پیام فرانسه به تل‌آویو رسید؛
جولان جلیقهزردهای ضدسرمایه‌داری در سرزمین‌های اشغالی
پیام جلیقهزردهای فرانسه اکنون به سرزمین‌های اشغالی رسیده و پای جنبش ضدسرمایه‌داری را به نقطه‌ای حساس در غرب آسیا باز کرده است.
گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا-مجتبی اسماعیلی: چهار هفته‌ای است که جنبشی با عنوان «جلیقهزردها» فرانسه را به آوردگاه مبارزه میان معترضان به نابرابری‌های اقتصادی و پلیس تبدیل کرده‌اند. صحنه ضرب و شتم معترضان از سویی و غارت و به آتش کشیده شدن مغازه‌ها از سوی دیگر، پاریس را به قلب دگرگونی‌های سیاسی قرن معاصر بدل کرده است. دگرگونی از آن‌رو که این روزها نه در شانزه‌لیزه بلکه در بلژیک، هلند، انگلیس و آلمان نیز می‌توان راهپیمایی‌های اعتراض‌آمیز مشابهی را یافت.
گرچه برخی کارشناسان «جلیقهزردها» را خروشی انقلابی از سوی طبقه متوسط می‌دانند ولی برخی‌ها این گروه را «طغیان یاغیانی» می‌دانند که به‌دنبال ماجراجویی هستند. ماجراجویی آنها البته این روزها معطوف به اروپا نیست و هواداران یا وابستگان آنها را که به‌دنبال ایجاد نوعی موج ضدسرمایه‌داری در جهان هستند، می‌توان در کشورهای آفریقایی و برخی مناطق غرب آسیا یافت. درواقع این «اعتراض به نظام سرمایه‌داری» است که مرز نمی‌شناسد و باعث شده است زنجیروار هواداران این جریان به موج خروشان معترضان بپیوندند.
جلیق‌زردها حق قانونی خود را می‌خواهند
پیش‌از آنکه جریان‌سازی جلیقه زردها و تأثیر آنها بر دیگر کشورها را بررسی کنیم، بد نیست به اظهارات «الکساندر بیووایس چیوا»، از سخنگویان جلیقهزردها نگاهی بیندازیم. وی در بخشی از مصاحبه خود با خبرنگار گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا درباره فلسفه اعتراضات این جریان گفته بود آنها حق قانونی خود را مطالبه می‌کنند و از این حق قانونی برخوردارند که اعتراض خود را به‌صورت قانونی و مسالمت‌آمیز پیگیری کنند. وی همچنین بر مسالمت‌آمیز بودن اعتراضاتشان تأکید کرد و گفت: «99 درصد جلیقهزردها خواستار اعلام اعتراض خود به‌صورت کاملاً مسالمت‌آمیز هستند و از دست‌زدن به هرگونه خشونتی پرهیز می‌کنند. آنچه در رسانه‌ها بازتاب یافته یک درصد از معترضان را نشان می‌دهد که رفتارشان به‌هیچ‌وجه قابل قبول نیست».
وی در ادامه برخی ادعاهای غرب را درباره ارتباط دولت جمهوری اسلامی ایران با این جریان تکذیب کرد و افزود: «ما در راه اعتراضات خود از برخی جنبش‌ها که علیه استبداد و برای رسیدن به دموکراسی بود الهام گرفته‌ایم، ولی اینکه بگوییم یک کشور خارجی در حال مدیریت این جریان است، کاملاً تکذیب می‌کنم. جلیقهزردها صدای واقعی و فروخورده مردم فرانسه هستند و شما می‌بینید که 74 درصد مردم از این جنبش حمایت می‌کنند».
موج جلیقهزردها در آفریقا و غرب آسیا
سیگنال موج موسوم به «جلیقهزردها» پس از تثبیت جایگاه خود در اروپا به سایر نقاط جهان ازجمله در آفریقا رسید. مردم معترض تونس روز گذشته در قالب جریان موسوم به «جلیقه‌قرمز» تظاهرات مسالمت‌آمیزی برگزار و اعلام کردند دنباله‌رو جریان «جلیقهزردها»ی فرانسه هستند و آرمان‌هایشان را در حوزه‌های اجتماعی و اقتصادی دنبال می‌کنند.
این جنبش نوپای تونس حتی کنفرانسی خبری در پایتخت برگزار کردند، جلیقه‌های قرمز پوشیدند و به‌طور رسمی فعالیتشان را آغاز کردند. «ریاض جراد»، فعال اجتماعی تونس دراین‌باره گفت: «ما جریان خود را از جلیقهزردها الهام گرفته‌ایم و تلاش می‌کنیم در راستای منافع ملت تونس گام برداریم. تونسی‌ها خواهان رفاه و بهبود وضعیت زندگی خود هستند و در دولت کنونی چیزی جز فساد، سوءمدیریت، توسعه غیرعادلانه و افزایش میزان فقر نیافته‌اند».
جلیقه‌قرمزهای تونس شاخص‌ترین خواسته‌های خود را بهبود وضعیت معیشت، اطلاعات فوری در حوزه‌های بهداشت، آموزش، حمل‌و‌نقل عمومی، افزایش دستمزدها، ساماندهی وضعیت بازنشستگان و مجازات مفسدان عنوان کرده‌اند.
تظاهرات جلیقه‌قرمزها باعث شد تا «یوسف الشاهد»، نخست‌وزیر تونس به آن واکنش نشان دهد و در اختتامیه کنفرانس ملی مبارزه با فساد در این کشور گفت: «مبارزه با فساد برای تقویت حاکمیت قانون و روند دموکراسی لازم است و باید همگان به تلاش خود دراین‌راستا ادامه دهند».
اما در قاهره جنبش جلیقهزردها رنگ و بوی دیگری داشت. دولت مصر به‌دلیل نگرانی از شیوع این جریان در کشور، فروش جلیقۀ زرد را در همه مغازه‌ها ممنوع اعلام کرد. یکی از فروشندگان لباس در مرکزی تجاری در قلب قاهره دراین‌باره گفت: «نیروهای امنیتی فروشندگان منطقه را از خرید و فروش جلیقه‌های زرد منع کرده‌اند و اگر کسی چنین اقدامی انجام دهد دچار دردسرهای زیادی می‌شود».
دراین‌راستا پلیس اسکندریه «محمد رمضان»، یکی از وکیلان این شهر را که تصویرش با یک جلیقه زرد منتشر شده بود، بازداشت و با دستور دادستانی به 15 روز حبس محکوم کرد. با وجود این، جنبش جلیقهزردها بازتاب زیادی در رسانه‌های مصر دارد و این رسانه‌ها در تلاش‌اند تا مطالبات این جریان را بخشی از آرمان ملت مصر عنوان کنند.
اواخر هفته گذشته نیز فعالان فضای مجازی تصاویری از معترضان جلیقه‌زرد را در شهر «اربد» واقع در شمال اردن منتشر کردند. معترضان خواستار کاهش قیمت‌ها هستند و به سیاست‌های اقتصادی و مالیاتی دولت این کشور اعتراض کرده بودند.
اردنی‌ها از حدود 6 ماه پیش مخالفت خود را با تصویب قانون مالیات بر درآمد اعلام کرده بودند که افزایش دامنه اعتراض باعث شد تا کابینه سابق به ریاست «هانی الملقی» کنار برود، اما با روی کار آمدن دولت «عمر الرزاز» این قانون با مختصر اصلاحاتی یکشنبه گذشته تصویب شد و قرار است از ابتدای سال جدید میلادی در اردن اجرا شود با این وجود اردنی‌ها بار دیگر به این قانون جدید نیز معترض‌اند.
جولان جلیقهزردها در سرزمین‌های اشغالی
پیش از ورود به این مبحث باید گفت یکی از ارکان سرمایه‌داری این است که نژادی بر نژاد دیگر برتری داده شود. در آمریکا جنبش وال‌استریت بر مبنای غلبه سفیدپوستان بر سیاه‌پوستان بود. بر همین مبنا در سرزمین‌های اشغالی نظام سرمایه‌داری برای برتری دادن صهیونیست‌ها بر سایر نژادها شکل گرفت. درواقع سرمایه‌داری بدون برتری نژادی قابل درک و معنا نیست و نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد.
پس از دامنه‌دار شدن موج جلیقهزردها در سراسر اروپا و رسیدن آن به آفریقا، ده‌ها صهیونیست در سرزمین‌های اشغالی و تل‌آویو به خیابان‌ها ریختند و درحالی‌که جلیقه‌های زرد بر تن داشتند به تورم فزاینده در این رژیم اعتراض کردند. پلیس رژیم صهیونیستی اعلام کرد 10 تظاهرکننده را به اتهام اخلال در نظم عمومی و حمله به افسران پلیس بازداشت کرده است. تظاهرکنندگان همچنین ده‌ها خیابان سرزمین‌های اشغالی را به کنترل خود درآورند که به ایجاد ترافیک‌های سنگین و اخلال در عبور و مرور منجر شد.
شبکه 10 تلویزیون رژیم صهیونیستی با نشان دادن معترضانی که پرچم این رژیم را در دست داشتند، تعدادشان را حدود 100 نفر عنوان کرد. فعالان صهیونیست فرانسه را الگوی خود خواندند و خواستار افزایش میزان مشارکت مردم در تظاهرات ضد این رژیم در سرزمین‌های اشغالی شدند.
موج اعتراضات در سرزمین‌های اشغالی که به سبک اعتراضات جلیقهزردهای فرانسوی برگزار می شود در زمانی است که رژیم صهیونیستی چندی پیش در گزارشی مدعی شده بود این رژیم از رشد اقتصادی خوب برخوردار و نرخ بیکاری و تورم کاهش یافته است. معترضان معتقدند وضعیت این رژیم نه‌تنها بهبود نیافته بلکه از 2011 تاکنون به مراتب بدتر شده است. اعتراضات در سرزمین‌های اشغالی تا حدی است که سیاستمداران این رژیم نیز به جمع معترضان پیوسته‌اند و «یائیر لاپید»، رهبر حزب آینده با پوشیدن جلیقۀ زرد تلاش کرد خود را همراه معترضان نشان دهد. وی یکی از مخالفان سیاست‌های «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی است.
نظام سرمایه‌داری رو به افول است
دژ جلیقهزردها در مقابل امانوئل مکرون در فرانسه، موافقان خروج انگلیس از اتحادیه اروپا و خداحافظی آنگلا مرکل با عصر طلایی آلمان سه پازلی هستند که سقوط اروپای واحد و روبه‌افول بودن نظام سرمایه‌داری در غرب را تداعی می‌کنند. همان‌گونه که نفوذ این جریان در آفریقا و غرب آسیا چنین فرضیه‌ای را در ذهن تدعی می‌کند.
نمی‌توان به‌طور دقیق گفت چه بلایی بر سر اروپای واحد خواهد آمد، ولی ریش و قیچی اروپایی‌ها اکنون در دستان کسانی است که خیابان‌های لندن، پاریس و دیگر نقاط اروپا را در دست دارند و با جلیقه‌های زرد، خواهان نظامی خارج از سیطره سرمایه‌داران هستند. درواقع آنها دنباله‌رو جنبش وال‌استریتی هستند که از آمریکا برخاست و مردم جهان را به داشتن جهانی ضد سلطۀ سرمایه‌داران دعوت کرد. درواقع نظام سرمایه‌داری این روزها در یک دور باطل گرفتار شده و این تضاد منافع سرمایه‌داری و نزول سود سرمایه است که با افزایش فقر و نارضایتی همراه است.
در پایان اینکه نظام سرمایه‌داری درحالی در غرب رو به افول گذاشته است که ایران 40 سال پیش مقابله و محو آن را جزو سیاست‌های خود قرار داده بود و توانسته است از سلطه ساختار سرمایه‌داری طاغوتی در کشور جلوگیری کند. حال در غرب با الهام از انقلاب اسلامی ایران آزاداندیشان جهان به‌دنبال احقاق حقوق خود از مشت آهنین طبقه سرمایه‌داری هستند که یک درصد جوامعشان را تشکیل می‌دهند ولی 99 درصد منابع دراختیار آنهاست.
انتهای پیام/4106/4033/پ
انتهای پیام/
