندک است.

وی گفت: حضور هنرمندان نوازنده در کنار خیابان از جهتی برای آنان‌‌که توان مالی و فرصت حضور در کنسرت‌های آنچنانی را ندارند مغتنم است، زیرا بدون آن‌که از روی اجبار پولی را پرداخت کنند صدای ساز و اجرای ساز را می‌شنوند. جامعه به روش‌های مختلف موسیقی را می‌شنود و این راه نیز یکی از همین روش‌هاست.

دی‌پیر در پایان سخنانش گفت: از حق نباید گذشت، در میان نوازندگان خیابانی افرادی با احساس، هنرمند، دردمند و حرفه‌ای به‌چشم می‌خورد، برای استفاده از این ظرفیت بالا باید سرمایه‌گذاری و ساماندهی صورت بگیرد. نوازندگان خیابانی افرادی هستند که از مهارت خود کسب درآمد می‌کنند و بسیار شریف و قابل احترام‌اند، با احساس‌تر و شریف‌تر از آن‌ها، کسانی هستند که قدر هنر این‌ عزیزان را می‌دانند و بی‌نصیب‌شان نمی‌گذارند. ایراد اجرای موسیقی خیابانی تنها در این‌جاست که جای نوازنده را که باید در صدر باشد به کنار خیابان و روی زمین تنزل داده است.

انتهای پیام/4100/ 4122/ن