کمیته خودمختار المپیک؛
لابی صالحی‌امیری برای انتصابی‌کردن دبیرکل
صالحی‌امیری برای ریاست کمیته ثبت‌نام کرد و بدون مشکل و رقیب به هدف خود رسید آن هم در حالی که سابقه درخشانی در عرصه مدیریت ورزشی نداشت و تنها سه ماه سرپرستی وزارت ورزش و جوانان را تجربه کرد.
به گزارش گروه رسانه‌‌های دیگر خبرگزاری آنا، در روزهایی که رسانه‌ها برای انتخاب جانشین کیومرث هاشمی در کمیته ملی المپیک گمانه‌زنی می‌کردند بحث حضور رضا صالحی‌امیری به‌طور جدی مطرح شد و از همان زمان نیز خیلی‌ها اطمینان داشتند که معاون اجتماعی شهرداری تهران و قائم‌مقام شهردار بر مسند ریاست کمیته ملی المپیک تکیه خواهد زد.
صالحی‌امیری که با وجود ارتباط نزدیک با حسن روحانی جایی در دولت دوازدهم و در بین وزرا پیدا نکرد تا در شهرداری تهران سمت بگیرد، خیلی زود تصمیم گرفت (یا برایش این تصمیم گرفته شد!) که سنگر خدمت خود را تغییر دهد و در حالی که قبلاً جزء گزینه‌های وزارت ورزش و جوانان هم بود، ریاست کمیته ملی المپیک را هدف قرار داد؛ ابتدا به‌عنوان خبره ورزشی انتخاب شد و در ادامه برای ریاست کمیته ثبت‌نام کرد و بدون مشکل و رقیب نیز به هدف خود رسید آن هم در حالی که سابقه درخشانی در عرصه مدیریت ورزشی نداشت و تنها سه ماه سرپرستی وزارت ورزش و جوانان را تجربه کرد.
شورای مشورتی و یک تصمیم مهم
یکی از نخستین تصمیمات صالحی‌امیری بعد از رسیدن به ریاست کمیته ملی المپیک، تشکیل شورای مشورتی بود تا تصمیمات جدید برای کمیته در جلسات این شورا طراحی شود. نفراتی مثل نصرالله سجادی، طاهره طاهریان، محمود خسروی‌وفا، رضا قراخانلو و یکی دو مشاور دیگر به همراه شخص صالحی‌امیری جزء اعضای این شورای مشورتی بودند. مهم‌ترین خروجی جلسات این شورا، تغییر اساسنامه کمیته ملی المپیک است تا برخی بخش‌های آن با تغییر همراه شود که در صورت تصویب، در آینده ورزش تأثیر ویژه‌ای خواهد داشت.
شغل نبودن ریاست، انتصاب جای انتخاب
یکی از مهم‌ترین اهداف این است که از این پس ریاست کمیته شغل محسوب نشود تا در آینده هم افراد سیاسی جا مانده از هیأت دولت‌ها بتوانند در این عرصه فعالیت کنند، آن هم در حالی که در سال‌های اخیر تلاش شده کمیته ملی المپیک مستقل عمل کند.
یکی دیگر از اهداف مهم صالحی‌امیری و مشاورانش این است که در اساسنامه جدید پست دبیرکلی و خزانه‌دار را از حالت انتخابی به انتصابی تبدیل کنند و مجمع تأثیری در انتخاب افراد برای این دو پست مهم نقشی نداشته باشد و تنها شخص رئیس بتواند آنها را انتخاب کند. به این شکل که رئیس کمیته چند گزینه را به هیأت اجرایی معرفی کند تا از بین آنها دبیرکل و خزانه‌دار انتخاب شوند در حالی که در بسیاری از نمونه‌های مشابه خارجی شیوه فعالیت مدیران کمیته به این شکل نیست.
تنزل فعالیت‌های مرکز تیم‌های ملی که تحت ریاست اصغر رحیمی است و ادغام دو بخش سولیداریتی با بین‌الملل نیز از دیگر برنامه‌های صالحی‌امیری با اصلاح اساسنامه است آن هم در حالی که در IOC سولیداریتی به‌عنوان یک بخش مجزا دارای اهمیت است.
لابی با دولت بدون هماهنگی با مجمع؟
اخباری که کسب کرده‌ایم نشان می‌دهد صالحی‌امیری روز چهارشنبه هفته گذشته اساسنامه را به دولت برده تا شرایط برای تصویب اصلاحات آن فراهم شود آن هم در حالی که باید تغییرات اساسنامه در هیأت اجرایی تصویب شود و پس از آن هم مصوبه مجمع را بگیرد اما ظاهراً صالحی‌امیری به خاطر ارتباط نزدیک با روحانی و لابی قوی در دولت سعی دارد مجمع کمیته ملی المپیک را در عمل انجام شده قرار دهد و پرونده اصلاح اساسنامه را بدون دردسر ببندد.
باز شدن راه برای نفوذ سیاسیون
شاید در حال حاضر اتفاق خاصی رخ ندهد و ترکیب مدیران کمیته با تغییرات چندانی مواجه نشود اما با اساسنامه جدید در آینده افراد ورزشی در کمیته حضور نخواهند داشت و افراد سیاسی با لابی خود پست‌های مهم کمیته را بین یکدیگر تقسیم می‌کنند، آن هم افرادی که در مجامع بین‌المللی نفوذی هم ندارند. آنگاه نه‌تنها رسیدن دوباره به رتبه چهارمی در آسیا به یک رویا تبدیل می‌شود بلکه احتمالاً باید امیدوار باشیم همین رتبه ششمی را نیز بتوانیم حفظ کنیم!
منبع: روزنامه فرهیختگان
انتهای پیام/4028
انتهای پیام/
