وقتی سلامتی دانش‌آموز از همه چیز مهم‌تر نیست!

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، ماجرای تنبیه بدنی دانش‌آموز دوم ابتدایی در مشهد با سیلی به دلیل ضعف در درس ریاضی که منجر به شکستن گونه و بینی‌اش شد و پخش گزارش ۲۰:۳۰ از روش عجیب معلم همدانی در تنبیه شاگردان به اسم شوخی، بار دیگر ماجرای تنبیه دانش‌آموزان در مدارس را مورد توجه قرار داد. البته هیچ منطقی نمی‌پذیرد که دانش‌آموز برای یادگیری باید تنبیه شود. با این حال و اگر می‌خواهیم به یک واکاوی درست در این حوزه دست یابیم باید به بررسی چرایی تنبیه از منظر سه عامل دخیل در این اتفاق بپردازیم؛ وزارت آموزش‌وپرورش، آموزگار و والدین. همچنین توصیه‌هایی به دانش‌آموزانی که تنبیه می‌شوند و والدینشان هم خواهیم داشت.

وزارت آموزش‌وپرورش/ عاقبت تغییرات زیاد سیستم آموزشی

در کشور ما وزارت آموزش‌وپرورش به عنوان سیاست گذار اصلی امر آموزش و تربیت در طی 40 سال گذشته، فرازها و فرودهای بسیاری را تجربه کرده است. شاید اصلی‌ترین نقدی که به این وزارت وارد باشد، این است که هنوز نتوانسته در طی این 40 سال به یک نظام جامع آموزشی دست پیدا کند. آن چه همگان به یاد داریم، همواره شاهد آزمون و خطا و تغییر سیستم‌های آموزشی از سوی این وزارت بوده‌ایم که بخشی کاملاً بر اساس کارشناسی و اصول علمی بوده و بخشی هم متأسفانه به هیچ عنوان کارکردی در کشور ما نداشته و به بار مشکلات بیشتر افزوده است. این مسئله موجب می‌شود که آموزگاران در انجام آن چه از آن‌ها انتظار می‌رود، دچار سرگشتگی بشوند. دوره‌های آموزشی و ضمن خدمت هم با موضوعات غیرمرتبط و کیفیت نازلی که دارند، به هیچ عنوان گره گشای آموزگاران در ارتقای مهارت‌های آن‌ها متناسب با علم روز دنیا نیست. از طرفی دیگر، پای صحبت و درد دل آموزگاران و کارکنان مدارس که بنشینیم، تمام آن‌ها یک گلایه مشترک دارند؛ بی‌توجهی وزارت به مسائل معیشتی فرهنگیان و به ویژه آموزگاران.

انکارناپذیر است که فرسودگی شغلی در آموزگاران بسیار زیاد است و درآمد تخصیص داده شده به این قشر به هیچ عنوان تناسبی با میزان فعالیت آن‌ها ندارد. از سوی دیگر به علت کمبود آموزگار، هنوز هم شاهد کلاس‌هایی با تراکم بالا در مدارس دولتی هستیم که همین عامل فشارزای دیگری برای معلمان است و این که چرا وزارت با وجود آگاهی به این معضل، اقدام عاجل برای تأمین نیرو ندارد، جای تعجب است. به اعتقاد برخی از صاحب نظران، قدرت پایین چانه زنی وزارت در تخصیص بودجه از مهم‌ترین دلایل این معضل است. جایی که آموزش‌وپرورش در بودجه کشور، سهم واقعی خود را ندارد و نمی تواند برای تأمین نیرو با فراغ بال بیشتری اقدام کند. در مجموع، یکی از مهم‌ترین دلایل پایین بودن مهارت‌های آموزگاران و تمرکز نداشتن آن‌ها در خصوص آموزش بدون تنبیه، نبود اطمینان و آرامش در خصوص مسائل معیشتی از یک سو و پایین بودن کیفیت آموزش‌های ضمن خدمت از سوی دیگر هست که مسئولیت مستقیم آن به وزارت آموزش‌وپرورش، به عنوان سیاست گذار این عرصه مربوط می‌شود.

والدین/ بی‌توجه از موضوع تنبیه شدن فرزندتان نگذرید

این که فرزند دانش‌آموز شما به خاطر مسائل درسی تنبیه بدنی شود بسیار دردناک و غیرقابل‌قبول است. هیچ منطقی نمی‌پذیرد که دانش‌آموز برای یادگیری باید تنبیه شود اما جای یک سؤال وجود دارد. والدین، ادامه دهنده مسیر آموزش و تربیت مدرسه در خانه هستند. شما برای این که این مسیر به خوبی ادامه پیدا کند، چه کرده‌‌اید؟ واقعیت این است که بخش قابل توجهی از والدین یا از این مسئولیت مهم خود اطلاعی ندارند یا آن قدر درگیر این مسئله شده‌اند که توقعات غیرواقعی از فرزندشان، آموزگار و مدرسه پیدا می‌کنند. متأسفانه برخی از والدین رقابت‌هایی را که با دوستان یا آشنایان خود دارند، در فرزندان شان دنبال می‌کنند. به هر قیمتی توقع دارند فرزندشان در مسائل درسی بهترین باشد و بدتر این که این اضطراب درونی خودشان را به دانش‌آموز و اولیای مدرسه هم منتقل می‌کنند. والدین عزیز هم برای این که بتوانند مسئولیت خود را در قبال مسائل آموزشی و تحصیلی فرزندشان به خوبی انجام دهند، نیاز دارند مهارت‌هایی بیاموزند و ارتباط خود با مدرسه و آموزگار را به شکلی سازنده دنبال کنند. تحصیل دانش‌آموز، پروژه ای است که با همکاری آموزگار، والدین و اولیای مدرسه به بار می‌نشیند. با این حال، والدینی که فرزند آن‌ها مورد تنبیه فیزیکی قرار گرفته است باید نکاتی را درنظر داشته باشند. به محض بازگشت فرزندتان به خانه و مشاهده رفتارهایی که نشان دهنده ترس یا پنهان کردن موضوعی از شماست، به هیچ عنوان موضوع را دست کم نگیرید. در صورتی که روی بدن و مخصوصاً قسمت سر دانش‌آموز شما شواهدی از آسیب ناشی از ضربه مشاهده کردید، بلافاصله به مراکز درمانی مراجعه کنید. در صورتی که فرزند شما بیان کرد مورد تنبیه آموزگار قرار گرفته است، موضوع را به طور جدی از مدیریت مدرسه پیگیر شوید. مسئول مستقیم عملکرد آموزگاران در مدارس، مدیر است بنابراین بدون این که با معلم مواجهه مستقیم داشته باشید، از مدیر مدرسه توضیح بخواهید. چنین مواردی در صورتی که آسیب‌های جدی به کودک وارد نشده باشد، در همان فضای مدرسه قابل حل و فصل است اما در صورتی که آسیب بسیار جدی بود یا کادر مدیریتی مدرسه پاسخ گویی واضحی نداشتند، حتما به حراست اداره آموزش‌وپرورش شهر خود مراجعه کنید و از این طریق پیگیر مسئله باشید.

فرهنگیان/ چرا مهارت «کلاس داری» را یاد نمی‌گیرید؟

متأسفانه بخشی از فرهنگیان به خصوص آموزگاران، آن طور که باید در زمینه ارتقای مهارت‌های تدریس خود متناسب با اصول علمی تلاش جدی ندارند. با صرف نظر از این که آموزش‌های ضمن خدمت، کارکرد عملی و مهارتی بالایی ندارند و با قبول نقش پررنگ مشکلات اقتصادی در عملکرد آموزگاران اما باید بپذیریم که بعضی از آموزگاران، خودشان نیز برای مطالعه و کسب اطلاعات مهارتی لازم، اهتمامی نشان نمی دهند. منظور ما فقط مهارت‌های تدریس نیست. یکی از اساسی‌ترین توانمندی‌هایی که یک آموزگار باید دارا باشد، مهارت کلاس داری است که برای داشتن چنین مهارتی، یک آموزگار باید مطالعات کافی در زمینه‌های روان شناسی و تربیتی داشته باشد. در برخی از ادارات آموزش‌وپرورش شاهد هستیم که به برگزاری چنین کلاس‌هایی اقدام می‌شود که این جای تقدیر دارد. به اعتقاد من در مهارت‌های مورد نیاز یک آموزگار، مهارت کلاس داری مقدم بر مهارت تدریس است. دانش‌آموز باید به آموزگار خود اعتماد کند، بتواند با او ارتباط سازنده‌ای برقرار کند تا امر تدریس و یادگیری به خوبی اتفاق بیفتد.

دانش‌آموزان/ تنبیه شدنتان را مخفی نکنید

دانش‌آموزان باید توجه داشته باشند که هر مکانی برای حفظ و بقای خود نیاز دارد که قانون‌هایی را تعیین کند و تمام افرادی که در آن مکان هستند، باید قانون‌ها را رعایت کنند. مدرسه مکانی است که اگر قانون نداشته باشد یا قانون‌هایش اجرا نشود، نمی‌تواند به شما در آموزش و تحصیل کمک کند، بنابراین وظیفه اصلی شما در مدرسه، رعایت قانون و انضباط فردی و جمعی است. با این حال و در صورتی که به هر دلیلی مورد تنبیه قرار گرفتید، در همان روز با مدیر مدرسه خود در آن باره صحبت کنید و ماجرا را برایش کاملاً توضیح دهید. پس از بازگشت از مدرسه نیز با درمیان گذاشتن مسئله با والدین خود، آن‌ها را هم برای پیگیری بیشتر در جریان بگذارید. فراموش نکنید که سلامتی شما بر هر چیزی مقدم است.

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/4028/