گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا؛ بصره، تظاهرات و شعله‌هایی که سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران را به آتش کشیدند هنوز در صدر اخبار مربوط به عراق هستند. طبق یک سناریوی قدیمی و کارآمد که در کشورهای مختلفی ازجمله افغانستان، عراق، سوریه و البته ایران پیاده شده است، اعتراض‌های مردم به موضوع‌هایی مثل وضعیت بد اقتصادی یا فساد توسط عناصری خرابکار به آشوب کشیده می‌شود. درنتیجه مطالبات مردمی به حاشیه رانده می‌شود تا از دل آن بحرانی متولد شود و نیروهای امنیتی که ملزم به مقابله با «آشوب» هستند وارد عمل شوند. نتیجه این سناریو نیز مشخص است؛ مطالبه به حاشیه می‌رود، راه برای علاج آن از سوی مدیران یک کشور بسته می‌شود و عملیات گسترده روانی توسط رسانه‌ها مطالبه گری را به یک بحران تبدیل می‌کند که به‌طورقطع با برخورد روبه‌رو می‌شود و از دل آن بحران‌های دیگر متولد می‌شود.
قصه بصره و اعتراضات اخیر آن نیز همین است. مطالبات مردم عراق به ضعف‌های دولتی و فساد در دستگاه اجرایی توسط عده‌ای تبدیل شد به حرکات ضد ایرانی. رسانه‌های مختلف به‌خصوص آن‌هایی که از شکست کمر داعش در سوریه و عراق ناخشنود بودند، آن‌قدر با وقایع اخیر در شهر شیعه‌نشین بصره بازی کردند که بتوانند خروجی‌های خود را پر کنند از تظاهرات ضد ایرانی در عراق.
در جریان این اعتراضات دفاتر گروه‌های حشد الشعبی به‌صورت هدفمند یا درنتیجه تحریک‌های داخلی و خارجی در بصره موردحمله و غارت قرار گرفت. اگر این حمله‌ها مثلاً در استانی با چیرگی جمعیت اهل سنت حادث می‌شد، جور دیگری باید به آن می‌پرداختند اما کارکرد رسانه‌ای حمله به کنسولگری ایران در بصره که محل رفت‌وآمد ایرانیان بی‌شماری است؛ یا حمله به دفاتر بسیج مردمی که با حمایت جمهوری اسلامی مقابل داعش ایستادند در مناطق شیعه‌نشین، مثل یک بمب خبری عمل کرد. طی چهار پنج روز گذشته شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام پرشده از تصاویر حمله به این دفاتر، کنسولگری ایران و البته جسارت به نام و تابلوی منقش به تصویر امام خمینی (ره) در بصره. میزگردهای متعدد در این خصوص برگزارشده و رسانه‌ها سرشان به این گرم است که خوراک تبلیغاتی ضد ایرانی را از دل این اعتراضات که ریشه و ثمر آن ربطی به ایران ندارد، بیرون بکشند.
این عملیات رسانه‌ای را باید بگذاریم کنار خبرسازی‌هایی که اخیراً برخی روزنامه‌ها و سراچه‌های ایرانی در خصوص توریسم جنسی عراقی‌ها در خوزستان و مشهد کردند. می‌توانیم بگوییم که کارکرد رسانه‌ای این اتفاق‌ها بیشتر از اینکه برای عراقی‌ها باشد، علیه مردم ایران بوده است. ما از سال ۲۰۱۱ در جنگ سوریه و از ۲۰۱۴ در جنگ عراق درگیر بوده‌ایم. هزینه‌های مادی متحمل شده‌ایم و شهدای زیادی از نیروهای داوطلب تا ژنرال‌های کارکشته تحویل داده‌ایم. درست در این برهه حساس که اقتصاد ایران آشفته است و مردم زیر ضربه‌های شدید رسانه‌های داخلی و خارجی قرارگرفته‌اند، یک موج دیگر در قالب ضدیت با محور مقاومت به این ضربه‌ها اضافه می‌شود که درنهایت هدف آن این است که نه دولت‌ها، بلکه مردم ایران و عراق را مقابل هم قرار دهد؛ چه در فضا مجازی چه در فضای حقیقی زیرا این برنامه‌ها دقیقاً چند روز مانده به آغاز ایام محرم و تقریباً دو ماه پیش از اربعین حسینی پیاده شده است که میلیون‌ها ایرانی به عراق سفر می‌کنند.
درنتیجه امکان دارد وقایع بصره حلقه اول یک سلسله عملیات خرابکاری و روانی علیه ایرانیان باشد. همچنین ممکن است اقدامات مشابهی علیه نمایندگی‌های دیپلماتیک ایران در برخی از کشورهای منطقه طی این روزها انجام شود. زیرا شرایط برای سوءاستفاده رسانه‌ها آماده است و می‌توان تا مدت‌ها تنور میزگردهای رسانه‌های فارسی‌زبان آن‌سوی مرزها را داغ نگه داشت.
در نگاه کلان نیز وقایع بصره پیامی بود به اجلاس سه‌جانبه تهران که روز جمعه برگزار شد. درحالی‌که جبهه مقاومت سال گذشته با آزادسازی البوکمال در سوریه به‌عنوان آخرین دژ خلافت خود خوانده داعش، پایان سیطره آنان را اعلام کرد و امروز همراه با ارتش سوریه و متحدان، خود را برای آزادسازی ادلب آماده می‌کنند، امروز ایران، ترکیه و روسیه دنبال نهایی کردن روند سیاسی و پایان دادن به این جنگ هستند.
وقایع بصره در روزی که اردوغان و ولادیمیر پوتین در تهران بودند، این پیام را مخابره کرد که بحران هنوز به پایان نرسیده. زیرا صحنه‌گردانان که میلیاردها دلار در این جنگ برای محو کردن محور مقاومت سرمایه‌گذاری کرده بودند، ناکام ماندند بنابراین نمی‌گذارند آتش این بحران خاموش شود. اما جنس آن تفاوت خواهد کرد.
انتهای پیام/4077/4068
انتهای پیام/
