مهمترین نقاط ضعف دولت‌های نهم و دهم در کلام رهبر انقلاب

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب در ابتدای سال 1392 در بخش پایانی بیاناتشان در حرم مطهر رضوی، به بیان نکات مهمی پیرامون یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری پرداختند‌. ایشان توصیه و راهکاری منطقی برای انتخاب رئیس‌جمهور ارائه کردند: «حفظ امتیازات و نقاط قوت رئیس جمهور قبلی، منهای نقاط ضعف او» که همین یک جمله کافی است برای انتخاب رئیس جمهور در انتخابات آتی در کشور.

به همین بهانه به بازخوانی بیانات رهبر معظم انقلاب درباره نقاط ضعف دولت‌های نهم و دهم می‌پردازیم.

مظلومیت فرهنگ در دولت نهم

از بخش فرهنگ رفع مظلومیت کنید. بخش فرهنگ انصافاً بخش مظلومی است. الآن در گزارش آقای رئیس‌جمهور، اصلاً اسمی از فرهنگ نیامد یا در اولویت‌بندی‌ها این اولویت فدای اولویت‌های دیگر شد و آنها تقدم پیدا کرد که در کوتاهی وقت، بیان بشود! این مظلومیت است دیگر. واقعاً مسئله‌ فرهنگ را دست کم نگیرید. خیلی از مشکلات جامعه‌ ما با فرهنگ‌سازی حل می‌شود. توجه بکنید که امروز، عمده‌ قوای دشمنان ما در جبهه‌ فرهنگی دارد کار می‌کند. (۱۳۸۶/۰۶/۰۴)

اولویت‌بندی نکردن فعالیت‌های فرهنگی

آنچه که من لازم می‌دانم به دوستان دولت توصیه کنم، این است که مسئله فرهنگ را خیلی جدی بگیرید. اگر چنانچه ما کارهای اقتصادی را - همچنان که در برنامه هست و آرزوهای ما متوجه به آن است - انجام بدهیم، اما در زمینه‌ کار فرهنگی عقب بمانیم، بدانید کشور لطمه خواهد دید. دشمنان ما یکی از چشمه‌های دشمنی‌شان کار اقتصادی است؛ یک چشمه‌ مهم دیگر کار فرهنگی است. البته نه وقت و نه ظرفیت جلسه اجازه نمی‌دهد که انسان در این زمینه وارد بشود؛ لیکن فی‌الجمله دوستان توجه داشته باشند که کار فرهنگ، کار بسیار مهمی است؛ با ملاحظه‌ جهت‌گیری‌های انقلابی و اسلامی. در زمینه‌ فرهنگ، دچار رودربایستی نشوید. در همه‌ شعبه‌های فرهنگی - چه در موضوع کتاب، چه در کارهای هنری، چه در مؤسسات فرهنگی - جهت‌گیری‌ها را انقلابی و اسلامی قرار بدهید. اولویت‌ها را در اینجا هم ملاحظه کنید، چون منابع بالاخره محدود است. البته مصوبه‌ دولت در زمینۀ بودجه‌ فرهنگی، مصوبۀ خوبی است؛ اگرچه حالا شنیدم که خیلی از مبالغ این مصوبه تخصیص داده نشده؛ حتّی اگر همه‌اش هم تخصیص داده شود، باز برای همه‌ فعالیت‌های فرهنگی کافی نیست. بنابراین منابع دچار محدودیت است. با توجه به محدودیت منابع، نگاه کنید ببینید اولویتها چیست. البته من یک مجموعه‌ای را به نحو پیشنهاد به دولت ارائه کردم؛ که اگر این چیزها در کار فرهنگ مورد توجه قرار بگیرد، با توجه به نگاهی که ما در زمینه‌ فرهنگ داریم، اینها اولویت خواهد داشت؛ یعنی اینها تأثیراتش بیشتر خواهد بود. بله، اینها را باید دنبال کنید تا ان‌شاءالله تحقق پیدا کند. (۱۳۹۰/۰۶/۰۶)

***
ببینیم ما چه قلم از قلم‌های کار فرهنگی را اهمیت می‌دهیم. در بعضی از آن دوره‌های قبل - که حالا نمی‌خواهیم خیلی مشخص کنیم و اسم بیاوریم، لیکن چاره‌ای هم نیست؛ انسان برای مقایسه مجبور است بگوید - می‌خواستند کار فرهنگی بکنند، گفتند بودجه‌ فرهنگی؛ بنا کردند کاروانسراهای شاه عباسىِ بین راه را به عنوان کار فرهنگی، آباد کردن! بله، آباد کردن کاروانسرای شاه عباسی چیز خوبی است، اثر باستانی هم هست؛ اما آیا کار اولویت‌دار فرهنگی ما همین است؟ خوب، جذب بودجۀ فرهنگی در جای مناسب، خیلی کار سختی است؛ کار آسانی نیست. کار فرهنگی مثل ساخت‌وساز نیست که آدم بگوید خیلی خوب، این زمین، این هم مصالح، حالا بروید بسازید. کار فرهنگی مصالحش خیلی سخت گیر می‌آ‌ید؛ معمار و استادکارش خیلی دشوار به دست می‌آید. لذا است که به نظر من توی کار فرهنگی یک مقداری بایستی اهتمام ورزید. ما که اینجور در مواجهه‌ با فشار عظیم تبلیغات جهانی قرار داریم؛ سیاست در خدمت فرهنگ است، اقتصاد در خدمت فرهنگ است، هنر در خدمت فرهنگ است، برای فشار آوردن به فرهنگ داخلی ملت ما. آنها می‌دانند که اگر فرهنگ را عوض کردند، دیگر مبارزه‌ای باقی نمی‌ماند. اگر مبارزه‌ با استکبار هست، اگر میل به ایستادگی و مقابله‌ با دخالت اجنبی هست، به خاطر فرهنگ است. انسان یک فرهنگی دارد، همین فرهنگ را بیایند عوض کنند، همه چیز می‌شود مال خودشان؛ لذا همه‌ فشار روی فرهنگ است. در مقابل این حرکت فرهنگی و این تهاجم عظیم فرهنگی که می‌خواهند روح انقلاب را، روح استقلال را، روح دین را از ما بگیرند، اولویت فرهنگی ما این است که برویم حالا فرضاً کاروانسرای شاه عباسی را آباد کنیم؟! این یعنی اشتباه کردن در تشخیص آن قلمِ کار فرهنگی؛ این یک اشکال است. (۱۳۸۹/۰۶/۰۸)

کارهای تشریفاتی و ویترینی زمینه‌های فرهنگی

یکی دو سال پیش که همین مجموعه اینجا حضور داشتید، من راجع به مسئله‌ فرهنگی از دستگاه دولتی یک گله‌ای کردم. حالا خوشبختانه انسان احساس می‌کند که در دولت به کار فرهنگی اهتمام ورزیده می‌شود. بودجه‌های فرهنگىِ بزرگ و کلان و در واقع کارهای گوناگون و تکرار مسائل فرهنگی و اینها خوب است؛ انسان این اهتمام را مشاهده می‌کند، خرسند می‌شود؛ منتها اوائل امسال بود یا پارسال بود که وقتی راجع به همین بودجه‌ فرهنگی صحبت شد، به آقای رئیس جمهور گفتم که من وقتی شنیدم شما این رقم کلانِ سنگینِ فرهنگی را تصویب کردید، از نحوه‌ مصرف و جذب آن نگران شدم با اینکه قاعدتاً آدم باید خوشحال بشود وقتی که بودجه‌ فرهنگی زیاد می‌شود. مدیران ما دوست دارند که بودجه‌ای که به آنها داده می‌شود، جذب کنند؛ چون می‌دانند که اگر امسال جذب نکردند، سال دیگر خبری نیست؛ لذا ناچارند جذب کنند. حالا بعد از آنکه مصرف فرهنگی را پیدا کردیم، قلمی که باید این بودجه صرف آن بشود، پیدا کردیم، برویم سراغ محتوایش. بالاخره می‌خواهیم فیلم بسازیم. مثلاً می‌خواهیم ده تا فیلم انقلابی بسازیم؛ ده تا فیلمی که حامل ارزش‌ها باشد. یا می‌خواهیم فلان تعداد کتاب منتشر کنیم؛ محتواهایش چه باشد، چه جوری باشد، با چه قوّتی، با چه استحکامی، با چقدر مایه علمی و هنری که در آنجا به کار برده می‌شود؟ اینها خیلی کارهای سخت و ظریفی است. در زمینه‌های فرهنگی، دنبال کارهای تشریفاتی و ویترینی نباشید. نمایش دادن کار فرهنگی، نه اینکه فایده‌ای ندارد؛ ضرر هم دارد. در زمینه‌ فرهنگ باید دنبال کارهای محتوائی و اصیل و واقعی رفت، که امروز نیاز عمده‌ کشور هم این است. (۱۳۸۹/۰۶/۰۸)

بر زمین ماندن بخش عمده‌ای از اصل ۴۴

اجرای کامل سیاست‌های اصل ۴۴ بسیار مهم است. این سیاست‌های اصل ۴۴ آن روزی که مطرح شد، همه‌‌‌‌‌‌ دست‌‌‌‌‌‌اندرکاران اقتصادی و خبرگان مسائل گوناگون مدیریتی کشور اعتراف کردند، اقرار کردند که اگر چنانچه این کار انجام بگیرد، یک تحول عظیم اقتصادی در کشور انجام خواهد گرفت. خوب، باید این سیاست‌ها به طور کامل اجرا بشود. کارهایی شده، من گزارش‌هایی هم از آقای رئیس جمهور، هم از بعضی از مسئولین دیگر شنیدم لکن آنچه که انجام گرفته، همه‌‌‌‌‌‌ ظرفیت سیاست‌های اصل ۴۴ نیست. یعنی همه که می‌گوییم، شاید بخش عمده‌‌‌‌‌‌ای از این ظرفیت هنوز بر زمین مانده است. یک چیزهایی باید مدیریت‌هایش واگذار می‌شده، نشده؛ یک چیزهایی بایستی دولت از تصدی‌گری در آنها اجتناب می‌کرده، نشده؛ کارهای لازم انجام نگرفته. حالا می‌توانیم همین طور که آقای رئیس جمهور اشاره کردند، بگوییم زیرساخت‌ها و سازوکارها و موجودی در نظام اقتصادی کشور جواب نمی‌دهد. پس باید اول این طرح تحول اقتصادی انجام بگیرد. من این را نفی نمی‌کنم؛ ممکن است همین جور باشد. لیکن اینجور نیست که ما کار را بن‌‌‌‌‌‌بست بدانیم؛ در را قفل‌‌‌‌‌‌شده بدانیم. نه، بالاخره باید حرکت کرد و پیش رفت. حالا این طرح تحول، لابد یک روزی از مجلس درمی‌آید؛ ممکن است با تغییراتی بیاید؛ ممکن است خصوصیاتی در آن لحاظ شده باشد؛ بالاخره باید کار را پیش برد. قوانین هم که زیاد دارید و سیاست‌های اصل ۴۴ را باید رصد بکنید، ببینید چقدر واقعاً پیش دارد می‌رود. خود دولت، دستگاه ریاست جمهوری، این کار را بکند. (۱۳۸۸/۰۶/۱۸)

اجرایی نکردن مصوبه یارانه تولید در طرح تحول اقتصادی

خب، یک مصداق از این جهاد اقتصادی، همین طرح تحول اقتصادی است که دولت دو سه سالی است این را مطرح کرده. یک بند از طرح تحول اقتصادی، هدفمندی یارانه‌ها بود؛ که خب، بحمدالله قانونش تصویب شد و عملیاتی شده. البته من در زمینه‌ کمک به تولید سؤال دارم. حالا آقایان در گزارش گفتند؛ لیکن آن چیزی که مصوبه‌ قانونی بود برای کمک به تولید، تحقق پیدا نکرده. باید به تولید کمک کنید. البته در بلندمدت خود این دستگاه‌های تولیدکننده روی پای خودشان خواهند ایستاد و ان‌شاءالله خودشان خواهند توانست روزبه‌روز قوی بشوند و جواب بدهند اما در کوتاه‌مدت حتماً باید به اینها در موارد لازم تزریق منابع بشود. البته در آنجایی که کسی تقلب می‌کند، در آنجایی که کسی پول را برای تولید از بانک می‌گیرد، ولی در غیر تولید صرف می‌کند، به‌شدت برخورد کنید و ترحم بر پلنگهای تیزدندان نکنید؛ اما در آنجایی که نیاز هست، واقعاً بایستی بروید کمک کنید. پس در طرح هدفمندی، این بخش حتماً باید مورد توجه قرار بگیرد. (۱۳۹۰/۰۶/۰۶)

علاج نکردن تعطیلی برخی کارخانجات و صنایع

آمارهایی که آقایان می‌دهند، آمارهای خوبی است؛ لیکن از آن طرف هم از داخل دولت، خود مسئولین به ما می‌گویند که بعضی کارخانه‌‌ها دچار مشکلند، اختلال دارند، در بعضی جاها تعطیلی صنایع وجود دارد - گزارش‌های گوناگونی به ما می‌رسد، خود شما هم گزارش می‌دهید؛ یعنی من گزارش‌های دیگر هم دارم، اما اتکای من به گزارش‌های دیگران نیست؛ گزارش‌های خود شما هم هست که به دست ما می‌رسد - خب، باید این را علاج کرد. اینها طبعاً ایجاد اشکال می‌کند. اگر چنانچه همین بخش دوم قضیه - یعنی آن نیمه‌‌ خالی لیوان - نمی‌بود، شما امروز از لحاظ رونق اقتصادی، وضع بهتری را در کشور ارائه می‌کردید و کمک‌های بیشتری به مردم می‌شد. بالاخره حمایت از تولید ملی، آن بخشِ درون‌زای اقتصاد ماست و به این بایستی تکیه کرد. (۱۳۹۱/۰۶/۰۲)

انتهای پیام/4071/پ