شمس آقاجانی: جلسات شعر در کافه‌ها بیشتر برای کسب درآمد برپا می‌شود
شاعر مجموعه‌هایی چون «مخاطب اجباری»، «گزارش ناگزیری» و «راویِ دوم شخص» معتقد است تنها جلسات و حرکت‌هایی می‌تواند به رشد و شکوفایی شعر کمک کند که حاصل برنامه‌ریزی‌های سیستماتیک و هدفمند باشد.
شمس آقاجانی در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی آنا، با اشاره به سابقه جریان‌ها و جلسات مربوط به نقد شعر در دوره‌های مختلف گفت: «معمولا در کشور ما، حرکت‌های گروهی در حوزه شعر، فاقد رویه‌های سیستماتیک بوده و بیشتر تابع شرایط سیاسی و اجتماعی در دوره‌های مختلف بوده است.»
وی توضیح داد: «به عنوان مثال با روی کار آمدن دولت جدید، فضا برای فعالیت‌های فرهنگی و هنری تا حدودی بازتر از زمان دولت قبل شده است و امکان برگزاری جلسات در اماکنی همچون کافه‌ها، فرهنگ‌سراها و... بیشتر شده است. این تغییر فضاها در دوره‌های مختلف مانع از ایجاد جریان‌ها و حرکت‌های هدفمند و مستمر شده اما امیدواریم در آینده شاهد باز شدن هرچه بیشتر فضاها باشیم.»
این منتقد ادبی در شرح امکانات جدید و گشایش‌های اتفاق افتاده گفت: «اخیرا شاهد ایجاد زمینه فعالیت با مدیاهای جدیدی هستیم؛ مثل کارهای اجرایی و همراهی شعر با سایر گرایش‌های هنری مانند تئاتر، موسیقی، نقاشی و... به عنوان مثال گروهی زمینه برگزاری پرفورمنس‌های مبتنی بر شعر را در گالری دنا ایجاد کرده. یا مثلا چندی پیش شاهد تلفیق شعر و تئاتر در «مکتب تهران» بودم.»
| متاسفانه بعضا شاهد گشایش کارگاه‌هایی هستیم که برگزارکنندگان‌شان بیشتر دنبال مطرح کردن خود با عنوان‌های پرطمطراق هستند و صلاحیت کارگاه‌داری را ندارند |
آقاجانی ضمن بیان این مطلب که پیش‌بینی می‌کند حرکت‌ها و نو‌آوری‌هایی از این دست در آینده بیشتر شوند، خاطر نشان کرد: «همانطور که گفتم موفقیت در حرکت‌های اینچنینی، نیازمند هدفمندی است. به عبارت دیگر دست‌اندرکاران این گروه‌ها باید از ابتدا بدانند که قرار است چه بکنند و از حرکت‌های باری به هر جهت پرهیز کنند. البته اینکه شرایط تا چه حد به آنها امکان استمرار و تداوم فعالیت می‌دهد هم مساله‌ای است.»
وی همچنین درباره تعدد جلسات نقد و بررسی شعر اظهار داشت: «در گذشته رابطه مخاطب با شاعر، به مجموعه شعر آن شاعر خلاصه می‌شد اما مدتی است که برقراری ارتباط حضوری و دیدن اجرای شاعر برای مخاطبان در جلسات مختلف مهم شده است. این اتفاق بدی نیست؛ منتها جلسات مذکور باید فاکتورهای لازم را داشته باشند.»
شاعر مجموعه «راویِ دوم شخص» ادامه داد: «اینکه یک نفر کافه یا بوفه‌ای راه‌اندازی کند و بخواهد برای افزایش درآمدش جلسات ادبی برگزار کند و مثلا از دوستانش که -صلاحیت کافی را ندارند- بخواهد تا برایش جلسه شعری راه بیاندازند، نتیجه مثبتی نخواهد داشت؛ بلکه حتی باید این جلسات را در حکم آفت‌ها و آسیب‌های این حوزه دانست که می‌توانند زیان‌آور باشند.»
آقاجانی درباره فعالیت کارگاه‌ها و صلاحیت کارگاه‌داری نیز گفت: «شخصی که اقدام به راه‌اندازی کارگاه می‌کند، اولا باید صلاحیت علمی این کار را داشته باشد و ثانیا دارای روحیه کارگاهی باشد. یعنی بتواند کارگاهی برخورد کند و حتی خود را عضوی از کارگاه بداند.»
وی ضمن بیان این مطلب که کارگاه‌های حایز شرایط، همیشه تاثیرات مثبتی بر جریان‌های شعری داشته، افزود: «متاسفانه بعضا شاهد گشایش کارگاه‌هایی هستیم که برگزار کنندگان‌شان بیشتر دنبال مطرح کردن خود با عنوان‌های پرطمطراق هستند و صلاحیت کارگاه‌داری را ندارند؛ بنابراین نه تنها نمی‌توانند کمکی به پیشرفت اعضای کارگاه بکنند، بلکه ممکن است برای آنها آسیب‌زا هم باشند.»
انتهای پیام/
