ساخت بیوکامپوزیت چوب پلاستیک از ضایعات ماهی در واحد علوم و تحقیقات

به گزارش خبرنگار خبرگزاری ‌آنا، علی کاظمی تبریزی با بیان اینکه مواد مرکب چوب پلاستیک (WPC)، به عنوان گروه جدیدی از مواد در بسیاری از کشورهای پیشرفته در حال تولید و گسترش هستند، گفت: این مواد کاربردهای فراوان و قابلیت جایگزینی با چوب و پلاستیک را دارند.

وی افزود: میانگین تولید مواد مرکب چوب پلاستیک با احتساب رشد 14 درصدی در سال، به 270هزار تن در اروپا و 1.7 میلیون تن در امریکا در سال2010 رسیده است و این مواد کاربردهایی در ساخت کف‌پوش، دیوارپوش و صنایع خودروسازی، کشتی‌سازی و هواپیماسازی دارند.

کاظمی با توجه به مصرف روزافزون این محصول جدید، موج توجهات به مسائل زیست محیطی در صنعت و فعالیت‌های تحقیقاتی برای تولید

موادی که اثرات تخریبی کمتری برای محیط زیست داشته باشند، تصریح کرد: محققان و صنعتگران، با توجه به پلیمرهایی نظیر پلی پروپیلن و پلی‌اتیلن با تخریب‌پذیری بسیار پایین که به طور معمول در ساخت این محصول به طور صنعتی استفاده می‌شوند، به دنبال راهکاری در مورد این اثر زیست محیطی هستند.

وی ادامه داد: محصول چوب پلاستیک به علت وجود الیاف طبیعی از تخریب پذیری بهتری نسبت به محصولات بدون الیاف طبیعی برخوردار است ولی در هر صورت تخریب‌پذیری و بازگشت به طبیعت آنها قابل مقایسه با چوب ماسیو نیست.

کاظمی بازگشت به طبیعت این محصول را در کنار مقاومت‌های مکانیکی پایینتر آن نسبت به چوب ماسیو از عوامل محدود کننده در برابر جایگزینی روزافزون این محصول به جای محصولات چوبی دانست و اظهار کرد: محققان به دنبال موادی هستند که بتوانند میزان تخریب‌پذیری پنل‌های چوب پلاستیک را بعد از مصرف و بدون کاهش در مقاومت مکانیکی و کاهش جذب آب در این محصولات افزایش دهند.

وی با توجه به مشکلات ناشی از هزینه‌های بالا استفاده کامل از پلیمرهای تخریب‌پذیر مانند پلی لاکتیک اسید و گیتوسال‌ها، گفت: در این راستا، مطالعه بر روی امکان استفاده از ضایعات پودرماهی به عنوان قسمتی از پرکننده آغاز شد و در این اختراع، اثر مقدار ماده افزودنی ضایعات پودرماهی، نوع ماده زمینه و مقدار ماده جفت کننده (MAPE) بر ویژگی‌های فیزیکی و مکانیکی چند سازه‌های چوب پلاستیک مورد بررسی قرار گرفت.

کاظمی با بیان اینکه براساس نتایج بررسی‌ها، افزایش ضایعات پودر ماهی تا 10 درصد موجب افزایش میزان مقاومت خمشی و کاهش ناچیز مقاومت‌ها می شود، افزود: با افزایش 4 درصدی میزان جفت‌کننده، مقاومت‌ها افزایش و میزان مقاومت به ضربه نمونه‌ها به طور معنی‌داری کاهش یافته است.

وی مهمترین آزمون این مطالعه را بررسی اثر پودرماهی بر میزان تخیرب‌پذیری چند سازه چوب پلاستیک دانست و اظهار کرد: براساس نتایج حاصله، افزایش میزان پودرماهی و کاهش میزان عامل جفت‌کننده، منجر به بیشترین مقدار تخریب پذیری می‌شود.

ساخت و اختراع بیو کامپوزیت چوب پلاستیک از ضایعات ماهی با همکاری دکتر امیر نوربخش و دکتر سید محمد جواد سپیده دم و مهندس سفیدروح صورت پذیرفته است.