چرا وزارت ارشاد به حامد زمانی مجوز نداد؟

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از خبرگزاری ایلنا، درحالی‌که حامد زمانی با انتشار غیرقانونی نامه‌ی محرمانه وزارت ارشاد از این مجموعه انتقاد کرد که به او مجوز نمی‌دهد و تهدیدش می‌کند؛ مدیرکل دفتر موسیقی از ناقص بودن پرونده‌ی او خبر داد و با بیان اینکه همه در مقابل قانون یکسان هستند؛ به شرح ماجرا پرداخت.
چندی پیش، حامد زمانی (خواننده موسیقی پاپ) که آثارش معمولا در واکنش به اتفاقات سیاسی اجتماعی روز است؛ با انتشار نامه‌ی محرمانه پیروز ارجمند (مدیرکل سابق دفتر موسیقی)؛ نوشت: برگ زرینی دیگر از افتخارات وزارت محترم ارشاد: / بعد از این همه سال کار و فعالیت و این همه اثر تهدید بجای حمایت / قابل توجه بعضی از دوستان که منو متهم به خوندن برای مجوز میکردن./ علیرغم پیگیری‌های مکرر؛ بنده هنوز هیچ مجوزی از وزارت ارشاد ندارم./ علاوه بر اون طی این سال‌ها هیچ تماسی حتی برای یه احوالپرسی خشک و خالی هم از این وزارتخونه نداشتم./ این نامه اواخر مدیریت آقای ارجمند بدست ما رسید… بخاطر همین بعد از استعفای ایشون پست گذاشتم.
مدیرکل سابق دفتر موسیقی: قانون برای همه یکسان است
پیروز ارجمند که امروز کرسی مدیریت دفتر موسیقی را به دیگری تحویل داده و تنها مشغول تدریس در دانشگاه است؛ به این پرسش که چرا وزارت ارشاد از دادن مجوز به حامد زمانی امتناع کرده؛ چنین پاسخ داد: براساس روال قانونی ارشاد؛ گروه‌هایی که می‌خواهند اجرای کنسرت داشته باشند یا برنامه‌ی اجرا در نهادها و سازمان‌ها و حتی شهرداری را دارند؛ باید مجوز دفتر موسیقی را دریافت کنند و گروه‌شان در این دفتر ثبت قانونی شود.
بر همین اساس ما بارها از آقای زمانی درخواست کردیم به دفتر موسیقی بیایند و مدارک‌شان را ارائه کنند اما متاسفانه بی‌توجه بودند. بعد از چندین بار تذکر؛ ایشان برای مجوز خود اقدام کردند اما مدارک‌شان کامل نبود و به‌رغم تذکر ما در دفتر موسیقی؛ آقای زمانی دیگر هیچگاه برای تکمیل پرونده خود اقدام نکردند. این نامه هم پس از بارها تذکر به ایشان داده شد که البته محرمانه بود.
ارجمند با بیان اینکه قانون برای هیچکس استثنا قائل نمی‌شود؛ اظهار داشت: تمام هنرمندان کشور در هر سبکی و با هر رویکردی از دفتر موسیقی مجوز می‌گیرند. این قانون درباره آقای کویتی‌پور که آثارشان محتوای ارزشی دارد هم صدق می‌کند. یکی از نکاتی که مهم است به آن اشاره کنیم؛ اجراهایی‌ست که در آنها به‌طور مثال شهرداری تصمیم به برگزاری یک کنسرت عام می‌گیرد. در این شرایط همه هنرمندان می‌گویند ما باید با مجوز ارشاد به برنامه شما بیاییم درواقع خود هنرمندان به برگزارکنندگان تذکر می‌دهند اما آقای زمانی تنها هنرمندی بود که نه تنها به آن‌ها تذکر نمی‌داد بلکه برای ثبت قانونی گروه و دریافت مجوز هم هیچ اقدامی نمی‌کرد.
رفتار حامد زمانی مغایر با مصلحت نظام و امنیت هنرمندان
مدیرکل سابق دفتر موسیقی همچنین عنوان کرد: من سال‌ها در این کشور فعالیت هنری داشتم و می‌توانم بگویم که رفتار ایشان حتی به مصلحت نظام هم نیست. ما با یکی دو اجرای بدون مجوز طبق قانون برخورد کردیم اما در مورد آقای زمانی این تفکر به‌وجود آمده بود که پای ارتباط در میان است. ما هم قصد تهدید یا محدود کردن ایشان را نداشتیم؛ صرفا یک روند قانونی بود که باید طی می‌شد.
وی با اشاره اینکه یکی دیگر از مشکلاتی که رفتارهای آقای زمانی به همراه دارد؛ گرفتن امنیت کاری هنرمندان است؛ افزود: اینگونه برخوردهایی که فراتر از قانون صورت می‌گیرد گاهی موجب ضرر مالی برای هنرمندان هم می‌شود. چندی پیش در کنار رود کارون یک اجرای رایگان برای مردم برگزار شد که چند هزار نفر هم به تماشای آن رفتند و از سوی دیگر کنسرت آقای تاج در همان اطراف برگزار شد که بدون مخاطب روی صحنه رفت. در این شرایط اگر گروهی که کنار رود کارون به اجرای برنامه می‌پرداخت مجوز می‌گرفت؛ دیگر این ناهماهنگی به وجود نمی‌آمد.
پیروز ارجمند در پایان ضمن تاکید بر اینکه همه در مقابل قانون یکسان هستند؛ گفت: قوانین حتی در خود وزارت ارشاد هم رعایت می‌شود یعنی معاونت سینمایی ارشاد اگر برنامه‌ای داشته باشد به دفتر موسیقی می‌آید و مجوز می‌گیرد. وقتی در ارشاد همه چیز قانونمند طی می‌شود در چنین وضعیتی انتظار است که قانون توسط هنرمندی که معتقد است آثار ارزشی تولید می‌کند؛ رعایت شود.
نامه‌ی پیروز ارجمند به حامد زمانی
«جناب آقای حامد زمانی
با سلام
جنابعالی به عنوان یک شهروند می‌دانید که رعایت قانون استثنا ندارد و به عنوان یک هنرمند متعهد انقلابی که الگو است باید بیشتر مقید به رعایت قانون باشید. جنابعالی با اینگونه رفتارتان که از وزارت ارشاد مجوز دریافت نمی‌کردید این شایبه را در میان هنرمندان ایجاد کردید که دفتر موسیقی شما را استثنا کرده و این موضوع مناسب و زیبنده یک اداره در نظام اسلامی نیست. مگر دیگر هنرمندان و استادان برای اجرای برنامه‌شان مجوز دریافت نمی‌کنند؟
آیا دفتر موسیقی قصد داشت که به شما مجوز ندهد که چنین تصوری را در نامه‌تان ایجاد کرده‌اید؟ برادر عزیزم، شما به عنوان یک هنرمند ارزشی باید بصیرت و درایت و تدبیر داشته باشید. انتشار نامه محرمانه مصداق جرم نیست؟ اگر شما رزمنده ایام دفاع مقدس بودید نامه محرمانه از خودی را در معرض دوست و دشمن قرار می‌دادید؟ دوستان شما که دوستان من هم هستند با خواندن نامه شما چه تصوری می‌کنند؟ چرا این تصور را ایجاد کرده‌اید که ما در وزارت ارشاد قصد محدود کردن و برخورد سیاسی با شما را داشتیم؟ کدام ضدانقلاب در دفتر موسیقی در دوران مدیریت بنده نور چشمی بود؟ مگر شما و دیگر هنرمندان متعهد ارزشی در جشنواره ققنوس که من رئیس جشنواره بودم برگزیده و تقدیر نشدید؟ چرا شما با اینگونه رفتارهای‌تان سعی در قرار دادن دوستان‌مان در برابر ما می‌کنید؟ لطفا برای حفظ خون شهدا قانون را رعایت کنید تا نظام جمهوری اسلامی به بی‌عدالتی متهم نشود.
بهتر است شما به‌جای ایجاد تصویر نادرست از حقیر؛ به سوابق سی‌ساله من در حوزه هنر انقلاب اسلامی نگاه کنید. برایتان از خداوند متعال، موفقیت و سلامتی پیوسته آرزومندم.»
رویکرد دوگانه صداوسیما / ارزشی خواندن کافی نیست
نکته قابل توجه دیگری که در این مورد به وجود آمد؛ آشکار شدن رفتار دوگانه صداوسیما بود. این رسانه چندی پیش وقتی کلیپ انرژی هسته‌ای که در فرمت کارهای ارزشی قرار می‌گیرد را دریافت کرد؛ از پخش این کلیپ به علت نداشتن مجوز ارشاد و ثبت نشدن گروهش در این اداره خودداری کرد با این وجود گروه حامد زمانی که در ارشاد ثبت نشده و هیچ مجوزی برای فعالیت آن صادر نشده؛ به راحتی در این رسانه مجال عرض اندام یافته است.
بدیهی‌ست که همه‌ی هنرمندانی که می‌خواهند در چارچوب‌های قانونی فعالیت کنند؛ ناچار از دریافت مجوز وزارت ارشاد هستند. هرچند گروه‌های موسیقی زیرزمینی خود را بی‌نیاز از این مجوزها می‌دانند اما سوال اینجاست که هنرمندی مانند حامد زمانی که بارها در تلویزیون اجرای برنامه داشته و معتقد به اجرای آثار ارزشی و سیاسی است؛ چرا نباید برای دریافت مجوز اقدام کند؟ نکته جالب اینجاست که برخی رسانه‌های وابسته به جریان‌های سیاسی خاص نیز از او حمایت کرده و معتقدند این نامه و برخورد ارشاد قاتل انگیزه‌ی هنرمندان است. آیا چنین برخوردی رواج بی‌قانونی نیست؟ آیا همگان در برابر قانون یکسان نیستند؟ در کجای قانون گفته شده هنرمندان ارزشی تافته‌ای جدا بافته‌اند و باید با آنان طور دیگر رفتار کرد؟