شاهکارهای ادبی و هنری که به پایان نرسیده‌اند
هنرمندان و نویسندگان همیشه در به اتمام رساندن آثارشان موفق نبوده‌اند. در مطلب ذیل نگاهی به چند شاهکار ادبی و هنری که به دلایلی چون مرگ به پایان نرسیده‌اند.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، هنرمندان و نویسندگان همیشه در به اتمام رساندن آثارشان موفق نبوده‌اند. عواملی از جمله مرگ، مانعی بر سر راه بسیاری از هنرمندان شده و برخی از آن‌ها قبل از آن که بتوانند آثاری را که در دست داشته‌اند، به پایان برسانند از دنیا رفته‌اند تا آن‌جا که شاید بتوان گفت به تعداد آثار تکمیل شده هنری و ادبی، آثار ناتمام هم در دنیای ادب و هنر وجود دارد. بسیاری از این آثار، گمنام باقی مانده و به دست فراموشی سپرده شده‌اند اما برخی دیگر که خالق آن‌ها، شخصیت‌های شهیر ادبی یا هنری بوده‌اند، با وجود ناتمام ماندن، به عنوان شاهکارهایی ناتمام شناخته شده و مورد توجه قرار گرفته‌اند. در ادامه با چند نمونه از مشهورترین این آثار آشنا می‌شوید.
«راز ادوین درود»/ چارلز دیکنز
شاید بتوان چارلز دیکنز را در زمان مرگش در سال 1870 نامورترین نویسنده انگلیسی زبان دانست. آخرین اثر او به نام راز ادوین درود، یک داستان جنایی است که در زمان خلقش، درحال تبدیل به یک داستان سریالی در یک مجله محبوب بود. هرچند این کار در مراحل پایانی قرار داشت اما مرگ دیکنز در 58 سالگی آن را ناتمام گذاشت. دیکنز هیچ سرنخی باقی نگذاشت که نشان دهد قاتل اصلی که داستان بر محور او می‌چرخد، چه کسی است. تعدادی از نویسندگان تلاش کردند کتاب را به اتمام برسانند. از جمله آن‌ها فردی به نام «توماس جیمز» بود که ادعا کرد برای نتیجه‌گیری پایانی کتاب، از روح دیکنز کمک گرفته است. هرچند نویسندگان شناخته شده‌ای اتمام کتاب توسط جیمز را ستودند با این حال آخرین اثر چارلز دیکنز همچنان در فهرست رازهای ناگشوده قرار دارد.
«کوبلا خان»/ ساموئل تیلور کالریج
«کوبلا خان» نام یکی از اشعاری است که در سال 1797 سروده شده است. شاعر این شعر که به نام «کالریج» شناخته می‌شود، در خواب شعری را به یاد می‌آورد و پس از بیدار شدن 50 خط آن را می‌نویسد اما درحین نوشتن کسی از او می‌خواهد برای مدتی از خانه خارج شود و پس از بازگشت، دیگر چیزی را به یاد نمی‌آورد. «کوبلا خان» شاید معروف‌ترین شعر ناتمام دنیا باشد.
«بیگانه اسرارآمیز»/ مارک تواین
زمانی که مارک تواین کتاب بیگانه اسرارآمیز را نوشت، یک نویسنده رئالیست به شمار می‌آمد و این که داستانی با یک شخصیت اصلی فوق‌طبیعی بنویسد، عجیب به نظر می‌رسید. تواین حدود 10 سال گاه به گاه روی این رمان که در آن به خیر و شر در قرون وسطی پرداخته شده بود، کار کرد اما در نهایت، رمان با مرگ او در سال 1910 ناتمام ماند. شش سال بعد از مرگ تواین، ناشر آثار او، کتاب بیگانه اسرارآمیز را منتشر ساخت. با این حال در دهه 1960 محققان پی بردند که ناشر، تغییرات چشمگیری در نسخه اصلی ایجاد کرده و نسخه تغییریافته با آن چه تواین به دنبال خلق آن بوده است، تفاوت دارد. نسخه‌ای از کتاب براساس دست نوشته اصلی تواین در سال 1969 منتشر شد. با وجود ناتمام بودن داستان اصلی، رمان بیگانه اسرارآمیز یکی از آثار بزرگ داستانی نویسنده شهیر قرن 19 به شمار می‌آید.
«سنت جروم در بیابان»/ لئوناردو داوینچی
لئوناردو داوینچی، دانشمند و نقاش مشهور ایتالیایی دوره رنسانس بیشتر از این که خودش را یک نقاش بداند، یک مهندس می‌دانست به همین دلیل نقاشی‌های تکمیل شده زیادی خلق نکرد. نقاشی سنت جروم در بیابان، یکی از آثار ناتمام داوینچی است که در موزه واتیکان در رم نگهداری می‌شود. سنت جروم یک کشیش ایلیریایی بوده که بیشتر به دلیل ترجمه کتاب مقدس از عبری به لاتین (کتابی که اکنون به وُلگاتا مشهور است)، مورد توجه واقع شده است. در این تابلو، پرتره‌ای از سنت جروم به همراه تصویری از یک شیر که همیشه همراهش بوده، دیده می‌شود. با آن که این اثر هنری باشکوه ناتمام است اما از خلاقیت و قدرت هنری فوق‌العاده لئوناردو در نقاشی حکایت دارد. نقاشی سنت جروم در بیابان که حدود سال‌های 1480 میلادی خلق شده است، به این دلیل که به رویکرد داوینچی به هنرهای تجسمی اشاره دارد، تابلویی ارزشمند به شمار می‌آید. این تابلو بعد از این که وقایع زیادی را از سر گذراند در نهایت، توسط «پاپ پیوس نهم» خریداری و در موزه هنری پیناکوتک واتیکان (Vatican Museum Pinacoteca) به نمایش گذاشته شد.
«آمرزش خوانی در دو مینور»/ ولفگانگ آمادئوس موتسارت
شاید شاهکار موسیقایی ناتمامی شگفت‌انگیزتر از «رکوئیم» (آمرزش خوانی) موتسارت در دنیای موسیقی وجود نداشته باشد. موتسارت این قطعه را که با مرگش ناتمام ماند، در سال 1971 خلق کرد. تابلوهای نقاشی که موتسارت را در تلاش برای تکمیل این شاهکار در بستر مرگش نشان می‌دهد، حاکی از عشق او به این کار است. «رکوئیم در دو مینور»، توسط «کُنت فرانک فون والسگ» برای سالگرد مرگ همسرش سفارش داده شد. محققان بر این باورند که به احتمال زیاد، والسگ قصد داشته رکوئیم را اثرِ خودش بنامد زیرا او به انجام این کار با آثار دیگر نیز شهرت دارد. موتسارت که در زمان ساختن این قطعه از بیماری ناشناخته ای رنج می‌برد، حتی بر این باور بود که رکوئیم را به عنوان مرثیه آمرزش برای مراسم خاک سپاری خودش می‌سازد. نسخه خطی اثر نشان می‌دهد اتمام و سازبندی آغاز قطعه به دست موتسارت انجام شده‌است.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/4028
انتهای پیام/
