فرمانده‌ای که توسل را فراموش نمی‌کرد!

به گزارش خبرنگار حوزه حماسه و مقاومت گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، محمود کاوه در سال 1340 در مشهد به دنیا آمد. پیش از انقلاب و در نوجوانی به همراه پدرش با روحانیون مبارز مشهد از جمله آیت‌الله سید علی خامنه‌ای و شهید عبدالکریم هاشمی‌نژاد و شهید سید رضا كامیاب ارتباط داشت. در مساجد جوادالائمه (ع) و امام حسن مجتبی (ع) از تعالیم آیت‌الله خامنه‌ای نیز بهره‌‌مند شد.

با پیروزی انقلاب اسلامی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مشهد پیوست. مدتی برای حفاظت از امام خمینی(ره) به تهران عزیمت کرد و با شروع جنگ تحمیلی، به همراه تعدادی از نیروهای خراسان به جبهه‌های جنوب اعزام شد. او همچنین مسئولیت آموزش نیروهای اعزامی به جبهه را نیز به عهده داشت. در همین ایام به کردستان رفت و با جدیت و شجاعت و روحیه شجاعت‌طلبی که داشت، پس از مدت كوتاهی به سمت فرماندهی عملیات سپاه سقز منصوب شد. سپس فرمانده عملیات تیپ شهدا را به عهده گرفت. شهید کاوه در شهریور 1365 در عملیات کربلای 2 و در منطقه حاج عمران به شهادت رسید. خاطره کوتاه زیر از صفحه 88 جلد اول کتاب ساکنان ملک اعظم انتخاب شده است:

در قسمتی از ارتفاع، فقط یک راه برای عبور بود. محمود کاوه را بردم همان جا، گفتم: دیشب تیربارچی دشمن مسلسلش را روی همین نقطه قفل کرده بود، هیچ کس نتوانست از این جا رد بشه.

گفت: بریم جلوتر ببینیم چه کاری می‌تونیم انجام بدیم. رفتیم تا نزدیک سنگر تیربارچی.

محمود دور و بر سنگر را خوب نگاه کرد. آهسته گفتم: اول باید این تیربار را خفه کنیم، بعد نیروها را از دو طرف آرایش داده و بزنیم به خط.

جور خاصی پرسید: دیگه چه کاری باید بکنیم؟

گفتم: چیز دیگه‌ای به ذهنم نمی‌رسه.

گفت: یک کار دیگه هم باید انجام داد.

گفتم: چه کاری؟

با حال عجیبی جواب داد: توسل؛ اگه توسل نکنیم، به هیچ جا نمی‌رسیم.

 انتهای پیام/4072/