ازدواج دیرهنگام چه پیامدهایی دارد
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا، احمد ترابی، روانشناس در رابطه با آثار و پیامدهای ازدواج دیرهنگام، عنوان کرد: ازدواج یکی از مراحل مسیر طبیعی رشد در انسان است. همه انسانها مراحل رشدی را سپری میکنند که این مراحل تکالیفی را به همراه میآورد؛ در بزرگسالی ما در مرحله صمیمیت و روابط عاطفی قرار میگیریم.
ترابی افزود: ازدواج یکی از تکالیف اساسی و مهم در طی مراحل وجودی انسان است که عدم تحقق به موقع آن، مانع حرکت صحیح و طبیعی انسانهاست. بالا رفتن سن ازدواج طبعاً مانع گذراندن مسیر رشد و تعالی انسان است، مسئله ازدواج بههنگام یکی از مسائلی است که از نظر بهداشت روانشناختی حائز اهمیت است.
این روانشناس ادامه داد: افرادی که ازدواج بههنگام ندارند، معمولاً از ثمرات یک زندگی رضایتبخش، ایمن، لذتبخش، توأم با شادکامی و بهزیستی روانی برخوردار نبوده و همیشه یک نوع بلاتکلیفی و فقدان هویت و سردرگمی را تجربه میکنند و در صورت عدم پایبندی به اصول اخلاقی، اکثراً با لذت طلبیها و کامجوییهای بدلی بهدنبال تکیهگاههای غیرحقیقی هستند تا از فشارهای روانی آسوده شوند، یا به نوعی آن را تعدیل کنند.
وی در خصوص اثرات منفی و مخرب در ازدواج دیرهنگام تصریح کرد: اثرات روانشناختی در سطح فردی یکی از تأثیرات تأخیر در ازدواج است که در توضیح این مسئله میتوان گفت تأخیر در ازدواج میتواند معضلاتی در محیط خانوادگی در پی داشته باشد، بهعنوان مثال کاهش حمایتهای مختلف از نظر مالی، عاطفی، شناختی، انگیزشی که به دلیل بههنگام نبودن ازدواج فرد هیچگونه رغبت و اشتیاقی بین اعضای خانواده در این امر وجود ندارد؛ همچنین فرد مجرد با افزایش سن در معیارهای انتخاب همسر دچار نوعی وسواس میشود که این موضوع جو خانواده را با چالشهایی در ازدواج مواجه میکند.
ترابی عنوان کرد: افرادی که دیر ازدواج میکنند، از سوی اعضای خانواده بهعنوان فردی سربار و فاقد مسئولیتپذیری لازم جهت تشکیل و اداره امور زندگی به حساب میآیند.
وی اظهار کرد: احساس نگرانی والدین از آینده مبهم و سردرگم فرد مجرد، بهویژه دختران، و احساس ترس از آینده او، در صورت فوت والدین و عدم حمایت سایر اعضای خانواده از فرد مجرد، عدم پذیرش افراد، آرا، افکار، پیشنهادات و قدرت تصمیمگیری و برنامهریزی فرد مجرد از سوی اعضای خانواده و اقوام با توجه به اینکه پختگی وی در مسائل زندگی کافی نیست، از دیگر آفات ازدواج دیرهنگام است.
این روانشناس بالینی در ادامه به توضیح اثرات روانشناختی در سطح اجتماعی پرداخت و گفت: از آنجا که جامعه متشکل از واحدهای کوچکی به نام خانواده است، لذا تأخیر در ازدواج و در بدترین حالت، عدم ازدواج برخی از افراد، بنیانهای خانواده را با خطر اضمحلال مواجه کرده و موجب اختلال در کارکردهای خانواده و ارزشهای آن میشود.
وی خاطرنشان کرد: در مقوله آسیبهای اجتماعی، به وضوح بین ازدواج دیرهنگام و تجرد با وقوع برخی از مفاسد و جرایم اخلاقی ارتباط تنگاتنگی بهچشم میخورد، در واقع منشأ تغییرات رفتاری و اخلاقی مانند تنوعطلبی جنسی و روی آوردن به روابط نامشروع، در اجتماعات کنونی، تأخیر در ازدواج است.
ترابی در خصوص اثرات روانشناختی در سطح جنسی، افزود: در ازدواج دیرهنگام، اکثر مشکلات زوجین در روابط جنسی آنها بروز پیدا میکند، چراکه سالهای بسیاری از بلوغ جنسی زوجین گذشته و طبیعتاً این احساس نیاز و میل از سوی دو طرف بهگونهای ناسالم تعدیل یا سرکوب شده است. همچنین مشکلاتی مانند کاهش میل جنسی، واژینیسم (مقاربت دردناک) و احتمال سرطان دهانه رحم در خانمها به علت سرکوب نیازهای جنسی وجود دارد. ممکن است گاهی طرف مقابل به دلیل تأخیر در ازدواج، تجارب جنسی گوناگونی را داشته باشد که در اولین رابطه، این موضوع خود را نشان میدهد و باعث بدبینی زوجین میشود.
وی تصریح کرد: خانمها در دهه چهارم و آقایان در دهه پنجم با اختلاف نیاز جنسی مواجه هستند. تب و تاب جنسی مرد در این سن، به لحاظ فیزیولوژیک رو به کاهش و سردی رفته و نیازهای جنسی زن، بیدار و فعال شده است. این تفاوت و اختلاف مشکلاتی در رابطه دو طرف مخصوصاً زنان پدید میآورد.
وی در پایان تأکید کرد: توجه به این نکته که سن بالای بارداری در زنان به تبع ازدواج دیرهنگام، نقایص ژنتیکی مانند سندرم دان و خطر بارداری را افزایش میدهد، خائز اهمیت فراوان است.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/4028/ن
انتهای پیام/