حضور در جبهه با تن زخمی

به گزارش خبرنگار حوزه حماسه و مقاومت گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، شهید رستمعلی نوری در مهرماه ۱۳۳۵ در روستای ناوه از توابع بخش گرمخان شهرستان بجنورد به دنیا آمد.

وی در هشت سالگی توانست قرآن را بخواند. در ۱۲ سالگی با قواعد تجويدی قرآن آشنا شد و در همان سنين نوحه و مصيبت‌خوانی ائمه اطهار را نيز فرا گرفت. رستمعلی در سال ۱۳۵۳ به سربازی رفت. دو سال خدمت سربازی را در شرايط بسيار سختی در تهران گذراند. در بازگشت به زادگاهش، در تظاهرات مردم بجنورد علیه رژیم شاه حضوری فعالانه داشت.

با پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی، به عضويت سپاه درآمد به مناطق عملیاتی رفت. این شهید بزرگوار به جز مرخصی‌های کوتاه‌مدت و پراکنده، حدود هشت سال در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضوری فعالانه داشت. در طول این مدت چندین بار مجروح و شیمیایی شد. شهید رستمعلی نوری سرانجام در سال ۱۳۷۰ بر اثر یک سانحه رانندگی به شدت مجروح شد و پس از انتقال به بیمارستان بر اثر عوارض مجروحیت شیمیایی به شهادت رسید.

خاطره زیر به نقل از احیا محمد امیری از همرزمان این شهید بزرگوار نقل شده است:

علی همیشه در جبهه بود و فقط زمانی به عقب بر می‌گشت که مجروح شده باشد. او در همه عملیات‌ها زخم برداشته بود. در یکی از جنگ‌ها تیری به مچ دست ایشان اصابت کرده بود و از آن طرف خارج شده بود.

او به کسی نگفت که زخمی شده است به این دلیل که می‌گفت نمی‌خواهم برای زخمی ساده از ادامه کار بازمانم. با اصرار زیاد ما راضی شد که برای مداوا به عقب بازگردد چون در غیر این صورت زخم عفونت می‌کرد و مجبور می‌شد مدت زمان بیشتری برای معالجه آن صرف کند. وقتی به ایشان می‌گفتیم شما با این همه زخم و جراحت چرا در جبهه می‌مانید، ایشان در پاسخ از روز عاشورا می‌گفتند که حضرت ابولفضل‌العباس (ع) با آن‌ که دو دست مبارکشان قطع شده بود باز هم در کنار امام حسین (ع) به رزم علیه کفر پرداختند.

انتهای پیام/۴۰۷۲/۴۱۰۴/