تلاش صفایی فراهانی برای گرفتن ماهی از آب گل‌آلود آشوب‌ها
یک فعال اصلاح‌طلب گفت: در زمان دولت خاتمی، هر ۹ روز یک بحران برای دولت درست می‌کردند، الان هم هر روز یک بحران برای دولت روحانی درست می‌کنند؛ آن دوره فقط مشکل‌شان مسائل سیاسی بود، اما امروز هم سیاسی است و هم اقتصادی.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، محسن صفایی فراهانی، از فعالان اصلاح‌طلب و از مدیران دوره اصلاحات که سابقه محکومیت در ماجرای فتنه سنگین ۸۸ را هم در پرونده خود دارد، در گفتگوی به نسخه‌نویسی عجیب برای مشکلات کشور پرداخته و آزادی آشوب گران را دمیدن روح امید نامیده و گفته است: «باید روحیه امید به جامعه دمیده شود. اگر زندانیان رویداد‌های سیاسی مثل حوادث سال ۸۸ و محصوران آزاد شوند، رویکردی مثبت تلقی می‌شود.»
وی در بخش دیگری از گفتگو بدون توجه به هشت ماه آشوب و فتنه در کشور با میان داری اصلاح طلبان که با اسم رمز تقلب آغاز شد، بیان داشته است: «مشی اصلاح‌طلبی تسلیم‌شدن در برابر قانون و رأی اکثریت است.»
بخش‌های مهمی از این گفتگو را در ادامه خواهید خواند:
*مشکلاتی که امروز در کشور می‌بینیم ناشی از عملکرد پنج سال اخیر نیست. این مشکلات به دلیل اقدامات پیوسته و طولانی است که امروز آثار خود را نشان داده است.
*مشکلات کشور ناشی از ناتوانی مدیران و سیاست‌های غلط است. بیش از ۷۰ درصد مشکلات مربوط به این بخش بوده و حداکثر ۳۰ درصد به تحریم‌ها بازمی‌گشت.
*باید روحیه امید به جامعه دمیده شود. اگر زندانیان رویداد‌های سیاسی مثل حوادث سال ۸۸ و محصوران آزاد شوند، رویکردی مثبت تلقی می‌شود. با این اتفاق، این پیام به جامعه منتقل می‌شود که مسیر در حال اصلاح است و در این صورت جامعه امید پیدا می‌کند. در این شرایط، مردم و حکومت به هم نزدیک‌تر می‌شوند.
*امروز بسیاری از منتقدان آقای روحانی می‌پرسند چرا روحانی به قول‌هایی که داده عمل نمی‌کند؟ باید پرسید آیا آقای روحانی اختیارات لازم برای عمل به وعده‌هایش را دارد و عمل نمی‌کند یا آن اختیارات را ندارد؟ مذاکرات او در مورد محصوران با یکی از نمایندگان مردم تهران در مجلس حاکی از فقدان برخی اختیارات است.
*مردم کشور از شعور سیاسی بالایی برخوردار هستند. عملکرد آن‌ها در سال‌های ۸۸، ۹۲، ۹۴ و ۹۶ مؤید این موضوع است. اگر به خواست و نظر آن‌ها توجه شود، پاسخ آن‌ها خشونت و براندازی نیست.
*وقتی گفته می‌شود فرصت‌های اقتصادی در کشور محدود به گروه خاصی است، در صورت رفع تبعیض مطمئناً این فرصت‌ها توزیع می‌شود و آن گروه محدود ناراضی خواهند بود و دست به هر تلاشی برای توقف اصلاح ساختار می‌زنند!
*بعضی از قوانین موجود باید اصلاح و شفاف شوند؛ مثل قانون انتخابات، قانون احزاب و حقوق شهروندی و.... حتما نیاز است که اختیارات رئیس‌جمهوری تقنین شود تا مشخص شود به‌عنوان نفر دوم کشور چطور می‌تواند اجرای قانون اساسی را پیگیری کند.
*برخی از کسانی که امروز به قدرت و ثروت دسترسی دارند، مخالف شدید هر نوع قانون‌گرایی هستند. با هر نوع قانون‌گرایی مقابله می‌کنند. کمااینکه در زمان دولت خاتمی، هر ۹ روز یک بحران برای دولت درست می‌کردند. الان هم هر روز یک بحران برای دولت روحانی درست می‌کنند. آن دوره فقط مشکل‌شان مسائل سیاسی بود، اما امروز هم سیاسی است و هم اقتصادی؛ یعنی کسانی که از آن ثروت‌های بادآورده چه در اصلاح اصل ۴۴ قانون اساسی و چه در درآمد‌های نفتی سال‌های ۸۴ تا ۹۲ منابع هنگفتی به‌دست آوردند، از اینکه نظم حداقلی در جامعه به وجود آید، نگران هستند. پس با آن مقابله می‌کنند. ولی با تمام این تفاسیر باثبات‌ترین دوره اقتصادی اجتماعی کشور سال‌های ۷۶ تا ۸۴ بود.
*مشی اصلاح‌طلبی تسلیم‌شدن در برابر قانون و رأی اکثریت است. اگر دولتی مبتنی بر قانون و مشارکت مردم باشد، خاطرجمع باشید که هم تولید ناخالص ملی کشور بالا می‌رود، هم درآمد ملی و هم ثروت ملی افزایش پیدا می‌کند و هم بهره‌وری اصلاح می‌شود.
*پس بحث این نیست که به آمریکایی‌ها بگوییم مخلصیم. خیر این نیست، اما می‌توانیم با بخش عاقل آن‌ها تعامل داشته باشیم. می‌توانیم با آن‌ها بر سر میز مذاکره قدرت و توانایی ملی را نشان دهیم. نمونه آن مذاکرات برجام بود. یک تیم توانا با پتانسیل لازم، توانست مذاکرات سنگین را به نتیجه برساند. مطمئنا در این شرایط هیچ‌کس با سیاست‌های تجاوزکارانه و غیرمنطقی دولتمردان کنونی آمریکا موافق نیست.
*اگر چین امروز اقتصاد دوم دنیا نشده بود، آیا توان مقابله با تهدید‌های ترامپ را داشت؟ ولی با تمام این توان هم راه مقابله را انتخاب نمی‌کند، آقای روحانی در کتاب خاطرات خود خاطره‌ای را درباره زمانی که دبیر شورای عالی امنیت ملی بود، تعریف می‌کند. ایشان در این بخش از خاطرات می‌گوید وقتی با سفیر چین در زمان مذاکرات هسته‌ای صحبت کردم، گفت: خیلی روی ما و روسیه حساب باز نکنید. پتانسیلی را که کشور‌های اروپایی در سازمان‌ها و مجامع بین‌المللی دارند ما نداریم!
*وقتی به اماکن دیپلماتیک عربستان در تهران و مشهد حمله شد، عربستان در منطقه به پایین‌ترین سطح توانایی خود به لحاظ سیاسی رسیده بود. این اقدام نردبانی شد که آن‌ها با فرصت‌طلبی از آن بالا رفتند.
منبع: ایرنا
انتهای پیام/4060/4001
انتهای پیام/
