8 جمله‌ای که نباید در محل کارتان بگویید

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، به کار بردن عبارت‌های نامناسب چه در محل کار باشد، چه در خانه یا مدرسه و دانشگاه، می‌تواند جلوه نامطلوبی از شخصیت ما را به نمایش بگذارد. مسلماً حذف چنین عبارت‌هایی که تأثیرات خوبی روی اطرافیانمان نمی‌گذارند، نتایج مثبتی در بر خواهد داشت. در ادامه این مطلب با چند عبارتی که نباید آن‌ها را در محل کار استفاده کنید، آشنا خواهید شد.

1- سعی خودم را می‌کنم

به جای استفاده از این عبارت آبکی و حاکی از اراده‌ای سست، اعتماد همکارانتان به خودتان را با مشخص ساختن شفاف انتظاراتتان افزایش دهید. بگذارید برایتان مثالی کاربردی بزنم. به جای عبارت نامناسب «سعی می‌کنم انجامش بدهم» از عبارت مناسب «نمی‌توانم گزارش را امروز بنویسم اما تا فردا بعدازظهر تحویلش می‌دهم» استفاده کنید.

2- الان وقت ندارم

حتی اگر واقعاً این طور باشد، باید بدانیم که هیچ فردی دوست ندارد نسبت به چیز یا فرد دیگری کم اهمیت‌تر دیده شود. برای تقویت روابط مثبت و انتقال همدلی بهتر است بگوییم، «خوشحال می‌شوم درباره این موضوع بعد از جلسه صبح من صحبت کنیم. می‌توانم ساعت دو بعدازظهر برای این منظور در خدمتتان باشم». در مجموع باید تلاش کنید تا ذهن همکارانتان نسبت به شما منفی نشود.

3- منتظر خبرتان هستم

اضافه کردن این جمله در انتهای یک پیامک، ایمیل کاری یا حتی تماس تلفنی با همکار دیگرتان کار آسانی است اما این عبارت بیشتر از آن که فعالانه باشد، منفعلانه است. اگر می‌خواهید نتیجه خوبی بگیرید، باید سعی کنید که سر رشته کار را خودتان به دست داشته باشید. به طور مثال به جای عبارت نامناسب «چه ساعتی می‌توانید بیایید؟ منتظر خبرتان هستم»، از این عبارت مناسب کمک بگیرید، «چهارشنبه ساعت  یک تا ۳ بعدازظهر وقت دارم. احتراماً کدام ساعت برای شما مناسب‌تر است؟»

4- کوتاهی از من نبود

این که هر زمان اشتباهی در محل کارمان رخ می‌دهد، انگشت اتهام را به سمت دیگران بگیریم تا خودمان را تبرئه کنیم به طور قطع کار درستی نیست. به جای این کار، درباره چیزهایی که خارج از حیطه کنترل شما بوده است باید صادق باشید. حقایق را به شکلی حرفه‌ای مطرح و تصمیم نهایی را به رئیس‌تان واگذار کنید اما این تصور که هیچ وقت اشتباهی از شما سر نمی‌زند، غیر معقول است. رئیس و دیگر همکارانتان باید مهارت پذیرش اشتباه را در رفتارهای شما ببینند.

5- منصفانه نیست

رعایت نشدن عدالت در محیط‌های کاری، کم و بیش اتفاق می‌افتد و تا حدودی هم اجتناب‌ناپذیر است. با این حال به جای تندی و اخم و تخم کردن، ناراحتی‌تان را به یک اقدام مفید تبدیل کنید. از حقایق به جای احساسات برای استدلال درباره مورد این که حق با شماست، استفاده کنید. به طور مثال به جای عبارت نامناسب «این منصفانه نیست که او به جای من به کنفرانس برود»، از عبارت مناسب «من 20 ساعت روی این سخنرانی کار کرده‌ام و تسلط خوبی برای صحبت کردن در این زمینه دارم بنابراین رفتنم به کنفرانس منطقی‌تر است» استفاه کنید.

6- شاید به نظر احمقانه بیاید اما ...

همه ما در جلسات کاری زیادی شرکت می‌کنیم و گاهی باید درباره یک موضوع، نظرمان را صریحا اعلام کنیم. استفاده از عبارت‌هایی همچون «شاید به نظر احمقانه بیاید اما ...» قبل از این که شنوندگان خودشان نظرات شما را ارزیابی کنند، عینک منفی روی چشم آن‌ها می‌گذارد. به جای این که خودتان را تخریب کنید، تمرین کنید تا با اطمینان بیشتری درباره ایده‌هایتان سخن بگویید. عبارت مناسب «ایده‌ای که من برای جلسه بعدی مان دارم با کارهایی که معمولاً انجام می‌دهیم کمی متفاوت است اما فکر می‌کنم بتوانیم از این طریق به نتایج تازه‌ای برسیم» یک شروع خیلی خوب برای دادن نظری متفاوت است که توجه بقیه را هم جلب خواهد کرد.

7- مشکلی نیست

حتی اگر به کار بردن این عبارت بی ضرر باشد، ممکن است این تصور را در همکارانتان ایجاد کند که کاری که انجام می‌دهید کمی مشکل‌ساز است. عبارت‌هایی مانند «با کمال میل» یا «خوشحال می‌شوم این کار را انجام بدهم»، گزینه‌های بهتری برای قبول انجام یک کار هستند. حالا که شما لطف می‌کنید و کاری را برای دیگران انجام می‌دهید، چرا حس خوبی هم به آن‌ها هدیه نمی‌دهید؟

8- منطقی به نظر می‌رسد؟

این سؤال باعث می‌شود به نظر برسد که زیاد از خودتان مطمئن نیستید. می‌توانید از عبارت‌هایی مثل «اگر نکته‌ای در‌این‌باره به ذهنتان می‌رسد، مطرح کنید» یا «شما چه نظری در این باره دارید؟» که همان معنی را می‌دهند و اعتماد به نفس بیشتری را هم می‌رسانند، استفاده کنید.

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/4028/