اتحادیۀ ناآرام

به گزارش خبرنگار گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، وقتی در ژوئن 2016 مردم انگلستان به خروج از اتحادیه اروپا رأی دادند، کمتر کسی فکر می‌کرد این مسئله به یکی از پیچیده‌ترین پرونده‌ها در اتحادیه اروپا تبدیل شود. خروج با توافق از اتحادیه اروپا یا بدون آن مدت‌هاست نه‌تنها مورد مذاکره دو طرف است، بلکه اختلافات سیاسی را در درون انگلستان ایجاد کرده است.

درحالی‌که کشورهایی چون اسکاتلند و ایرلند شمالی خواستار توافق با اتحادیه اروپا قبل از خروج کامل از آن هستند، ولی بسیاری از هم‌حزبی‌های نخست‌وزیر انگلستان وی را متهم می‌کنند که با مذاکرات با بروکسل و دادن امتیاز به آنان، به آرمان مردم این کشور یعنی خروج کامل از اتحادیه اروپا، در حال خیانت کردن است. ازاین‌رو بود که وزرای خارجه و برگزیت انگلستان ماه گذشته از مقام خود استعفا دادند.

هرچند از همان بدو تأسیس جامعه اقتصادی اروپا در 1957 انگلستان آن را به‌عنوان رقیب خود دانست و برای جلوگیری از تشکیل و گسترش آن کارشکنی‌های بسیار کرد ولی درنهایت تقاضای عضویت در آن را داد. تقاضایی که البته برای دو دهه با مخالفت فرانسه رقیب دیرین این کشور سال‌ها مسکوت ماند. اما درنهایت با عضویت این کشور و تشکیل اتحادیه اروپا بعد از پیمان ماستریخت، انگلستان به‌عنوان کشوری قدرتمند ازلحاظ نظامی، اقتصادی و سیاسی به یکی از ستون‌های اتحادیه اروپا تبدیل شد.

بروکسل اما نسبت به خروج این کشور از اتحادیه اروپا چندین نگرانی دارد:

1- در صورت موفق بودن خروج انگلستان، کشورهای دیگر آن را الگوی خود قرار خواهند داد. کشورهایی چون ایتالیا، یونان و مجارستان بالقوه آمادگی چنین خروجی را دارند.

2- نگرانی از این‌که خروج انگلستان موج قوم‌گرایی و جدایی‌طلبی را در این کشور و تسری آن به سایر نقاط اروپا را به همراه داشته باشد، به‌طوری‌که کشورهای جدیدی در پهنه جغرافیایی اروپا ایجاد شوند. این اتفاق نگرانی‌های زیادی از جنگ داخلی، خشونت‌های قومی و درنهایت بحران‌های اقتصادی را برای اروپا در پی دارد. اکثریت کشورهای اروپایی دارای این شکاف‌های قومی هستند.

3- تضعیف اتحادیه اروپا درنهایت سبب خروج کشورهای دیگر و فروپاشی خود این اتحادیه خواهد شد.

4- شکست اتحادیه اروپا می‌تواند خط باطلی باشد بر سال‌ها تلاش برای کاربست منطق نهادگرایی.

ازاین‌رو بروکسل در تلاش است تا در کنار حفظ روابط خود با انگلستان با آینده‌نگری از بروز چنین اتفاق‌هایی بپرهیزد.

رئیس کمیسیون اروپا پیش‌تر از تداوم روابط دوستی میان دو همسایه یعنی اتحادیه اروپا و انگلستان سخن گفته بود. ژان کلود یونکر اما به انگلستان یادآور شد که اگر می‌خواهد تجارت با اروپا را ادامه دهد باید تعهداتی را نیز بپذیرد. ماندن در بازار مشترک اروپایی، توافق در بحث مهاجران و بحث مرزها مسائلی است که مورد اختلاف لندن و بروکسل است.

در صورت خروج بدون توافق انگلستان از اتحادیه اروپا، عملاً سرنوشت میلیاردها دلار دادوستد میان این اتحادیه و انگلستان نامشخص می‌شود. از هم‌اکنون دولت‌های انگلستان، اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی در حال ذخیره‌سازی مواد غذایی و دارویی هستند که از کشورهای دیگر اروپایی وارد می‌گردد تا در صورت عدم حصول توافق و بازگشت تعرفه‌های گمرکی، شوک تورمی به این کشورها وارد نشود.

هفته گذشته مذاکره‌کننده اتحادیه اروپا در امور برگزیت، در برلین به خبرنگاران گفت که اتحادیه اروپا خود را برای هر سناریویی آماده می‌کند. میشل بارنیه افزود: «اتحادیه اروپا آماده است پس از برگزیت رابطه نزدیکی با انگلستان برقرار کند اما اجازه نخواهد داد که بازار واحد این اتحادیه تضعیف شود.»

وی در ادامه افزود: «احتمال توافق دو طرف تا مارس 2019 برای رسیدن به توافق برای خروج بسیار ضعیف است.»

رئیس انجمن کارفرمایان فرانسه نیز هفته گذشته به شرکت‌های فرانسوی برای شکست در مذاکرات برگزیت هشدار داده بود و خواستار آمادگی شرکت‌های فرانسوی برای مواجهه با هر سناریویی شده بود.

سرنوشت اروپاییانی که در انگلستان زندگی می‌کنند و همچنین انگلیسی‌هایی که در سرتاسر اروپا هستند به مذاکرات برگزیت گره‌ خورده است. بی‌ثباتی اقتصادی ناشی از مذاکرات، پیش‌بینی وضعیت اقتصاد این کشور را مشکل کرده است. بانک مرکزی انگلستان پیش‌بینی کرده سطح سرمایه‌گذاری تا سال 2019 تا 25 درصد کاهش پیدا خواهد کرد. کنفدراسیون صنعتی انگلستان نیز نسبت به کاهش رشد اقتصادی و افزایش تورم در صورت خروج از اتحادیه اروپا بدون رسیدن به توافق جامع هشدار داد. به گفته این نهاد، تنها صنعت ساخت‌وساز با کاهش حدود 200 هزار نیروی کار مواجه خواهد شد.

کاهش 15 درصدی ارزش پوند بعد از برگزیت، به‌شدت بر اقتصاد انگلستان تأثیر گذاشته است. این‌ها در حالی است که دولت ترزا می، یکی از متزلزل‌ترین دولت‌ها در تاریخ این کشور بوده است. وی ماه گذشته از هم‌حزبی‌های خود خواست: «یا قاطعانه از وی حمایت کنند، یا به‌طور کل قید اجرای برگزیت را بزنند.»

صندوق بین‌المللی پول ماه گذشته تحقیقی را منتشر کرد که ثابت می‌کرد درصورتی‌که انگلستان از اتحادیه اروپا خارج شود، بیش از این اتحادیه ضربه خواهد خورد.

چارلز براون در مصاحبه با یورونیوز می‌گوید: «دو طرف اختلاف عمیقی دارند، ولی ضرورت توافق احساس می‌شود. عقل حکم می‌کند درنهایت به دلیل مشکلات اقتصادی برای انگلستان و تلاش لندن برای جلوگیری از نارضایتی‌ها در اسکاتلند و ایرلند شمالی، دو طرف به توافق دست پیدا کنند.»

کارشناس مسائل انگلستان اما در خاتمه افزود: «من درنهایت فکر می‌کنم به خاطر اوضاع سیاسی در لندن، ما به‌سوی برگزیت سخت حرکت خواهیم کرد.»

این خروج چه طلاقی توافقی باشد یا یک جدایی پرسروصدا، شاید نقطه عطفی برای انگلستان و اتحادیه اروپا باشد. این اتفاق می‌تواند یا آغاز دومینوی فروپاشی برای اتحادیه اروپا باشد، یا آغازی بر پایان افسانه انگلستان و زوال سیاسی و اقتصادی این کشور که برای سده‌ها باسیاست‌های خود جهان را بازیچه مطامع خود کرده بود.

انتهای پیام/4077/پ