چاپ مقاله عضو هیات علمی واحد بجنورد در مجله Catalysis Letters

دکتر سیدمهدی سعادتی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری آنا اظهار کرد: «دی اکسید کربن مهم‌ترین گاز گلخانه‌ای است و به تنهایی حدود 82 درصد گازهای گلخانه‌ای را شامل می‌شود و به عنوان یک آلوده کننده ی هوا در غلظت بالا محسوب می‌شود. با توجه به اینکه مقدار این گاز در اتمسفر به سرعت در حال افزایش است، کنترل میزان آن در اتمسفر بسیار ضروری است و طرح های پژوهشی در راستای کاهش آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. حال اگر این کاهش با تولید محصولی با جنبه صنعتی و با پتانسیل صادرات به خارج از کشور همراه باشد، اهمیتی چندین برابر پیدا می کند.»

عضو هیات علمی گروه شیمی واحد بجنورد خاطرنشان کرد: «این ترکیبات مانند5-aryl-2-oxazolidinones، α-alkylidene cyclic carbonates، cyclic carbonate و quinazoline-2,4(1H,3H)-dione که جزء حلال‌های قطبی آپروتیک است در صنایعی همچون مواد قالب ریزی سازه‌های ترموپلاستیک، جاذب دی اکسید کربن در صنعت کود پتروشیمی، باتری‌های لیتیوم، چسب مورد استفاده در ماسه ریخته‌گری و یا رزین فنولیک به جای چوب، لوازم آرایشی و حلال در فرمولاسیون‌های دارویی خوراکی و موضعی کاربرد دارد.»

سعادتی با توجه به ویژگی‌های زیست محیطی پروژه افزود: «ویژگی‌های زیست محیطی این پروژه و تولید محصولی با ارزش افزوده از مواد اولیه بدون پرداخت هزینه، ارزش این پروژه را چندین برابر می‌کند.»

مدیرگروه شیمی واحد بجنورد با بیان مزایا و مشکلات مایعات یونی تصریح کرد: «مایعات یونی به عنوان کاتالیست‌های همگن مناسبی شناخته می‌شوند و علی رغم همه مزایای این مواد مشکلاتی در حین کارکردن با آن‌ها وجود دارد، به عنوان مثال با توجه به ویسکوزیته‌ بالای مایعات یونی، اکثر آن‌ها حالت عسلی دارند و میزان مایع یونی مصرفی در واکنش‌های آلی زیاد بوده و از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نیست.»

عضو هیات علمی واحد بجنورد اظهار کرد: «از طرفی بازیافت مایعات یونی زمان‌بر بوده و باعث هدر رفتن مقداری از آن می‌شود و جداسازی آن‌ها از محیط واکنش نیز آلودگی محیط زیست را به دنبال دارد.»

سعادتی افزود: «به منظور غلبه بر مشکلات ذکر شده، هدف ما در وهله اول تثبیت مایعات یونی بر روی نانو ذرات سیلیس با ساختار و شکل سه بعدی جدید بود که این روش علاوه بر افزایش فعالیت و گزینش پذیری این مایعات در واکنش‌های آلی، باعث کاهش مقدار مصرف آن‌ها نیز می‌شود.»

مدیرگروه آموزشی شیمی واحد بجنورد تصریح کرد: «مایعات یونی تثبیت شده بر روی نانو ذرات سیلیس در واکنش‌های آلی به عنوان کاتالیست ناهمگن عمل می‌کنند. این کاتالیست پس از پایان واکنش به راحتی توسط صاف کردن از محیط واکنش خارج و بازیافت می‌شود.»

سعادتی با توجه به ویژگی‌های طرح پژوهشی اظهار کرد: «دراین طرح پژوهشی،KCC-1 /Salen/Ru (II) که یک مایع یونی تثبیت شده بر روی نانو ذرات سیلیس است،تهیه وبه عنوان یک نانوکاتالیزور سازگار با محیط زیست برای سنتز 2-اکسازولیدینون‌ها از واکنش دی اکسید کربن و پروپارژیلیک آمین‌ها استفاده شد.»

عضو هیات علمی واحد بجنورد ضمن بیان نتایج طرح گفت: «بازدهی بالادرزمان واکنش کوتاه بدون نیازبه یک کاتالیزورگران قیمت، قابلیت بازیافت مجدد کاتالیزور در واکنش مربوطه بدون کاهش فعالیت آن و تبدیل دی اکسید کربن به عنوان گازی خطرناک به ترکیبات2-اکسازولیدینون‌از مزایای واکنش در شرایط یاد شده است.»

نتایج این طرح پژوهشی که با همکاری دکتر صادق‌زاده انجام گرفت در مجلهCatalysis Letters انتشارات Springer با عنوان

"KCC-1 Supported Ruthenium-Salen-Bridged Ionic Networks as a Reusable Catalyst for the Cycloaddition of Propargylic Amines and CO₂"

با ضریب تاثیر 2.799به آدرس https://link.springer.com/article/10.1007/s10562-018-2349-9 به چاپ رسیده است.