توصیه‌های سیاسی رهبری در نخستین دیدار دانشجویی سال 68 چه بود؟

به گزارش حوزه امام و رهبری گروه سیاسی خبرگزاری آنا، 16 آذر هر ساله به مناسبت شهادت سه تن از دانشجویان دانشگاه تهران، مراسمی برای روز دانشجو با زمینه‌های مختلف که مهم‌ترین آن سیاسی است برگزار می‌شود. به همبن مناسبت هر ساله نیز دانشجویان با رهبر انقلاب دیدار می‌کنند و صریح‌ترین سخنان خود را با ایشان در میان می‌گذارند.

خبرگزاری آنا با نزدیک شدن به روز دانشجو در این ایام، سخنان سیاسی رهبر انقلاب را به‌صورت موردی منتشر می‌کند تا فضای سیاسی که مدنظر ایشان در دانشگاه است برای قشر دانشجو و فرهیخته جامعه روشن و مشخص شود.

آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب در دیدار و جلسه پرسش و پاسخ دانشجویی دانشگاه تهران در 22 اردیبهشت سال 1377 در پاسخ به سؤالی درباره اولویت‌بندی‌های سیاسی در دانشگاه، اعلام می‌کنند: « به نظر من، اولویّت‌های سیاسی امروز، نباید موضوعات را مشخّص کند؛ روش‌ها را باید مشخّص کند؛ موضوعات خیلی تفاوتی نمی‌کند. به نظر من، بحث‌های سیاسی دانشجویان خوب است.

دانشجویان باید از بحث‌های فرمایشی دوری کنند

بحث کنند؛ منتها بحث‌های جستجوگر و کاوشگر، نه بحث‌های فرمایشی. ما مثلاً به بعضی از شخصیت‌ها یا افراد یا مقاماتی که همه چیز را فرمایشی بیان می‌کنند، اعتراض می‌کنیم؛ اما بعد ناگهان می‌بینم که فلان دانشجو در یک گردهمایی، اجتماع کوچک یا بزرگ، یک فرمایش صادر می‌کند! اگر فرمایش بد است، همه جا بد است.

بحث دانشجویی باید باز، قابل کشش، قابل انعطاف، قابل کم و زیاد شدن باشد، تا در نتیجه، قدرت تحلیل سیاسی دانشجو بالا برود. هدف بحث‌های سیاسی دانشجویی باید همین باشد تا دانشجو بتواند قدرت تحلیل سیاسی پیدا کند. در مورد مسائل فرهنگی هم همین‌طور است. حالا اگر وارد این بحث شویم، خیلی طول می‌کشد؛ اینها بحثهای طولانی است».

در پاسخ به سؤالی دیگر درباره اینکه  اگر اشکالی در سیاست‌ها و عملکردها باشد، آیا باید آن را ابراز کرد؟ چگونه می‌توان این کار را کرد که متّهم به مخالفت با فرمایش شما در حمایت از دولت نشویم؟ مقام معظم رهبری در این باره می‌فرمایند:

کسی را از انتقاد منع نکرده‌ام، ولی نباید به تخریب منجر شود

 «من البته هیچ‌وقت جلوی انتقاد را نگرفته‌ام و کسی را منع نکرده‌ام. انتقاد صحیح و دلسوزانه ضرری ندارد؛ اما این انتقاد بایستی به تخریب نینجامد. بعضی‌ها طوری انتقاد می‌کنند که تخریب است؛ این مصلحت نیست.

ایشان ادامه می‌دهند: «کسی که مسئولیت سنگینی در کشور بر دوشش هست و از او توقّع داریم که فلان کار را بکند، اقتصاد را درست کند وغیره ؛اگر ما او را تقویت نکنیم؛ اگر یک وقت ضعفی هم پیدا شد، آن را نپوشانیم؛ آیا می‌توانیم چنین توقّعی داشته باشیم؟ باز هم می‌توانیم امیدوار باشیم که آنچه که ما می‌خواهیم، انجام خواهد گرفت و آنچه که وظیفه اوست، انجام می‌گیرد؟ به نظر من، وظیفه همه است که به مسئولان کشور کمک کنند و آنها را یاری نمایند؛ البته تا وقتی که در خطّ مستقیم اسلام و امام حرکت می‌کنند.

اگر کسی از خط مستقیم اسلام و امام منحرف شود، هر کسی باشد، او درخور حمایت نیست. این فرق هم نمی‌کند؛ از بالا تا پایین همه یکسان هستند؛ خود من هم همین‌طور هستم. اگر خدای نکرده من هم از آن خطّ صحیح اسلام تخطّی کنم، بر مردم واجب نیست که از من حمایت یا تبعیت کنند. البته احیاناً یک وقت اشتباه و اختلاف سلیقه‌ای وجود دارد. این اختلاف سلیقه نباید موجب شود که ما مسئولان کشور و مسئولان بخشهای گوناگون را از حمایت خودمان محروم کنیم؛ نه، باید آنها را حمایت کنیم.

دانشگاه نسبت به مسائل دینی و ارزشی خونسرد نباشد

رهبر انقلاب از همان نخستین روزهای برعهده گرفتن رهبری جمهوری اسلامی ایران در تاریخ 23 خرداد سال 1368 یعنی چند روز بعد از این مسئولیت با دانشجویان دیدار کردند. ایشان در آن دیدار، صحبت‌های سیاسی را مطرح و اعلام می‌کنند: «جهت فکری و سیاسی و انقلابی دانشگاه است؛ آن چیزی که به علم هم جان و روح و جهت خواهد داد. در بیانات حضرت امام(ره) و وصیت‌نامه‌ ایشان، به این نکته‌ اساسی بسیار توجه شده است.

دانشگاه لاابالی و بیگانه از ارزش‌های دینی و بی‌تفاوت و خونسرد نسبت به مفاهیم و جهت‌گیری‌های انقلابی، دانشگاهی که در او نبض انقلاب نزند، دانشگاهی که اعضایش چه دانشجو و چه استاد نسبت به حرکت انقلابی ملت ایران و برای پیشاهنگی و پیشقراولی احساس تکلیف نکند و نقش درجه‌‌ یک را در کار انقلاب نداشته باشد، دانشگاهی نیست که امیدبخش و تضمین‌کننده‌ آینده و مورد نظر امام‌خمینی(ره) باشد».

انتهای پیام/4082/ن