بسیج دانشجویی در اردوهای جهادی؛ از خدمت به محرومان تا سازندگی وطن

ابوالفضل مهاجری‌نژاد دانشجوی کارشناسی رشته حقوق و مسئول حوزه بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت‌الله آملی است.

خبرنگار خبرگزاری آنا در آمل با مهاجری‌نژاد درباره دستاوردهای اردوی جهادی امسال بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت‌الله آملی به گفتگو نشسته است که در ادامه می‌خوانید.

از اردوی جهادی تابستان امسال صحبت کنید که از کجا آغاز شد؟

بسیج دانشجویی کشور، طبق برنامه هرساله خود که در تابستان و ایام فراغت دانشجویان اقدام به برگزاری اردوهای جهادی در سراسر استان‌های کشور می‌کند، تابستان 97 هم این عرصه خدمت‌رسانی را ادامه داد که دانشجویان بسیجی دانشگاه ما هم  از این امر خداپسندانه و انقلابی مستثنی نبودند و به یاری خدا همچون سال‌های گذشته به این فعالیت جهادی پرداختند.

 گروه جهادی عمار حوزه بسیج دانشجویی واحد آیت‌الله آملی در قالب دو گروه جهادی خواهران و برادران و در دو تاریخ مجزا به روستای انگاس شهرستان نوشهر اعزام شدند. اردوی جهادی خواهران مرداد و به‌مدت 11 روز و اردوی جهادی برادران شهریور 97 و به‌مدت هشت روز برگزار شد.

اردوی جهادی خواهران در قالب گروه‌ها و فعالیت‌های آموزشی، بهداشت و درمان، فرهنگی، طب اسلامی و مشاوره برپا شد و محور فعالیت اردوی جهادی برادران؛ عمرانی، مستندسازی و انعکاس مشکلات و مطالبه مردم روستا به مسئولان بود.

گروه جهادی عمار بسیج دانشجویی واحد آیت‌الله آملی از سال 93 در راستای خدمت‌رسانی به محرومان و مستضعفان، در دو گروه مجزای خواهران و برادران در روستاهای درونکلای غربی بابل کنار، گاوزن محله، دیوا، گرد رودبار بندپی بابل، قائمیه آمل، نشل و عبدالمناف آمل، اردوی جهادی برگزار کرده و تاکنون توفیقات بسیاری داشته است، چنان‌که سال 96 به‌عنوان بهترین گروه جهادی بسیج دانشجویی شهرستان آمل مورد تجلیل قرار گرفت.

چرا انگاس را انتخاب کردید و در اردوی جهادی برادران چه پروژه‌هایی اجرا شد و روستا چه مشکلاتی داشت؟

بزرگترین مشکل روستای انگاس، احتیاج به کانال آبرسانی بود که مسیر آن از روستا تا چشمه کوه و به حدود سه کیلومتر می‌رسید. برای هدرنرفتن و هدایت آب به محل، احتیاج به این کانال بود که قبلاً بخشی از این کانال‌کشی انجام شده بود؛ اما ادامه کار، راکد مانده بود که در این بازه زمانی بخش دیگری از این مسیر آب، توسط گروه جهادی عمار، کانال‌کشی شد.

پروژه دیگر روستا، نامناسب‌بودن سرویس بهداشتی مدرسه و احتیاج به ساخت مجدد آن بود که انجام و دو سرویس بهداشتی ساخته شد. سومین پروژه عمرانی هم، بتن‌کاری حیاط مدرسه بود. اهالی بومی که در این روستا دائمی زندگی می‌کنند 60 خانواده هستند و در تابستان به 600 خانواده می‌رسند. این روستا بخشی از منطقه کجور شهرستان نوشهر است و تا خود شهر حدود 70 کیلومتر فاصله دارد.

از اردوی جهادی خواهران بگویید؟ 

اردوی جهادی خواهران در قالب گروه‌ها و فعالیت‌های آموزشی، بهداشت و درمان، فرهنگی، طب اسلامی، مشاوره و انعکاس مشکلات و مطالبات مردم روستا به مسئولان صورت گرفت.

مجموع این فعالیت‌ها را به‌صورت برنامه‌ روزانه آماده کردیم و هر فعالیت و کلاس در ساعت مقرر خود انجام می‌شد و این برنامه‌ها را در اختیار اهالی محل قرار دادیم و از طریق تریبون نماز جماعت مسجد محل هم اعلام می‌کردیم.

برای انعکاس مشکلات و مطالبات مردم روستای انگاس چه کردید؟

در حین و پایان برگزاری اردوی خواهران، مشکلات و خواسته‌های مردم را به مسئولان محلی و استان و بسیج سازندگی شهرستان اطلاع داده و خواهان پیگیری شدیم. بعد از آن و قبل از آغاز اردوی جهادی برادران، نامه‌های اطلاع‌رسانی و دعوت برای همکاری، برای نمایندگان شهرستان آمل و نوشهر درمجلس شورای اسلامی و امام‌جمعه آمل و بعضی از استادان دانشگاه خودمان ارسال کردیم.

در بخش رسانه‌ای هم در پایان اردوی جهادی برادران، مستندی از روستا و نیازهایشان تهیه کرده و در اختیار مسئولان شهری و استانی که از اردو بازدید کردند، قرار داده و قرار شد به همت سپاه 25 کربلا مازندران، مستندی از این اردو ساخته شده و در صداوسیمای استان پخش شود که این کار رسانه‌ای حتماً می‌تواند اثرات خود را داشته باشد.

در موضوع سلامت، بهداشت و درمان چه فعالیت‌هایی صورت گرفته است؟

برای اجرای این طرح، ایستگاه سلامت ایجاد کردیم و طبق برنامه در ساعات مشخص شده در روز، خواهران دانشجو که دوره پزشکی و طبابت دیده بودند، با تست قند و فشار خون اهالی مراجعه‌کننده به ایستگاه سلامت، شاخص سلامتی آنها مشخص شده و مشاوره لازم در راستای این کار داده می‌شد که میزان سلامتی‌شان چقدر است و آیا به متخصص نیاز دارند یا خیر.

 کلاس‌های آموزشی اردو چگونه بود؟

کلاس‌های آموزشی برای دو گروه کودکان و بزرگسالان تشکیل شد. کلاس‌های کودکان شامل؛ کلاس ریاضی، بهداشت دهان و دندان، زبان، هنر، احکام و ورزش و کلاس‌های بزرگسالان شامل؛ کلاس کمک‌های اولیه، اقتصاد مقاومتی، مشاوره و طب اسلامی بود.

پروژه فرهنگی خواهران به چه صورتی بود؟ 

در میدان این روستا نمایشگاه عکس برپا کردیم و در کنار آن به پخش فیلم پرداختیم. پخش فیلم به این صورت بود که چون پرده نمایش نداشتیم و امکاناتمان محدود بود، در میدان شهر و بر روی دیوار بیرونی مسجد بنری سفید را نصب کردیم و با استفاده از ویدئو پروژکتوری که از مدرسه‌ای به امانت گرفته بودیم، هر روز بعد از اذان مغرب مستند پخش می‌کردیم. معمولاً هرشب جمعیت زیاد و قابل توجهی هم حضور داشتند. با توجه به اینکه این روستا شهدای بسیاری داشت و مفتخر به داشتن یکی از شهدای مدافعان حرم بود، مستندهایی که پخش کردیم بیشتر در مورد شهدای مدافع حرم بود.

اردوهای جهادی چقدر روی تعالی دانشجویان اثربخش است؟ 

مطمئناً یک بخش مهمی از این اردوهای جهادی، تأثیرگرفتن خود دانشجوها از این فضا و حال و هواست. وقتی برای مدتی از فضای شهرنشینی و تکنولوژی فاصله می‌گیرند و وارد این مناطق محروم و این فضا می‌شوند، مجال بیشتری برای فکرکردن پیدا می‌کنند و بارها در اردوهای مختلف دیدیم که بسیاری از بچه‌هایی که به این اردوها می‌آیند به یک آرامش و تحول درونی می‌رسند و دیدشان به بسیاری از موضوعات عوض می‌شود. یکی از اثرات این اردوها پالایش درونی و تزکیه نفس است.

 هدف بسیج دانشجویی از برگزاری این برنامه‌ها چیست و چه اهدافی را دنبال می‌کند؟ 

ساختن کشور به دست خودمان هدف است و اینکه می‌توانیم خودمان حتی با امکانات کم کشورمان را بسازیم. فکر می‌کنم این وظیفه هر فرد و گروهی است که به فکر ساختن و آبادکردن وطنش باشد و بسیجیان جهادگر از قدیم‌الایام در این زمینه پیشرو و پیشقدم بوده و هستند. محرومان و مستضعفان زحمت کشیده برای کشور، ولی‌نعمتان وطنمان هستند و خدمت‌رسانی به آنان با افتخار وظیفه همه به‌خصوص مسئولان است.

بسیج دانشجویی به‌عنوان نهاد مردمی و انقلابی، امر سازندگی و خدمت‌رسانی به مستضعفان و همه مردم وطنش را وظیفه خود می‌داند و حتی با کمترین امکانات حاضر به انجام این امر است. این روحیه جهادی و بسیجی لازمه پیشرفت کشورمان در همه عرصه‌های اقتصادی، علمی، فرهنگی و سیاسی بوده و خوب است که مدیران و مردم کشورمان هم در هر جایگاهی که هستند با این روحیه و عزم جهادی وظایف خود را انجام دهند. آن موقع است که کشورمان به شکوفایی هر چه بیشتر می‌رسد.

گفتگو از روزبه نصیری

انتهای پیام/4062/خ