آنا بخشی از عملکرد کلانتری در یکسال گذشته را بررسی کرد؛
عزل و نصب‌های احمدی‌نژادی در محیط زیست!
یکسال از حضور عیسی کلانتری در کسوت ریاست سازمان حفاظت محیط زیست می‌گذرد؛ اما بررسی عملکرد وی در عزل و نصب مدیران محیط زیستی نشان می‌دهد که او راهی را رفته که سال‌ها هم‌طیف‌های سیاسی‌اش به آن اعتراض داشتند؛ یعنی عزل و نصب‌های بدون اطلاع و اصطلاحاً «احمدی‌نژادی»!
به گزارش خبرنگار حوزه محیط زیست گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، کلانتری درست 6 روز پس از اعلام رسمی انتصابش به عنوان رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، بدون هرگونه مراسم تودیع و معارفه‌ای، کریم شافعی را جایگزین سید محمد مجابی در سمت معاونت توسعه مدیریت، حقوقی و امور مجلس و حمید ظهرابی را جایگزین فرهاد دبیری در پست معاونت محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست کرد. این جایگزینی‌ها اگرچه حق طبیعی کلانتری بود؛ اما بر اساس شنیده‌ها، خبر عزل سید محمد مجابی، در حال انجام وظایف سازمانی در مجلس شورای اسلامی به وی اطلاع داده شد.
حدود یک ماه بعد از این عزل و نصب‌ها، مسعود تجریشی هم جایگزین سعید متصدی در معاونت محیط زیست انسانی شد. تغییری که از بدو ورود کلانتری، زمزمه آن به گوش می‌رسید و البته در شرایطی که تجریشی در سفر حج تمتع بود، این خبر به خودش اطلاع داده شده بود؛ اما صدور حکم تجریشی با تأخیر انجام شد.
عزل و نصب پشت تریبون
در همان روزها، کلانتری در مراسم روز جهانی حفاظت از لایه ازون، در حالی‌که مشغول سخنرانی بود با یک تیر، دو نشان زد و همزمان از همان تریبون، هم عزل یوسف رشیدی معاون وقت آموزش و پژوهش و مجید شفیع‌پور رئیس وقت مرکز امور بینالملل و کنوانسیون‌ها را اعلام کرد و هم از تشکیل معاونتی جدید به نام معاونت اجتماعی، بین‌المللی، فناوری و آموزشی در سازمان متبوع خود به مدیریت کاوه مدنی خبر داد.
البته مجید شفیع‌پور، رئیس وقت مرکز امور بینالملل و کنوانسیون‌ها تا مدتی پس از این غافلگیری بزرگ، بازهم در سمت خود مشغول فعالیت بود؛ تا در نهایت، صبح یکی از روزهای دهه سوم مهرماه و همزمان با حضور در جلسه کاری خارج از سازمان حفاظت محیط زیست، از انتشار حکم سرپرستی کاوه مدنی برای مرکز امور بینالملل و کنوانسیون‌ها اطلاع پیدا کرد.
کاوه مدنی که همزمان جایگزین دو معاون قبلی شده بود، پس از چند ماه، با اتهام سنگین جاسوسی از کشور فرار کرد و هنوز مشخص نیست که برای چه‌کاری به ایران آمده بود و با چه حساب و کتابی به این سمت رسیده بود.
در نهایت از میان پنج معاونی که معصومه ابتکار رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در دولت اول حسن روحانی منصوب کرده بود، تنها پروین فرشچی، معاون محیط زیست دریایی در سمت خود ابقا شد و مابقی معاونان توسط کلانتری تغییر کردند. البته ابقای فرشچی هم با حرف و حدیث‌هایی همراه بود و برخی آن را نتیجه دستورالعمل ابلاغی دولت برای سهم‌دهی به زنان در پست‌های مدیریتی و برخی دیگر آن را نتیجه آگاهی کلانتری از تلاش‌ها برای انتصاب فرشچی به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران می‌دانستند و معتقد بودند رئیس سازمان حفاظت محیط زیست با آگاهی از اینکه دیر یا زود فرشچی از سازمان تحت مدیریت وی جدا خواهد شد با زیرکی خود را از حاشیه‌های عزل یک زن از پست مدیریتی و برکناری تمام معاونان منصوب شده توسط ابتکار نجات داد.
اداره‌کل‌های خالی و بدون مسئول!
البته عدم تسلط و شناخت کلانتری از حوزه محیط زیست و عزل و نصب‌های شتاب‌زده وی تمامی نداشت و بسیاری از تغییرات به گونه‌ای رخ داد که مدت‌ها اداره‌کل حفاظت محیط زیست یک استان یا بخشی از ستاد سازمان حفاظت محیط زیست را با چالش‌های جدی درگیر کرد. برای نمونه، دفتر آموزش سازمان حفاظت محیط زیست از زمان انتصاب کیومرث کلانتری مدیر وقت این دفتر به سمت مدیرکل حفاظت محیط زیست استان تهران در شهریور 1396 تا زمانی که علی باقری با حکم کریم شافعی به عنوان سرپرست دفتر آموزش منصوب شد، حدود دو ماه بلاتکلیفی را تجربه کرد. تجربه‌ای که البته در مدت زمان کوتاهی و به واسطه خداحافظی بی سر و صدای باقری از دفتر آموزش و انتصاب سیدابوالقاسم موسوی سرپرست جدید این دفتر در اسفندماه، بار دیگر تکرار شد.
همین موضوع به‌واسطه انتصاب حمید ظهرابی به معاونت محیط زیست طبیعی سازمان و فاصله حدود یک ماه تا انتصاب سیدرحمان دانیالی به عنوان مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان و البته چیزی در همین حد تا انتصاب تورج همتی به جای دانیالی به عنوان مدیرکل حفاظت قم، تکرار شد. هرچند انتصاب همتی به عنوان مدیرکل حفاظت محیط زیست استان قم نیز تقریباً عمری هفت ماهه داشت.
آش عزل و نصب‌های بی‌برنامه کلانتری چنان شور بود که اداره‌کل حراست سازمان حفاظت محیط زیست هم از آن بی‌نصیب نماند و اواخر شهریور 1396 بود که رضا جزینی‌زاده مدیرکل حراست وقت سازمان حفاظت محیط زیست به سمت مدیرکلی حفاظت محیط زیست استان کرمان منصوب شد و در نتیجه تا انتصاب حمیدرضا ایلکا به سمت مدیرکل حراست سازمان در اواسط آبان، این دفتر نیز بلاتکلیفی دو ماهه را تجربه کرد.
اندکی بعد و همزمان با دهه سوم آذر1396، خبرگزاری‌ها از استعفای مجید فدایی، مدیرکل وقت روابط عمومی و امور رسانه سازمان حفاظت محیط زیست خبر دادند؛ خبری که ساعاتی بعد از سوی سازمان محیط زیست تکذیب و علت خداحافظی فدایی، عزل وی از سمتش عنوان شد. در نهایت بهمن 1396، خبر انتصاب امید علیزاده به عنوان سرپرست روابط عمومی و امور رسانه سازمان حفاظت محیط زیست منتشر شد؛ اما عمر این انتصاب هم کوتاه بود و دوم خرداد1397 و بر اساس جوابیه بدون اسم و امضاء ارسالی از روابط عمومی سازمان محیط زیست به خبرگزاری فارس، آشکار شد که علیزاده نیز از محیط زیست جدا شده و در نهایت اواسط خرداد خبر انتصاب سومین مدیرکل روابط عمومی در دوره کلانتری منتشر شد.
مدیرکلی که هیچ‌وقت نیامد
جابه‌جایی‌ها و عزل و نصب‌های فراوان کلانتری، نه تنها باعث سردرگمی اهالی حوزه محیط زیست شد، بلکه وب‌سایت رسمی این سازمان را نیز در شوک فرو برد. خبر انتصاب حسن عباس‌نژاد به عنوان مدیرکل حفاظت محیط زیست استان زنجان اواسط خرداد 1397در حالی روی وب‌سایت سازمان محیط زیست قرار گرفت که به گفته شاهدان، وی حتی یک روز هم روی صندلی مدیریت این استان ننشست و در نهایت هم خرداد به پایان نرسیده بود که مجدداً وب‌سایت این سازمان از انتصاب حسین آبسالان به عنوان مدیرکل حفاظت محیط زیست زنجان خبر داد؛ انتصابی که هرگز دلایل پشت پرده آن فاش نشد.
عزل و نصب‌های عجیب، چنان وسیع بود که دانشکده و پژوهشکده محیط زیست به‌عنوان بازوی علمی سازمان نیز از آن بی‌بهره نماند. امید بزرگ حداد که با حکم عیسی کلانتری اواخر آذر 1396 به عنوان سرپرست پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار و به فاصله کمتر از یک ماه بعد از آن به عنوان سرپرست دانشکده محیط زیست منصوب شده بود، هر دو سمت خود را در کمتر از یک هفته از دست داد؛ و به ترتیب در روزهای 4 و 10 اردیبهشت 1397 شاهد انتصاب جلیل بادام‌فیروز به سمت سرپرست پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار و اسکندر امیدی‌نیا به سمت سرپرست دانشکده محیط زیست بود.
این تغییرات به کام برخی‌ها بسیار شیرین بود و به طور نمونه، سعید نمکی، شکارچی معروف و معاون امور علمی، فرهنگی و اجتماعی سازمان برنامه و بودجه کشور، پس از روی کار آمدن عیسی کلانتری توانست ابوالمشاغل شود و علاوه بر سمت رسمی در سازمان برنامه و بودجه، مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست هم شد. وی پس از مدتی با حکم کلانتری، توانست به عضویت غیرموظف هیأت مدیره صندوق ملی محیط زیست در بیاید.
این عزل و نصب‌ها، تا حدود زیادی یادآور عزل و نصب‌های رئیس دولت نهم و دهم بود؛ مرضیه وحید دستجردی، وزیر معزول بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دولت دهم، اردیبهشت 1393 در برنامه تلویزیونی شناسنامه در مورد اینکه چطور از عزل خود مطلع شد، گفته بود: «من هر روز تقریباً حدس می‌زدم و از 3 ماه قبل، منتظر بودم. به مسئول دفتر هم سفارش کردم، سایت دولت را چک کند و به من خبر بدهد. آقای تقی‌پور، وزیر ارتباطات هم در جلسه با یکی از وزراء بود که پیامکی آمد که وی برکنار شده است. از اینرو گفتم خودمان چک کنیم. بالاخره آدم آبرویی دارد.» حالا پنج معاونی که معصومه ابتکار در دولت اول روحانی آنها را به‌عنوان معاون سازمان حفاظت محیط زیست منصوب کرده بود، در کمتر از یکسال از آغاز دولت دوازدهم عزل شده‌اند. تنها معاون باقی‌مانده هم که به‌دلیل انتصاب به سمت سفارت ایران در فنلاند، تا روزهای دیگر جابه‌جا می‌شود و چند مدیرکل هم جابه‌جا شده‌اند. این حجم از تغییرات، آن‌هم در شرایطی که دولت هنوز دست کارگزارانی‌های اصلاح‌طلب است، کمی عجیب به‌نظر می‌رسد. اما عجیب‌تر از اینها، مدل عزل و نصب مدیران و خالی‌ماندن صندلی‌ها برای ماه‌های متوالی است.
انتهای پیام/4009/4044/ن
انتهای پیام/
