نشانههای فروپاشی امپراتوری آمریکا در منطقه
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری آنا، از نشانههای فروپاشی امپراتوری آمریکا در سطح جهان، کاهش روزافزون قدرت آن در حاکمیت بر همپیمانانش و ملزم کردن آنها به اجرای سیاستهایی متناقض با منافع ملی و حیاتیشان است. آنچه بر تبعات منفی این مسئله برای ایالاتمتحده میافزاید و موجب تضعیف سیطره جهانی آن میشود، نزدیکی همپیمانان محوری واشنگتن، یعنی ترکیه و هند به دشمنان آن ازجمله روسیه، چین و ایران، برای بنا کردن ائتلافها و شراکتهایی در راستای تأمین منافع ملی این کشورهاست.
در این رابطه، سیاست تهدید همپیمانان آمریکا از یکسو و سیاست تطمیع و پیشنهادهای سخاوتمندانه آنان از سوی دیگر، نتوانست حرکت ترکیه و هند به سمت شراکتهای مذکور را متوقف کند. در این میان، مسئلهای که بیش از هر چیز باعث نگرانی آمریکا شده، آن است که این رفتار همپیمانانش، به الگویی برای دیگر شرکای آنان در منطقه تبدیل شود.
ترکیه و معامله اس 400
ایالاتمتحده همواره تلاش کرده است چیزی شبیه به انحصار سلاح را به همپیمانان خود تحمیل کند؛ سیاستی قدیمی که دولتهای استعماری اروپا آن را به خدمت میگرفتند؛ بدین معنا که آمریکا در پی آن است که همپیمانانش را مجبور به خرید سلاح از خود کند؛ بهویژه در زمینه خرید جنگندهها، سامانههای دفاع هوایی و رادارها، تا به این شکل وابستگی و تبعیت نظامی این دولتها به آمریکا عمیقتر شده و مهمتر آنکه از دیگر کشورهای رقیب ایالاتمتحده سلاح خریداری نکنند. اما تلاش برخی همپیمانان آمریکا برای خرید سلاح و انعقاد معاملههایی در این زمینه با دیگر کشورها، نشاندهنده توجه و اراده آنها برای محدود کردن وابستگی نظامی و سیاسی آنها به دولت آمریکاست؛ مسئلهای که با خشم مسئولان آمریکایی مواجه شده است.
دراینباره باید به معامله ترکیه با روسیه، برای خرید سامانه اس 400 اشارهکنیم؛ که به دنبال آن، تهدیدهای آمریکا در مورد تحریم ترکیه آغاز شد و حتی آمریکاییها ترکیه را تهدید به لغو قرارداد واگذاری جنگندههای اف-35 کردند؛ اما ترکها به تهدیدات واشنگتن اهمیتی ندادند تا در ادامه دولت آمریکا به تلاشهایی برای تطمیع ترکیه متوسل شده و پیشنهاد فروش موشکهای پاتریوت را به آنان بدهد. اما ترکیه از زبان وزیر خارجه خود در پاسخ به این پیشنهاد آمریکا گفت: «ترکیه در آینده پاتریوت را خریداری میکند، اما اگر پیششرط این معامله، لغو خرید اس 400 روسی باشد، این معامله محال است.»
هند، روسیه و ایران
هند نیز از حیث تلاشهای واشنگتن برای باجگیری از آن، شرایطی مشابه ترکیه را تجربه کرد. «م.ک بدراکومار» دیپلمات هندی در مقالهای دراینباره مینویسد: «گروههای فشار آمریکا یک حمله روانی را به راه انداختهاند تا سیاستگذاران هند را از امضای توافق با روسها منصرف کنند. این تجربه نشان میدهد که آمریکاییها در زمینه اجرای عملیات تطمیع و فریب، خبره هستند. حقیقت آن است که هیچ تحریمی در کار نیست و طرح این گزینه از سوی آمریکاییها واقعیت ندارد. هدف فشارهای آمریکا، تنها ضربه زدن به روابط هند با روسیه است. این داستان، شبیه به همان اتفاقاتی است که بین واشنگتن و آنکارا واقع شد و این حوادث، باید برای متخصصان مسائل دفاعی و استراتژیک در هند، درس خوبی باشد. آمریکاییها ترکیه را از عواقب خطرناک ترساندند، اما اردوغان هیچ توجهی به تهدیدات آنها نکرد.»
همکاری اقتصادی و تجاری هند با ایران، دیگر موضوع اختلاف بین واشنگتن و دهلینو است. در سال گذشته، قراردادی بین ایران، هند و افغانستان به امضا رسید که بهموجب آن، هند از بخشی از بندر چابهار ایران استفاده میکند. این اتفاق، راه را به روی کالاها و تولیدات هندی به سمت ایران، افغانستان، آسیای میانه، روسیه و اروپا میگشاید. ازنظر آمریکا، مسئله خطرناک در این توافق آن است که یکی از نتایج آن، راهاندازی یک مکانیسم مالی برای تعامل بین دو کشور است، که بر اساس آن از دلار استفاده نمیشود.
بنابراین، مطرح نبودن ایالاتمتحده بهعنوان منبع انحصاری خرید سلاح و عدم پایبندی دولتهای محوری همپیمان آن، به التزامات استراتژیکش، دو تحول مهم هستند که در ضمن متغیرهای بزرگی قرار میگیرند که روابط بینالمللی در جهان شاهد آن است.
انتهای پیام/4106/خ
انتهای پیام/