آمریکا: ایران، تعهداتی بیشتر از مولفه‌های تفاهم لوزان را پذیرفته است

به‌گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا به‌نقل از رویترز، وزارت امورخارجه آمریکا روز گذشته (چهارشنبه) با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد: توافق به دست‌آمده در وین، فراتر از مولفه‌هایی بود که در لوزان سوئیس به دست آمد.

مقام‌های آمریکایی از هفته گذشته بلافاصله پس از اعلام جمع‌بندی مذاکرات، ارائه قرائت خاص خود از توافق را آغاز و تلاش کرده‌اند تا از آن پیروزی بزرگی برای خود بسازند.

در همین راستا، «جان کری» و «ارنست مونیز» وزیران امورخارجه و انرژی آمریکا مصاحبه‌های متعددی با رسانه‌های آمریکایی و عربی داشتند و تلاش کرده‌اند تا توافق را به منتقدان مذاکرات، بفروشند. ایجاد کاربری توئیتر مختص توافق، انتشار یادداشت در روزنامه‌های مختلف از جمله «واشنگتن‌پست» و همچنین لابی با اعضای کنگره، از دیگر اقدامات دولت «باراک اوباما» برای راضی کردن منتقدان بوده است.

در بیانیه وزارت امورخارجه آمریکا که در پاسخ به سوالات خبرنگاران درباره تفاوت تفاهم لوزان و توافق وین منتشر شد، آمده است: برنامه جامع اقدام مشترک نه تنها مولفه‌های به دست آمده در چارچوب تفاهم لوزان را رعایت کرد، بلکه از آن‌ نیز فراتر رفته است و محدودیت‌های بیشتری برای سال‌هایی که توافق اجرایی است، بر برنامه هسته‌ای ایران قرار داده است.

این بیانیه می‌افزاید: موارد مشخصی که در «برجام» از لوزان فراتر رفت، عمدتا در سه حوزه هستند: تسلیحاتی‌سازی، متالورژی و موضوعات مرتبط با هسته‌ای. تعهداتی که ایران فراتر و بیشتر از آنچه در لوزان اعلام شد، پذیرفته است، عبارتند از:

- در متن این توافقنامه تعهدات مشخصی وجود دارد که براساس آن، ایران در برخی فعالیت‌های مشخص می‌تواند در طراحی و توسعه تسلیحات هسته‌ای، فعالیت کند. (ضمیمه 1، بخش T، بند 82)

- ایران با توسعه ندادن مهارت متالورژی اورانیوم و پلوتونیوم برای دستکم 15 سال موافقت کرد. بدون فراگرفتن این مهارت، ایران نمی‌تواند بخش‌های اورانیومی یا پلوتونیومی یک سلاح هسته‌ای را بسازد. (ضمیمه 1، بخش E، بند 24)

- ایران همچنین با خروج تمام اورانیوم با غنای 20درصد که در صفحات سوختی رآکتور تحقیقاتی تهران نیست، موافقت کرد. (ضمیمه 1، بخش J، بند 58)

- ایران موافقت کرده است که به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اجازه دهد بر تولید و تمام دخایر آب سنگین در ایران، نظارت کند. (ضمیمه 1، بخش C، بند 16)

- ایران موافقت کرده است که برای همیشه تنها رآکتورهای آب سبک داشته باشد (به جز رآکتور تبدیل شده اراک). (ضمیمه 1، بخش D، بند 16)

- ایران موافقت کرده است تا 15 سال از تلاش برای دریافت اورانیوم یا پلوتونیوم به غنای بالا از خارج از کشور برای هر هدفی، خودداری کند. (ضمیمه 1، بخش E، بند 25)

- ایران موافقت کرده است که تا 15 سال، با کشورهای دیگر در زمینه توسعه فناوری‌های غنی‌سازی اورانیوم، همکاری نکند. (ضمیمه 1، بخش P، بند 73)