صالح سجادی درگفت‌وگو با آنا:
مکان قطعی برگزاری محفل شعری تبریز مشخص نشده است/ جشنواره شعر فجر فقط متعلق به فارسی‌زبانان نیست
صالح سجادی گفت: « نهمین جشنواره شعر فجر تنها متعلق به فارسی‌زبانان نیست، بلکه برپایی محافل شعری در اقصی نقاط کشور نشانگر گستره نگاهی این جشنواره و پررنگ شدن ابعاد ملی آن است.»
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، نهمین جشنواره شعر فجر طی روزهای اخیر با برپایی محفل شعری در مشهد مقدس شروع به کار کرده است. این جشنواره که قرار است در نیمه اسفندماه به معرفی برگزیدگان بپردازد امسال در نهمین دوره خود محافل شعری متعددی در استان‌های مختلف کشور برپا کرده است. با صالح سجادی دبیر محفل تبریز درباره تاثیرات برپایی این محافل به گفت‌وگو نشسته‌ایم.
قرار است در روزهای آتی،محفل شعری در جریان برپایی جشنواره شعر فجر در تبریز برگزار شود،درباره جزئیات این محفل بگویید؟
تمهیداتی در این دوره اندیشیده شده تا محافل شعری در تمام استان‌های کشور برگزار شود و قرار است به دنبال عملی کردن این طرح، روز ششم اسفندماه نیز محفلی در تبریز برگزار شود. البته فعلا مکان قطعی برگزاری این محفل مشخص نیست و دبیرخانه جشنواره در روزهای آتی مکان و کنداکتور این برنامه را به ما ارائه می‌دهد تا به برنامه ریزی بیشتری بپردازیم.
برگزاری محافل شعری در استان‌های مختلف کشور چه تاثیری می تواند در حوزه شعر داشته باشد؟
اگر بخواهم به طور مشخص درباره محفل تبریز صحبت کنم، باید بگویم، نکته مهمی که درباره محفل شعری تبریز وجود دارد، این است که ترکیبی از شاعران جوان به همراه شاعران مطرح و ملی آذربایجان در این محفل به شعرخوانی می‌پردازند. درواقع تلاقی و پیوند میان دو نسل در این محافل شعری یکی از ویژگی‌های مهم این دوره از جشنواره به شمار می‌رود. استاد کریم مراغه‌ای، ابوالفضل پاشا،حامد ابراهیم پور،آفاق شهانی،امید صباغ،ودود دوستی، نادر الهی،هوشنگ جعفری و...از جمله شاعرانی هستند که قرار است در روز ششم اسفندماه در تبریز به شعرخوانی بپردازند. این شاعران تنها مختص تبریز و تهران نیستند بلکه از سراسر آذربایجان یعنی از شهرهایی چون زنجان، مراغه، ارومیه، اردبیل و... به تبریز می‌آیند تا در این شهر شعرهای خود را بخوانند.
این نشان می‌دهد که بعد ملی در این دوره از جشنواره به نسبت سایر دوره‌ها پررنگ‌تر شده است.
همین‌طور است. این جشنواره فقط متعلق به فارسی‌زبانان نیست، بلکه گستره نگاهی آن تمامی استانها را پوشش می‌دهد. همین که در این محافل شعری، شاعران ترک زبان و فارسی زبان در کنار یکدیگر به شعرخوانی می‌پردازند نشان از تعامل و همدلی و نگاه مساوی نگر سیاست‌گذاران جشنواره دارد. ازاین‌ها گذشته، نهمین جشنواره شعر فجر به هیچ وجه به تقسیم‌بندی و جناح‌بندی نگاه‌ها و طرز فکرها نپرداخته است. به طوری که تمام سلایق با هر نوع نگاه می‌توانند دراین جشنواره حضور یابند، مشروط بر آن که در حیطه شعر فعالیت داشته باشند.
این که کتاب‌ها و اصولا مجموعه شعرها امسال به جای یک شعر در گردونه داوری قرار گرفته‌اند را چطور ارزیابی می‌کنید؟
رویکرد داوری‌ها امسال نسبت به آثار به گونه متفاوتی صورت گرفته است، چون وقتی به جای یک شعر، کتاب یک شاعر مورد گزینش واقع می‌شود نشان از گام‌های رو به جلو در جشنواره دارد. منظورم این است که در گردونه داوری، اولویت با شاعری است که تا کنون کتاب چاپ کرده باشد و بی‌تردید این مسئله به ارتقاء سطح جشنواره کمک زیادی می‌کند.
اگر بخواهید به ارزیابی کلی نسبت به جشنواره شعر فجر بپردازید به چه نکته‌ای اشاره می‌کنید؟
متاسفانه ما تا امروز جشنواره‌ای درابعاد ملی درحیطه شعر نداشته‌ایم، حالا بماند که به لحاظ زمانی و دوره‌های برگزاری نیز در مقایسه با دیگر جشنواره‌ها چون فیلم و موسیقی و... نیز عقب هستیم، با این حال تغییر رویکرد داوری در جشنواره شعر فجر امسال توانسته تاحدودی بارقه امید را در دل شاعران و دست‌اندرکاران جشنواره روشن کند و این مسئله را به ذهن متبادر سازد که شاید بتوان شاهد اتفاقات خوبی در این دوره از جشنواره شعر فجر بود.
دیدگاهتان نسبت به برآیند و خروجی جشنواره در سال گذشته چگونه است؟
مسئله‌ای که درباره همه جشنواره‌ها وجود دارد این است که شروع خوبی دارند ولی به مرور زمان از اهداف اصلی خود دور می‌شوند. سال گذشته نیز یکی از شاعرانی بودم که به حمایت از جشنواره پرداختم ولی در مراحل نهایی داوری شرایط عوض شد و همان شاعرانی که در دوره‌های پیشین نیز دراین جشنواره برنده شده بودند باز هم برنده شناخته شدند. به شخصه براین باورم که تکرار برندگان دریک جشنواره یک آسیب است و اصلا وقتی چنین اتفاقی چند دوره پشت سر هم می‌افتد آن جشنواره به خودی خود بی معنی تلقی می‌شود و ماهیت آن زیرسوال می‌رود. این مسئله نشان می‌دهد که از منظر سیستماتیک نتوانسته‌ایم در برگزاری یک جشنواره مثل جشنواره شعر فجر موفق باشیم، درواقع گاه می‌بینیم که در یک جشنواره شفافیت کامل هم صورت می‌گیرد اما به محض این که قرار است آن شفافیت نتیجه بخش باشد همه چیز به هم می‌ریزد. مثل دوره‌های گذشته جشنواره شعر فجر که شاعرانی برنده می‌شدند که سال های قبل نیز دراین عرصه برنده شده بودند.
گفت‌وگو:آزاده صالحی
انتهای پیام/
