آنا قوانین و مقررات در خصوص تکدی‌گری را بررسی کرد؛
دو سال حبس در انتظار متکدیان و کلاشان
شهردار تهران در حالی وعده داده است که تا یک‌سال آینده، چهره پایتخت را از وجود متکدیان پاک می‌کند که بر اساس قوانین موجود، تکدی‌گری نه‌تنها جرم محسوب می‌شود، که سوءاستفاده از کودکان برای گدایی‌کردن، مجازات سنگین‌تری را نیز در قانون، به‌همراه دارد.
به گزارش خبرنگار حوزه حقوقی گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، تهران، چندسالی است که در قُرقِ متکدیان است و چهارراه و خیابانی در شهر نیست که در آن متکدی وجود نداشته باشد. تکدی‌گری یا گدایی، اگرچه محصول مشکلات اقتصادی است و بیشتر به‌عنوان یک آسیب‌اجتماعی از سوی کارشناسان مطرح می‌شود؛ اما با تبدیل این حرفه به شبکه‌ها و باندهای مخوف گدایی، دیگر به عنوان یک آسیب عادی اجتماعی نمی‌توان به آن نگاه کرد و از منظر جرم‌شناسی چنین پدیده‌ای قابل توجه است.
امروزه بسیاری از گدایان حرفه‌ای با اجیر کردن افراد ناتوان، به‌خصوص زنان و بچه‌ها، و استفاده از حس نوع‌دوستی و ترحم جامعه بشری به این قشر، سعی در کسب درآمدهای کلان از راه تکدی‌گری دارند.
با این شرایط می‌توان گدایی و تکدی‌گری را در زمره جرائم اجتماعی خطرناک توصیف کرد که علاوه بر تاثیرگذاری بر عواطف جمعی جامعه، می‌تواند بر زندگی و آینده بسیاری از کودکانی که اسیر چنین باندهایی می‌شوند، تاثیرگذار باشد.
در جامعه اسلامی بسیاری از افراد نیازمند وجود دارند که در متون اسلامی از آنها به عنوان «سائل» نام برده شده و در فقه نیز برای پرداخت صدقه به آنها تأکید شده است. وجود این افراد به تنهایی آسیبی برای جامعه نیست و مسئولیت اجتماعی و اسلامی، همه را موظف به توانمندسازی این افراد می‌کند. در مقابل این نیازمندان، کسانی هستند که با وجود تمکن مالی و با طمع کسب درآمد، کلاشی و تکدی‌گری را حرفه و پیشه خود قرار می‌دهند که باید با آنها برخورد شود.
در بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی (مصوب 1375) قانون‌گذار با جرم‌انگاری تکدی‌گری، نگاه ویژه‌ای به این پدیده داشته است. در ماده 712 این قانون آمده است: «هرکس تکدی یا کلاشی را پیشه خود قرار داده باشد و از این راه امرار معاش نماید یا ولگردی نماید به حبس از یک تا سه ماه محکوم خواهد شد و چنانچه با وجود توان مالی مرتکب عمل فوق شود، علاوه بر مجازات مذکور، کلیه اموالی که از طریق تکدی و کلاشی به‌دست آورده است مصادره خواهد شد. »
در این ماده قانونی با استفاده از لفظ پیشه قرار دادن «کلاشی» سعی در تمییز بین گدایی شرافتمندانه با تکدی‌گری حرفه‌ای دارد و برای این افراد علاوه بر مجازات حبس، رد مال و مصادره اموال را نیز تجویز کرده است.
همچنین قانون‌گذار برای تشدید مجازات کسانی که از اطفال برای پوشش تکدی‌گری خود استفاده می‌کنند، به‌صورت جداگانه مجازات در نظر گرفته و در ماده 713 همان قانون آورده است که «هرکس طفل صغیر یا غیر رشیدی را وسیله تکدی قرار دهد یا افرادی را به این امر بگمارد به سه ماه تا دوسال حبس و استرداد کلیه اموالی که از طریق مذکور به دست آورده است محکوم خواهدشد .»
تشخیص گدایان حرفه‌ای از نیازمندان واقعی شاید سخت باشد؛ اما کسانی که گدایی را پیشه خود کرده و از این راه امرار معاش می‌کنند، از نظر قانون مجرم و قابل تعقیب هستند.
انتهای پیام/4009/ن
انتهای پیام/
