ساختمان وزارت خارجه به موزه ملی الحاق می‌شود
رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گفت: اگر با نظر مساعد و تصویب دولت، جای جدیدی به وزارت خارجه داده شود، مجموعه ساختمان وزارت امور خارجه به موزه ملی الحاق می‌شود.
به‌گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، علی اصغر مونسان رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری امروز دوشنبه 7 خرداد در مصاحبه‌ای اختصاصی به پرسش‌های مربوط به دو حوزه میراث فرهنگی و صنایع دستی پاسخ داد. آنچه از پی می‌آید ماحصل این گفت‌وگوست.
از طریق منابع آگاه مطلع هستم که ساختمان وزارت خارجه قرار بوده بر اساس مصوبه دولت دوم اصلاحات به موزه ملی الحاق شود؛ گویا علاوه بر میراثی بودن خود ساختمان، اسناد و اشیای تاریخی فراوانی که ارزش میراثی دارند در آنجا وجود دارد؛ از طرفی بیش از چندصد هزار شی نفیس تاریخی به دلیل نبود جای کافی برای نمایش در مخازن موزه ملی خاک می‌خورد. شنیده‌ها حاکیست که محمدجواد ظریف هم در صورت تامین و در اختیار قرار دادن فضای مناسب جدید برای استقرار وزارت خارجه، نظر مثبتی روی این مساله دارد. آیا پیگیر عملی شدن این مصوبه خواهید بود؟
حرف شما کاملا درست است. این منطقه به طور یکپارچه تاریخی است و اگر ساختمان وزارت امور خارجه در اختیار میراث قرار بگیرد، انصافاً اتفاق بی‌نظیری می‌افتد و آنجا به عنوان یک منطقه و محدوده گردشگری مورد توجه زیادی قرار خواهد گرفت.
هرچند من از نظر مساعد ظریف (وزیر امور خارجه) خبری ندارم و منتظر هستم در جلسات آتی دولت با وی در این باره صحبت کنم.
معتقدم اگر فقط ساختمان شهربانی سابق (ساختمان شماره ۹ وزارت امور خارجه) که اکنون بلااستفاده هم هست را در اختیار میراث فرهنگی قرار دهند، اتفاق بسیار بزرگی رقم می‌خورد.
هزاران شی تاریخی و باستانی در موزه ملی داریم که به دلیل کمبود جا در مخازن مانده و نمی‌توانیم آنها را در معرض نمایش قرار دهیم؛ اگر این ساختمان تاریخی در اختیارمان قرار گیرد، به سرعت آن را تبدیل به موزه می‌کنیم.
در مرحله بعد می‌توانیم به این بپردازیم که در صورت امکان و با نظر مساعد و تصویب دولت، جای جدیدی به وزارت خارجه داده شود و کل مجموعه ساختمان‌های وزارت خارجه در اختیار میراث فرهنگی قرار گیرد.
مدیران برخی موزه‌ها از اینکه نمی‌توانند بر مراحل واگذاری تا عملکرد کافه‌های مستقر در موزه‌ها و کاخ موزه‌ها نظارت کنند گلایه دارند. برخی می‌گویند وجهه فرهنگی اداره این کافه‌ها و فروشگاه‌ها ممکن است با شرایط موزه همخوانی نداشته و خدشه‌دار شود!
آیا می‌شود به مدیران موزه‌ها درباره این کافه‌ها، کافه کتاب‌ها و فروشگاه‌های اقماری درون موزه تفویض اختیار بیشتری کرد؟
باید در واگذاری‌ها دقت کنیم کسانی که مجوز واگذاری می‌گیرند حتما اهل باشند و افراد صاحب این کافه‌ها شناخت فرهنگی داشته باشند و اگر جایی واگذاری بدون توجه به این امر صورت گرفته، باید اصلاح شود.
البته این مساله دلیل بر این نیست که مدیران موزه‌ها دخالتی در امور این کافه‌ها نداشته باشند؛ چراکه آنها به طور قانونی، ناظر هستند.
اما اگر این اعتراض یا گلایه به دلیل این است که آنها در فرایند انتخاب و واگذاری، اعمال نظر کنند در قانون صریحا آمده که امر واگذاری توسط خود سازمان میراث فرهنگی صورت گیرد.
قانون، واگذاری را فقط از طریق مناقصه و مزایده جایز می‌داند و به دلخواه اشخاص نیست؛ اما این مساله نباید سبب شود مدیران موزه‌ها از بحث نظارت روی این کافه‌ها شانه خالی کنند.
رای‌هایی که گهگاه در محاکم قضایی به نفع نهادهای غیردولتی و فرادولتی یا اشخاص صادر می‌شود، بیش از همیشه وجود یک دادستانی مستقل میراث فرهنگی را ضروری می‌کند، ضمن اینکه اگر قضات به تاریخچه و مباحث میراث آشنایی بهتری داشته باشند در رسیدگی به پرونده‌ها، میراث فرهنگی دچار لطمات موردی نمی‌شود.
به طور عموم قضات ما از صمیم قلب به حوزه میراث فرهنگی علاقه‌مند هستند و در احکام خود دقت می‌کنند و احکام معدودی از روی بی‌دقتی علیه میراث صادر می‌شود.
در این مورد با حجت الاسلام محسنی اژه‌ای معاون اول قوه قضائیه جلسه‌ای داشتیم و متعاقب این جلسه، وی بخشنامه‌ای به دادگستری‌های کشور ارسال کرد و خواهان توجه مضاعف به پرونده‌های میراثی شد.
در تهران هم دادسرای ویژه فرهنگ و رسانه، مسئول رسیدگی به پرونده‌های میراث فرهنگی است.
اما در مورد حفظ خانه‌های تاریخی که مالک شخصی دارند نیز باید بگویم میزان تخریب خانه‌های تاریخی در کشور به شدت کاهش پیدا کرده و تخریب گسترده را به غیر از چند مورد معدود نداریم؛ یعنی خود مردم در این باره احساس مسئولیت دارند و از خانه‌ها حفاظت می‌کنند.
در برخی شهرها هم برخی اماکن تاریخی با تعاریف جدید، به فضاهای اقتصادی و درآمد‌دار تبدیل می‌شوند مثلا بعد از ثبت جهانی یزد دیگر کسی در این شهر، خانه قدیمی‌اش را خراب نمی‌کند بلکه با تبدیل آنها به اقامتگاه یا رستوران سنتی، از این طریق درآمد کسب می‌کنند.
این موضوع در همه جای کشور فراگیر شده است به عنوان مثال در سفر بوشهر دیدیم به دلیل تبدیل یکی از این خانه‌ها به رستوران سنتی چطور قیمت این خانه‌ها بالا رفته و موجب شده تا صاحبان خانه‌ها و بناهای قدیمی در حال تخریب، همه متقاضی تبدیل واحد مسکونی خود به رستوران یا مرکز گردشگری باشند.
در زمینه صنایع دستی کار فوق‌العاده‌ای در این دوره انجام شده و تصویب قانون حمایت از استادکاران در مجلس و دولت یک اتفاق اثرگذار و ماندگار در صنایع‌دستی کشور است؛ اما ظاهرا برای اجرایی‌شدن به متمم‌ها و دستورالعمل‌هایی نیاز است. برای اینکه این کار بزرگ ثمر هم بدهد و اجرایش معطل نماند چه خواهید کرد؟
سال گذشته دو اتفاق مهم برای صنایع‌دستی رقم خورد؛ یکی تصویب و ابلاغ قانون حمایت از استادکاران صنایع دستی و دیگر اینکه نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی روز سه‌شنبه ۲۶ دی 96، مصوب کردند به‌منظور حمایت، توسعه و ترویج صنایع‌دستی و تشویق و تکریم هنرمندان، پیشکسوتان و فعالان بخش صنایع‌دستی و فرش دستباف عنوان «صندوق احیا و بهره‌برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی» به «صندوق توسعه صنایع‌دستی و فرش و احیا و بهره‌برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی» اصلاح شود.
در قانون حمایت، مهمترین مبحثی که هنرمندان و صنعتگران تعقیب می‌کردند موضوع بیمه آنهاست که البته تحقق پوشش بیمه‌ای آنها نیاز به منابع مالی دارد و در بودجه سال 97 دیده نشده بود چون به زمان این بودجه نرسید.
اما بر همین مبنا با سازمان برنامه و بودجه از طریق طرح اشتغال فراگیر این مساله را دنبال می‌کنیم و قول داده‌اند طی هفته‌های آینده، این موضوع نهایی شود که در صورت اجرایی شدن طرح اشتغال فراگیر، هنرمندان فعال صنایع‌دستی در این طرح بیمه می‌شوند.
منبع: ایرنا
انتهای پیام/
